Help ik snij

  • 6 September 2018
  • 15 reacties
  • 944 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hey,

Ik zit nu dus op een andere school en de eerste paar dagen zijn redelijk verlopen. De klas is wel Oké. Ook al heb ik me op een of andere manier wel weer opnieuw afgezonderd van de klas. Ik zit weer alleen in de klas en in de pauzes maar dat is me eigen schuld. Ik heb daar voor gezorgd. Ik denk omdat ik gewoon nog steeds bang ben voor het gene wat er allemaal is gebeurd op de vorige school.

Ik probeer me zo goed mogelijk te concentreren op school en dat lukt aardig goed. Alleen ik moet me gedachten ergens kwijt als het weer negatief word. Daarom ben ik begonnen met snijden. Ik heb het van te voren nog nooit gedaan. Ik heb wel is een keer iets gedaan met een gum, en dat doet verschrikkelijk veel pijn en je houdt er iets lelijks van over, maar omdat telkens te doen heeft geen zin.

Ik vertelde mijn vriendin dat ik me gedachtes op een andere manier moet laten verdwijnen. En ik vroeg me af of zij iets wist. Zij zei van je kan misschien wel gaan snijden, dan pak je zo'n klein stukje en dan ga je snijden. Ik heb dat nog nooit gedaan en ik vroeg me dus af of dat wel oké was en waar je dan moest snijden. Zij zei van je kan snijden waar je het zelf maar wilt. De meeste mensen snijden op hun armen of benen. Het nadeel van armen is als je veel snijdt dan valt dat echt dik op. En voordeel van benen is dat niemand het ziet. Ik vroeg me af of zij dat ook had gedaan en ze zei van Niet.

Het is fantastisch dat snijden. Je hoeft er niet in te drukken, maar je kan er zacht overheen. Het doet eerst totaal geen pijn en daarna voel je het wel een beetje prikken. Het meest fijne wat ik vind is het moment dat je dat voorwerp op je lichaam aanraakt, je voelt dan zonder dat je begint of iets doet al een klein steekje. Ik ben er gisteren mee begonnen. Ik had toen een trui aan in de klas (slecht idee) en in de pauzes ging ik op het station zitten op een bankje beetje achterin en begon ik voor het eerst met snijden. Het snijden zelf voelde echt goed, maar dan begint het rood te worden en dan wil je het weg hebben. Het blijft maar terug komen. Ik werd er misselijk van en ik dacht dit is niet ok. Shit dacht ik wat nu? En toch deed ik het nog een keer en nog een keer tot dat ik 9x had gesneden. Want toen kwam er een meisje naast me zitten. En die had blijkbaar gezien dat ik aan het snijden was. Dus ik ga niet verder snijden voor haar ogen dus heb het voorwerpje maar weer in me tas gelegd.

Maar het was gisteren verdomd warm hier en ik had het heel erg warm met die trui. Dus vandaag was ik van plan om een t- shirt aan te doen. En toen zag ik die rode streepjes en ik dacht op me arm snijden is echt geen goed idee. In de klas zei verder niemand er wat over. Sommige keken wel beetje vreemd en een leraar vroeg hoe dat kwam. Ik zei dat ik ben gekrabd door me kat.

Ik weet dat het niet ok is wat ik doe nu, maar op een of andere manier blijf ik het doen. Ik dacht net van misschien moet ik het maar aan de binnenkant van me armen doen van plaatst de bovenkant. De eerste 2 heb ik verkeerd gedaan, omdat ik met de verkeerde kant bezig was. De 3e deed ik wel met de juiste kant en ik zette er iets meer druk op en eerst gebeurde er weer niks. Dus ik ging wat drinken pakken beneden en ik pakte wat te drinken en liep weer naar boven en ik keek naar me arm en er zat gewoon een rood stroompje ik ben helemaal in paniek. Dit is toch niet normaal??? probeer het wel weg te vegen, maar er komt meer en meer. Ik weet niet wat te doen nu? een pleister helpt niet want er komt bloed onderdoor..

Wat moet ik doen? En weet iemand een andere manier dan snijden? Want tot u toe is het geen succes. Ik wil niet nog meer rode strepen op me arm. Ik heb er 12 op de buitenkant van me arm en 3 aan de binnenkant van me arm. En als het nou koud was dan kon ik gewoon een trui of sweater aan trekken maar daar is het nu te warm voor..

