Hoi,

Ik ben natuurlijk geen psycholoog, maar ik denk dat je psychiater zo reageerde omdat wat je beschrijft volgens mij heel erg normaal is bij borderline. Echter weet ik dat dus niet zeker, want daarvoor weet ik niet genoeg van borderline af en ik kan natuurlijk niet in het hoofd van jouw psychiater kijken.

Ik vind dit erg herkenbaar: veel therapeuten over een kange periode, maar weinig tot geen resultaat. Eerder achteruitgang. Dit is echt naar en heeft ook een slechte invloed op je vertrouwen. Echter heb jij waarschijnlijk 'gewoon' heel veel pech gehad en moet de juiste hulp nog komen. Onthoud dit als je er even helemaal doorheen zit en bang bent dat niks en niemand je kan helpen.

Misschien heeft jouw psychiater geen goed beeld van jouw situatie. Kun je nog eens vertellen wat er in zo'n situatie gebeurt en vooral waarom je zo bang bent dan, wat je van je psychiater verwacht en hoe je je voelde door de vorige keer. Misschien heeft ze het verkeerd ingeschat en gaat ze nu alsnog zo'n crisisding doen of ze is van 'nee joh, heel normaal' ofzo en kan ze je geruststellen.
Ze wilt sowieso niet dat jij je niet serieus genomen voelt! Dat wilt niemand daar, want ze willen je allemaal helpen.

Misschien kun je ook wel een plan maken waarin je kunt aflezen waaraan je kan merken dat je in zo'n dip komt en wat je ouders dan het beste kunnen doen. Dat hang je dan op de koelkast ofzo en dan kan iedereen het zien. Als jij dan de controle verliest, kunnen je ouders de veiligheid bewaken omdat ze weten dat het even fout gaat.

Gr. Pin