Skip to main content

Ik ben een meisje van 14 en ik trek het niet meer. Op dit moment is mijn leven shit ik heb geen motivatie en de kleinste dingen zijn al te veel. Zo denk ik dat ik ADHD heb en depressief ben (mijn ouders willen me niet laten testen op adhd want ze geloven mij niet en dat ik me depressief voel weten ze niet) als uitweg van mijn moeilijke leven doe ik ook sh, op veel manieren mentaal en fysiek. Ik ben suïcidaal en heb meerdere keren geprobeerd mijn leven weg te nemen. Ik heb waarschijnlijk (zelfde reden als met depressief zijn) bulimia heb (is een eating disorder) ook ben ik vroeger gemanipuleerd en aangerand meerdere keren door de zelfde persoon en die liet mij denken dat het goed was. Daarna is het nog vaker gebeurd door andere mannen. ik heb waarschijnlijk insomnia, dit houdt ik dat ik 0-2 uur per nacht slaap. Ook heb ik family issues, vooral met mijn vader, thuis ben ik het minst favoriet en iedereen is altijd boos op mij, scheld mij uit en doet mij pijn fysiek en mentaal  :/ zoals ik eerder ook al noemde trek ik het leven niet meer, ik heb nergens motivatie voor, het gaat nu al ietsje beter maar heb heel lang mijn tanden niet kunnen poetsen en met veel moeite kunnen douchen omdat ik zo weinig motivatie heb/had. Een paar vriendinnen weten van mijn self harm maar niks anders. De afgelopen maanden ben ik vrienden geworden met iemand waar ik heel goed me klik, zij is er alleen achter gekomen dat ik een beetje struggle en nu wilt ze heel graag weten wat er allemaal is. Ik heb ook al een groot deel verteld omdat ik haar wel vertrouw maar ik heb een beetje het gevoel dat ze mij pushed terwijl ik weet dat ze het niet slecht bedoelt. Anyways over een paar dagen gaan we logeren en ze wilt heel graag dat ik alles vertel en eigenlijk wil ik dat ook want ik hou de meeste dingen al zo lang voor mijzelf dat ik het niet meer trek.  Alleen weet ik niet goed HOE ik het moet vertellen en ik ben al 2 weken bezig met ideeën verzinnen maar elke keer als we gaan praten klap ik helemaal dicht. 
heel erg bedankt als je dit alles hebt gelezen en pls help mij alvast heel erg bedankt <3

Wat een verhaal. Heel erg kut dat je dat allemaal mee moet maken. Heb je er wel eens aan gedacht professionele hulp te zoeken (huisarts bijv)? Hier alleen mee moeten dealen is bijna niet te doen.

Ik zou van die vriendin wel ‘gebruik maken’ als ik jou was. Dan heb je tenminste iemand waar je je verhaal kwijt kunt en dat scheelt heel erg.  Maak het niet te moeilijk en vertel haar gewoon het verhaal zoals het is. Je zou ook wat dingen op kunnen schrijven. Dat maakt het misschien wat makkelijker.

Heel veel sterkte

 


Hoi @Iemand_met problemen 

 

We lezen aan je topic dat je in een lastige situatie zit. Wat heb je al een mooie reactie ontvangen en ook wij van De Kindertelefoon zijn er voor je! Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning inderdaad contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl

Veel sterkte.

 

Liefs,

 

Roos van De Kindertelefoon


Wat een verhaal. Heel erg kut dat je dat allemaal mee moet maken. Heb je er wel eens aan gedacht professionele hulp te zoeken (huisarts bijv)? Hier alleen mee moeten dealen is bijna niet te doen.

Ik zou van die vriendin wel ‘gebruik maken’ als ik jou was. Dan heb je tenminste iemand waar je je verhaal kwijt kunt en dat scheelt heel erg.  Maak het niet te moeilijk en vertel haar gewoon het verhaal zoals het is. Je zou ook wat dingen op kunnen schrijven. Dat maakt het misschien wat makkelijker.

Heel veel sterkte

 

Bedankt voor deze comment. Wel wil ik zeggen dat niemand het weet behalve die vriendin dus en dat ik het graag zo wil houden. Stel ik mijn ouders het zou vertellen zouden ze zeggen dat ik me aanstel en dit gewoon een “fase” is.  En zonder hun toestemming kan ik niet zomaar naar de huisarts. Toch bedankt voor de andere tips :)


Reageer