Help me!

^
Future

15 reacties

Hey Future

Je bent begonnen met snijden. Dat is jammer. Ik denk dat ik jou niet hoef te vertellen dat snijden de oplossing niet is, maar soms is het begrijpelijk. Je hebt het lastig gehad, en dan kan het gebeuren dat je begint met automutilatie.

Bij snijden komt er een stofje vrij in je hersenen. Dat stofje is verslavend. Hoe vroeger je stopt met snijden, hoe minder moeilijk het zal zijn. Het is helemaal niet fijn om je kledingkeuze af te laten hangen van het feit of de kleding je littekens voldoende verbergt.

Vaak krijg je spijt van snijden. Het effect is na een tijdje weg, maar de wonden zitten er nog.

Als je bloedt, helpt het om druk op de wonde uit te oefenen. Neem een doek, en plaats deze stevig op de wonde. Oefen lichte druk uit op de wonde. Door die druk stop je sneller met bloeden. Als je wonden niet goed genezen, of niet dicht blijven, ga je best naar de huisarts.

Sommigen voelen zich geholpen door bijvoorbeeld te gaan wandelen, of te sporten. Bij sporten komt ook een stofje vrij waardoor je je fijner gaat voelen. Het voordeel is dat gezond sporten geen littekens nalaat.

Het kan ook helpen om op te schrijven wat je voelt, of eens goed te schreeuwen, bijvoorbeeld in een kussen. Je afreageren op een boksbal kan ook.

Groetjes
Kenshin
Hoi Future,

Ik vind het zeer eigenaardig dat jouw vriendin voorstelde dat je jezelf kan gaan snijden. Dat is dus echt één van de SLECHTSTE dingen die je in dit geval kan doen! Zelfbeschadiging is nooit goed. Wanneer je het allemaal even niet meer aankan, kun je beter lief voor jezelf zijn. Daar heb je veel meer aan en daarmee vermink je jezelf niet.

Daarnaast scheelt het ook enorm veel moeite qua verzorging en verbergen. Ik kan het weten, want ik heb mezelf vroeger dagelijks gesneden en ben recent weer de fout in gegaan.

First things first: Wondverzorging. Ik zal proberen het niet al te choquerend te maken - i.v.m. de forumregels - maar soms kun je het gewoon niet anders uitleggen.

Als je dan toch snijdt (wat ik je dus zéér afraad!), zorg dan op z'n minst dat het voorwerp waarmee je snijd, ontsmet is. Dat kan d.m.v. alcohol of iets als betadine. Dan voorkom je dat. Snijd dus alsjeblieft niet meer op het station, dat is echt totaal niet hygiënisch en kan je wonden gemakkelijk doen ontsteken.

Als dit kan, is het wenselijk je wond af te spoelen onder de kraan, daarna droog te deppen (let op, dit geeft bloedvlekken) en het liefste ook te ontsmetten met betadine o.i.d. Liever geen jodium, want als je wond dan nog beoordeeld moet worden door een arts, zit er allemaal kleur in van het jodium, dus dat werkt niet. Maar als je niks anders hebt: beter dan niks.

Als je diep snijdt, is het handig om een zwaluwstaartje over je wond te plakken. Dit moet je doen als je je huid zegmaar uit elkaar ziet staan. Een zwaluwstaartje brengt deze ''wanden'' weer bij elkaar en zo kan de wonde makkelijker helen.
Een zwaluwstaartje kun je zelf gemakkelijk maken van iets als Leukoplast (volgens mij is dit een merk, dus sorry KT, maar ik weet niet hoe je dit anders noemt...) of sporttape. Hier is nog een afbeelding van hoe je dan daarvan een zwaluwstaartje maakt:



Hier overheen kun je nog een pleister of verbandje plakken om het eerste bloeden te stoppen, maar het liefste geef je het ook lucht.

En ja, je wond kan in het begin echt heftig bloeden, maar meestal gaat het toch stollen als je 'm goed verbind. Als je blijft deppen, kun je daar vrijwel eeuwig mee doorgaan (zal wel niet, maar zo voelt het dan). Dus als je wil dat het stopt: begin met verbinden.

Mocht dit niet gebeuren, dan heb je iets verkeerds geraakt of ben je te diep gegaan en dan moet er een arts naar kijken. Doe dat dan ook!! Anders kan het je nare dingen opleveren (ja, nog vervelender dan het litteken dat je nu al hebt gekregen!)

