Vraag

Help! Ik zie het ff niet meer zitten..

  • 11 December 2018
  • 4 reacties
  • 116 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
hey,

Mijn vader werd snel agressief, er word met spullen gegooid en nare dingen gezegd. Na allerlei hulp en shit (coches en leger des Heils) is het nu stukken beter. Alleen in die tijd (nu nog steeds soms) was ik gewoon bang voor hem. Hij zal me nooit iets aandoen of wat dan ook maar je schrikt gewoon van de woorden die geschreeuwd werden. Woorden die niet op mij gericht zijn maar dat je wel laat schrikken.
Het is bij mij thuis druk, (4 kinderen) en ik pas daar gewoon niet goed tussen. Ik ben langs hun gaan leven. Ik woon er wel, ik praat wel, maar over gevoelens en lichamelijke pijn praat ik niet meer. Ik trek mij iedere keer terug naar het hoekje in mijn kamer. Ik ben erg depressief en heb ook best wat meegemaakt. Misschien niet iets heftigs maar dingen wel erg zijn voor mij. Die pijn zal niet verdwijnen en ik ben alles in een schaduw gaan zien door mijn depressie. Ik ben gaan snijden, roken enz.
maar ik heb die klik niet meer hierdoor. Met mama had ik die nooit echt (ze begrijpt me niet hoed, (dat gevoel heb ik tenminste)). Met papa wel maar die is vergaan.

ik wil graag uit huis, ergens opnieuw beginnen.
Maar ik weet niet of dit mogelijk is.

school gaat momenteel heel slecht en daar heb ik mijn redenen voor. (Haal veel onvoldoendes omdat ik momenteel slecht kan concentreren/leren doordat ik te veel aan mijn hoofd heb).

ik wil mijn ouders niet vertellen van mijn depressie en mijn probleem nu. Alleen ik haal nu slechte cijfers (en zoals het nu lijkt ga ik niet over) en mijn moeder bepaald dat ik dus te weinig tijd besteed aan school. Nu mag ik minder naar mijn lease pony, maar hij is heel belangrijk voor mij. Hij trekt me door de dagen en ik word nog ongelukkiger.
ik weet niet wat ik moet doen omdat, mijn situatie niet zo erg is als de meeste van jullie, en ik twijfel of ik misschien met (bijv. mentor) erover moet praten. Ook omdat dit grotendeels om school draait.
alleen ik wil mijn ouders niet zwart maken en ik ben ook bang dat mijn vader dan boos op mij word.
ik wil het eigenlijk ook niet vertellen omdat ik die aandacht niet wil. Ik vind mijn plek thuis nu goed zoals hij is (ook inverband met mijn rustige karakter).

wat moet ik doen?
groetjes
Anoniem💖

4 reacties

'ik wil graag uit huis, ergens opnieuw beginnen' ik begrijp dat je dit wilt alleen er is dan een kans dat je je vrienden mist. Ik heb het precies hetzelfde gevoel als jou, maar kan je dan misschien niet met je mentor of een vertrouwingspersoon op school praten? Of je vrienden?
Ik hoop dat dit een beetje helpt xx
Hey.
Dank voor je reactie,
Ik had er inderdaad nog niet overnagedacht dat ik compleet naar een andere plaats kon worden gezet. Dat wil ik niet want ik kan mijn lease pony niet missen.
Ik krijg gewoon meteen het gevoel dat ik mijn ouders zwart maak als ik met mijn mentor ga praten.
Maar wat doe jij er dan aan? Je zei dat je hetzelfde probleem als ik had?

Groetjes anoniem💟
Mijn ouders dachten zelf dat ik ze had zwart gemaakt toen ik aan mn juf (in groep 😎 vertelde dat ik thuis werd geslagen, maar dat was niet zo (het zwart maken). En er was zo'n groepsapp vroeger waar ik aan mn vrienden kon vertellen als er iets was thuis alleen toen ik vertelde dat ik dood wou had de moeder van iemand uit die app de basisschool ingelicht en toen kwamen paar mensen van de directie naar mn huis. Veilig thuis werd ook ingelicht en kwamen dan bij mij thuis lang (trouwens dit was in 2016 in de zomervakantie). het slaan is wel een beetje gestopt alleen mn moeder slaat nog heel soms. maar me ouders hadden veilig thuis weggejaagd (ik en mn broertje moesten liegen )
Mijn vader zegt (vanwege veilig thuis) elke keer ga naar jeugdzorg en dat soort dingen en dat vind ik irritant. Er word vaak naar mn hoofd gegooid dat ik niks kan, dat ik dom ben en dat ik uit huis moet en soms denk ik dan 'ja dan ga ik toch weg'. En ik zit nu in 3 havo en in groep 8 had ik gevoel van ik wil dood en vorig jaar kwam dat gevoel terug. ik kan nu zelfs met niemand appen omdat mn ouders mn wifi hebben weggehaald (de wifi naam veranderen en dan moet de code opnieuw ingevuld worden)
op mijn school weten de afdelingsleider, schoolmaatschappelijk werk, mijn mentor, mijn mentor vorig jaar (2 jaar lang de zelfde mentor), mijn vertrouwingspersoon, de jeugdverpleegkundige en een paar vriendinnen van mij het.
Maar wat doe jij er dan aan?
Ik weet het eigenlijk niet ik prop al mn gevoelens op maar dat moet je NIET DOEN. mijn ouders zijn in een ander land op gevoed en ze werden zelf geslagen. maar geloof me praten met iemand zou goed doen. dat heb je het tenminste kwijt.
sorry als ik dit te lang is maar dit is mijn verhaal wrm ik hetzelfde gevoel heb😘
😎= 8 )
dus eigenlijk is het : in groep 8

Reageer