Ik vertrouw niemand omdat mensen mij veraden hebben.

Hoi

Wat lastig dat je moeite hebt met vertrouwen. Niet fijn dat je in het verleden verraden bent.

Alles voor jezelf houden is niet gemakkelijk. In sommige hoofdstukken van je leven is het zelfs van groot belang om anderen toe te laten. Daarom lijkt het me nuttig om stilaan vertrouwen op te bouwen. 

Zoals Anonieme_gebruikersnaam zei, kost het opbouwen van vertrouwen tijd. Ook helpt het om selectief te zijn rond wie je in vertrouwen neemt. Een loslippige vriend vertrouw je bijvoorbeeld liefst geen gevoelig geheim toe, terwijl een vertrouwensdocent wel met de nodige discretie met je geheim om zou kunnen gaan. 

Misschien vind je het prettig om te beginnen bij een anoniem gesprek, waarin je je moeilijkheden met vertrouwen bespreekt. Dat zou namelijk kunnen bij de Kindertelefoon. Bij de Kindertelefoon kan je zonder zorgen je verhaal kwijt, en hoef je je gezien je anonimiteit geen zorgen te maken dat wat je vertelt, doorverteld wordt. 

Een volgende stap zou de huisarts of een (school)psycholoog kunnen zijn. Deze personen hebben namelijk beroepsgeheim, wat inhoudt dat ze niet zomaar mogen doorvertellen waar jij mee zit. Ook zou je naar een vertrouwensdocent of je mentor toe kunnen, die ondanks dat ze geen beroepsgeheim hebben, wel met je zouden kunnen afspreken dat ze voor zover mogelijk voor zichzelf zullen houden wat jij hen vertelt. 

De kans is groot dat je vroeg of laat ook vrienden zal ontmoeten waar je vertrouwelijke informatie bij kwijt kan. Het kan namelijk erg prettig zijn om met leeftijdsgenoten te bespreken waar je mee zit. Als je denkt zo’n vriend(in) ontmoet te hebben waarbij je veel kwijt kan, zou je stap voor stap kunnen vertellen wat er speelt. 

Gr. Kenshin