Als je deze spullen niet uit de verbanddoos durft te halen, koop het dan alsjeblieft wel zelf. Het is echt niet duur en het levert je heel veel op. Het is je eigen gezondheid en het litteken dat je zo veel mogelijk probeert te beperken. Je kan het ook bij verschillende drogisterijen halen, zodat de verkopers niks vermoeden (mocht je daar bang voor zijn).

Trouwens, als je een slagaderlijke bloeding hebt (foute boel), dan komt het bloed eruit op het ritme van je hart. Als dat gebeurt, bel 112. Ook als het er echt uit komt gutsen.

De smoes met de kat, die koopt niemand. Dat kan ik je zo op een presenteerblaadje geven. Zeker als je er zoveel hebt, ze recht naast elkaar staan en ongeveer even lang zijn. Dat is gewoon zelfbeschadiging. Dus nu moet je een keuze maken:
1) Laat ik het gewoon zien met alle consequenties (dat iedereen het dus ziet, gaat praten en opmerkingen maakt, docenten het ook zien en eventueel je ouders inlichten).
2) Ik verberg het: lange mouwen

Mocht je voor optie 2 kiezen, lange mouwen hoeven niet dik te zijn. Je hebt een shirt en een sweater. Kies het shirt, dat is koeler. Je kan ook een blouse aantrekken, dat is helemaal fijn.

Laten we dan nu bespreken wat je kan doen ipv zelfbeschadiging:
@Kenshin noemde al dat er bij het snijden een stofje vrijkomt: endorfine. Dit komt vrij als je pijn hebt (vandaar dat het vrijkomt bij zelfbeschadiging), maar ook bij sporten of bij het eten van chocolade 😃 Mij lijkt het persoonlijk veel beter om één van de twee laatste opties uit te voeren, i.p.v. het snijden. Heb je iets van een sport die je leuk vindt en kan doen? Chocolade in huis?

Nee maar serieus. Je kan beter andere dingen doen om je hoofd leeg te krijgen. Uiteindelijk zal je steeds meer en meer zelfbeschadiging nodig hebben om het gevoel te bevredigen en voor je het weet ben je verslaafd en heb je nog meer problemen.

Alternatieven:
-Zoek sociaal contact, bv met vrienden
-Ga schrijven!
-Maak een lijstje met dingen die je nog moet doen (voor school bv, of klusjes in huis)
-Ga chatten of bellen met de KT
-Schrijf een brief aan jezelf of aan iemand anders (je hoeft hem natuurlijk niet te versturen) (Mij helpt het altijd om een forumpost te schrijven die ik niet plaats)

En zo is er nog veel meer. Wees. Lief. !!!

Ik hoop dat het je gaat lukken om te stoppen,
Gr. Pin
Heey,

Ik heb (ene kant helaas) alweer gesneden. Ik weet niet misschien heb ben jullie gelijk over dat stofje. Ik weet ook niet waarom ik nog verder ga met snijden? Het ziet er slecht uit en nu moet ik wel een trui of sweater dragen. Het lijkt net of het een impulsief iets is. Of dat ik het doe om me zelf te straffen?

Ik ging rond 23.00 naar boven en was toen van plan om nog even in bed muziek te luisteren om vervolgens te gaan slapen. En ik zag dat voorwerpje en ik ging dus zitten in me bureaustoel. En het maakte me misselijk of onprettig om te gaan snijden. En toch zet ik nog een streepje en daarna nog een en nog 1. En dan probeer je het dieper en kijk je of het er sneller uit komt.

Ik heb nu een rij van 13 strepen aan de benenkant van me arm. Zoals je al zei Pin gelooft nu helemaal niemand meer dat het komt door een kat. Het is zo simpel te zien dat dit zelfbeschadiging is. We hebben geen hoge alcohol hier en ook geen baltadine in ons huis. Dus ik maak het voorwerpje schoon met water. Het zal wel niet genoeg zijn, maar idk.

Ik had wel een vraag over het maken van zo'n zwaluwstaartje. Ik snap dat de wanden bij elkaar trekken helpt om de wond dicht te krijgen, maar ik heb de strepen ongv. Een halve centimeter van elkaar af staan. Dan lukt het toch niet om alle wanden dicht te maken?

Ik maak wel gebruik van het doekje en dichtdrukken wat Kenshin zei. En ik gebruik verband voor nu bijv. Ik ga zo slapen, maar het is niet zo fijn dat al het bloed in me bed zit.

Ik ga is proberen wat jullie beiden zeggen misschien helpt het mij wel om hiervan af te komen. En laat ik vanaf nu maar gewoon proberen om niet te snijden om te beginnen met het weggooien van het voorwerp.

Ik zit ene kant ook na te denken over de littekens die komen. Ik denk zelf dat ik geen tekens ervan overhoudt, omdat ik er met een klein beetje druk erover heen gaat. En het bloed niet meteen ofso. Het duurt wel even ik denk 20sec voordat de wond rood begint te kleuren. Dus ik denk dat ik er tot nu toe te licht erover heen gaat voor een litteken. Maar dat zou ook wel mooi zijn, geen littekens!

^
Future
Hoi Future,

Er zijn heel veel redenen waarom je kan gaan snijden. Niet per se omdat je het fijn vindt, maar het kan dus idd ook om jezelf te straffen. Bij mij was het ook niet omdat ik het stofje voelde. Die voelde ik niet.

Als de wond zo 'ondiep' is, dat je al niet eens denkt dat je er een litteken aan overhoudt, denk ik ook niet dat de wanden uit elkaar staan en je dus een zwaluwstaartje hoeft te maken.

Ik ken het probleem, als je wonden dicht naast elkaar staan, moet je het zwaluwstaartje op een andere wond plakken om 'm te laten werken... Dat wil je natuurlijk niet. Ik deed het zelf altijd wel als ik al een korstje had, maar dat is eigenlijk heel slecht, want zo kon de wond niet rustig helen en trok ik het kortstje er altijd af, maar goed... Anders stonden de wanden uit elkaar. Dus je moet zelf maar even beoordelen of het wel of niet past. Dat kan ik moeilijk zien.

Geen betadine of alcohol in huis. Wil je dat (voor je eige bestwil) alsjeblieft in huis halen als je van plan bent hiermee door te gaan?

Maar je schreef dat je wil stoppen, dus dat is natuurlijk veel beter. Gooi het voorwerp anders weg op een plek waar je het niet meer kan pakken. Dus niet thuis in de prullenbak, maar bv in de container buiten.

Succes,
Gr. Pin
Goed dat je je voorneemt het voorwerp weg te gooien. Ik hoop dat dat helpt om minder in de verleiding tot snijden te komen.

Heb je al een positieve vervanger gevonden voor als je de drang voelt om te gaan snijden? Muziek luisteren bijvoorbeeld, of schrijven?
Heey,

Ik heb gister nog 2 strepen gemaakt aan de binnenkant van me arm. Op de boven kant van me arm zijn de sneetjes al wel wat minder geworden.

Ik merk wel dat als je eerst snijdt en dan bijv. Gaat douchen en dan koudwater gebruikt dat de snee veel minder rood wordt dan als je zoiets niet doet.

Ik ga morgen gewoon naar school toe, maar zit nog wel een beetje de denken van hoe ik naar school moet. Ja gewoon met de trein, maar wat ik moet doen qua kledingstijl. Het is altijd erg warm in de lokalen dus ik zou graag een 't shirt aan doen. Ik weet alleen niet hoe mensen er op gaan reageren als ze de strepen zien. En ik heb al helemaal geen zin om een gesprek te hebben met school om te vragen wat de die strepen zijn. Maar om nou een trui of sweater aan te doen, dat lijkt me geen goed idee. Gelukkig hoef ik morgen maar van 8.30 tot 14.15 na school. Dus idk wat te doen.

Me vriendin weet natuurlijk dat ik snijdt, en ze vind het super dat ik het zo heb gedaan. Alleen ik ben daar dus absoluut niet mee eens. Het is ene kant wel fijn, maar de strepen zijn niet OK. Ik voel me ook schuldig naar mezelf om wat ik nu doe. Ik heb dit hele weekend een trui aan omdat ik niet wil dat me broers en ouders het zien. Ik wil niet dat me ouders aan me vragen waarom ik snijdt? Want ik weet het antwoord daarop niet eens.

Ik heb wel een flesje alcohol gekocht bij de drogist. Ondanks dat ik nog steeds van plan bent om te stoppen. Het voorwerp heb ik in de ondergrondse container gegooid. Dus als ik überhaupt weer van plan bent om te snijden, dan moet ik of een keukengereedschap pakken, of ik moet weer naar de winkel om het te kopen.

Ik dacht er ook aan van ik had beter kunnen snijden als het echt koud buiten was. Want dan kun je sweaters en truien aan doen en zo ziet never nooit iemand het. Maar ja dat bedenk je je pas ook als het al is gebeurd.

Ik luister veel muziek nu. Me ouders zijn weg dit weekend en zo heb ik het huis voor mezelf. Ik luister muziek via YT op de tv. Dat leidt me dan ook meer af. Want je kan dan kijken naar dat filmpje, je hoort de muziek, en dus denk je niet aan snijden. Ik heb gisteren geprobeerd om muziek via koptelefoon te luisteren om te kijken of dat werkt, maar dat lukt niet dan krijg ik juist meer zin om te snijden. En dat snij je met muziek. Dus dat is geen optie.

Verder heb ik met vrienden gisteren parkour gedaan. Dus ik verveel me niet op een dag!

^
Future
Hoi Future,

Ik merk wel dat als je eerst snijdt en dan bijv. Gaat douchen en dan koudwater gebruikt dat de snee veel minder rood wordt dan als je zoiets niet doet.
Het is inderdaad goed om je wonden af te spoelen. Douchen is een manier om ze af te spoelen.

En ik heb al helemaal geen zin om een gesprek te hebben met school om te vragen wat de die strepen zijn.
Dan zou ik toch voor de lange mouwen gaan. Ik heb van die hele dunne lange mouwen shirts. Heb je ook zoiets? Een sweater lijkt me inderdaad wel erg warm ja...

Me vriendin weet natuurlijk dat ik snijdt, en ze vind het super dat ik het zo heb gedaan.
Dus je vriendin vindt het goed dat je je hebt gesneden? Ik snap haar echt niet... Sorry hoor, maar snijden is dus echt verkeerd. Gelukkig zie jij dat nu ook in.

Want ik weet het antwoord daarop niet eens.
Je wou rust in je hoofd en je vriendin vertelde je dat dit een oplossing is. En toen kwam de verslaving... Of in ieder geval het effect dat snijden met een mens heeft.

Goed dat je het voorwerp hebt gedumpt en dat er in ieder geval ontsmettingsmiddel in huis is. Is het echt voor wondontsmetting? Heb je de gebruiksaanwijzing doorgelezen?

Ik dacht er ook aan van ik had beter kunnen snijden als het echt koud buiten was.
Je kan beter helemaal niet snijden hè, dus van de winter niet weer beginnen Future... :8

Goed dat je jezelf positief aan het afleiden bent met muziek en parkour! Blijf jezelf vooral positief prikkelen!

Gr. Pin
Hey,

Ik ben gisteren gewoon in t- shirt naar school gegaan. Ik heb geen dunne sweaters alleen maar dikke. Ik had de hele dag een rot gevoel in me. Je let telkens op of er iemand naar je sneeën kijkt. En je probeert het constant te verbergen. In de klas hadden sommige mensen het er ook over. Niet tegen mij ofzo maar meer tegen elkaar, Van kijk die jongen zijn armen. Of van die keal spoort echt niet. Tja ik ben het wel gewend. In de pauze zat ik zelfs helemaal alleen aan een tafel. Meestal vind ik dat niet erg, maar deze keer was echt zo dat ik er zit en dan komt er een groepje die gaat zitten. En dan hoor je iemand zachtjes zeggen laten we naar een andere plek gaan die jongen is een emo. Dus dat was wel pijnlijk om te horen. Of dat je op het station staat en mensen roepen emo naar je of snijmachine. Of van die jongen werkt bij de slager, alleen hij snijdt in het verkeerde vlees zo te zien. Dat was niet zo prettig.

In de grote pauze (halfuur) zat ik weer op het station omdat het daar altijd rustig is. En toen kwam weer dat meisje naar me toe gelopen en ging weer naast me zitten. Ik bedoel waarom? Niet dat het niet mag, maar het lijkt net of ze me in de gaten houdt. Ik ken haar helemaal niet ik weet niet eens hoe ze heet. Dit keer was ook zo dat ik eerder naar huis ging want ik had geen zin om tot 15.30 op school te zitten. En toen kwam weer dat meisje. En dit keer ging ze zelfs mee in de trein. En ze zat weer naast mij in de trein terwijl er plek genoeg was om alleen te zitten. Tuurlijk zij moet ook een keer naar huis maar dit is wel erg toevallig vindt ik allemaal.

Vandaag had ik verband om gedaan. Ik wil niet dat me ouders het weten, dus ik doe het verband pas om in de trein of in de garage. Het ging wel iets beter. Mensen riepen in ieder geval geen emo, snijmachine of slager. En 2 leraren hebben gevraagd wat ik heb gedaan met me arm. Ik zei dat ik was gevallen. En dat vonden ze goed.

De ontsmettingsmiddel is ook bedoeld voor de wonden. Dat zei de vrouw in de drogisterij. Ik vroeg of ze ook ontsmettingsmiddel hadden voor snij wonden. En ze vroeg van wat voor soort snij wonden heb je precies. Dus ik liet me arm zien. Zij zei van Oh, euhm, hier kan je het beste deze (liet ze het flesje zien) gebruiken. Ze vroeg of het wel goed ging met mij, en ik zei mwah niet echt. Dus ze vroeg of ik een gesprek wou. Maar dat heb ik geweigerd. Ik zei van nu liever niet. Ze gaf me zelfs 10% korting op het flesje. Best aardig.


dus van de winter niet weer beginnen Future...

Nee vindt dit wel genoeg. Ik ga gewoon opzoek naar wat anders. Waar ik geen spijt van krijg achteraf, of wat me kapot maakt.

Ik heb soort van een beetje ruzie gehad met me vriendin. Ik zei van dat ze nooit had moeten zeggen dat snijden de oplossing was en dat ik daardoor deze sneeën hebt. Zij moest erom lachen?? En volgens haar was dit de beste optie en moest ik niet zo zeuren en gewoon verder gaan met snijden. Ze duwde zelfs een scherp voorwerp in me handen en zei van Ga snijden dan kan ik meekijken. Ik pakte het voorwerp en duwde het weg.Toen begon ze ermee te zwaaien en haalde uit naar mijn bovenarm. Ik heb nu een flinke snee. Laat ik zo zeggen dat de wanden dik een centimeter van elkaar afstonden. En ze zei van dat is toch lekker? Ik ben toen snel weggelopen naar de badkamer heb daar papier gepakt voor op de wond te drukken en ben daarna snel naar het ziekenhuis gegaan met me ouders. Me ouders vroegen nog wel wat ik in hemelsnaam had gedaan? En ik zei dat ik uit gleed en toen met het voorwerp tegen me arm op de grond ben gevallen. Natuurlijk zagen ze ook die strepen en ik zei van daar spreek ik nog wel over als we terug zijn van het ziekenhuis. Ik heb dat uiteindelijk ook maar uitgelegd en verteld dat ik dat even had gedaan, maar ook weer was gestopt. Ze vroegen of ik daardoor die wond had gekregen, maar ik zei nee ben echt uitgegleden.

Me vriendin belde nog op 's avonds. Ik heb een aantal harde woorden gezegd en daarna het meteen uitgemaakt. Ik voel me ene kant wel beetje schuldig, maar ben momenteel zo boos en heb tegelijkertijd pijn van de wond. Gelukkig heb ik wel wat pijnstillers gekregen en die helpen aardig goed. Dat worden een paar dagen/ weken geen parkour of freerunning, en Hockey kan ik ook wel uitstellen. Want je hebt voor beiden sporten je armen hard nodig. En ik kan wel een balletje passe maar slaan ofzo lukt niet.
Maar er zullen heus nog wel wat dingen te doen waar je geen armen voor nodig hebt, zoals hardlopen.

^
Future
Wat naar dat je zulke commentaar kreeg. Ik vind het heel grof dat mensen dit zomaar zeggen.

Misschien wil dat meisje je wel helpen, of begrijpt ze waar je doorgaat. Dat kan ik niet met zekerheid zeggen, maar ze lijkt inderdaad een bepaalde interesse in je te tonen.

Wat een lieve vrouw in de winkel. Als je wilt, denk ik dat je altijd mag teruggaan voor een gesprek.

Nee vindt dit wel genoeg. Ik ga gewoon opzoek naar wat anders. Waar ik geen spijt van krijg achteraf, of wat me kapot maakt.
Dat lijkt me een goed voornemen. Met je verwonding kan je een aantal dingen niet doen, maar hardlopen is inderdaad een optie.

Ik begrijp je vriendin niet. Zij lijkt de impact die snijden kan hebben niet te beseffen. Helemaal niet ok dat ze naar je uitgehaald heeft. Ergens ben ik blij dat je ouders nu op de hoogte zijn, ik hoop dat ze je kunnen steunen, maar het was fijner geweest als ze op een andere, rustigere manier ingelicht waren geweest.

Naar mijn mening hoef jij je helemaal niet schuldig te voelen. Je vriendin is veel, maar dan ook veel, te ver gegaan. Je mag gerust aan je ouders vertellen wat er echt gebeurd is.

Heb je het er nog over gehad met je ouders?
Hoi,

De reacties vielen enigszins te verwachten, maar dat maakt ze natuurlijk niet leuker of minder erg. Ze zouden gewoon hun mond dicht moeten houden en 'm alleen open moeten trekken als er wat aardigs of nuttigs uitkomt.

Ik denk dat het meisje bij de trein begrijpt waar ze vandaan komen, de wonden. Wellicht heeft ze zelf ook zoiets meegemaakt. Je zou een keer een gesprek kunnen starten. Ze lijkt me best een oké gezelschap.

Ik snap echt niet wat je vriendin bezielt... Goed dat je afstand van haar hebt genomen en naar jezelf hebt geluisterd door niet te gaan snijden. Ik hoop dat ze zich schuldig voelt.

Ik denk ook dat je prima kan zeggen wat zij heeft gedaan. Ze ging veel te ver, dus ze moet de consequenties maar aanvaarden. Daarbij is het eigenlijk altijd beter om eerlijk te zijn over de oorzaak van een verwonding.

Sterkte,
Gr. Pin
Heey,

Ik heb me ouders vanmiddag verteld wat het echt is gebeurd met me arm. Ze zeiden dat ze wel in de gaten hadden gekregen dat het niet kwam door de val, en ze hebben me verteld dat ik beter niet meer met haar om kan gaan. Voordat ze mij weer op het verkeerde spoor brengt.

Ze wou nog met me praten, maar dat weiger ik. Misschien naar een tijdje weer maar nu even niet!

^
Future
Wat goed dat je je ouders verteld hebt wat er echt gebeurd is. Ze willen verder met je praten, maar dat weiger je momenteel. Je kan bekijken hoe je er over een tijdje over denkt. Misschien vind je het minder lastig om via een brief te delen waar je mee zit. Verder ben ik het eens met je ouders, i.v.m. afstand doen van dat meisje.
Knap dat je het je ouders hebt verteld. Hun aanbod staat gewoon, dus kijk maar of en wanneer je daar klaar voor bent. Alles op z'n tijd :)

Ben je het eens met je ouders dat je beter niet meer met haar kan omgaan?
Heey,

Ja ik begrijp wel dat ik beter niet meer met haar om kan gaan. Ze helpt me niet en ze heeft het alleen maar erger gemaakt.

Ik ben meer bang over de reactie van me ouders als ik praat over hoe het echt met me gaat. En ik ben ook bang voor het gene wat daarna allemaal gaat gebeuren. Wat gebeurd er met me vrijheden? Mag ik nog wel 's avonds laat weg blijven of zelfs een nachtje door bij vrienden? Ik heb geen idee hoe ik het moet vertellen. Een briefje klinkt wel fijn en dat zou ik best willen doen, maar dan komen me ouders met dat briefje naar me kamer en vragen hoe het zit. Of als ik 's avonds goedenacht zeg dan vragen ze of ik even wil blijven en dan moet ik alsnog met ze erover hebben. Me opa en oma weten er wel van. En die hebben beloofd nooit wat tegen pa en ma te zeggen zonder mijn toestemming.

Misschien lukt het na een tijdje wel. Misschien heb ik dan alle moed verzameld om het te vertellen...

^
Future
Misschien kunnen je opa en oma je helpen. Ze snappen vast dat je het moeilijk vindt om het hierover te hebben. Ik vind het trouwens heel goed dat je je grootouders in vertrouwen hebt genomen. Heb je veel steun aan hen?

Je kan in dat briefje zetten dat je het moeilijk vindt om erover te praten. Je ouders kunnen zich vast voorstellen dat het lastig is. Wat me het belangrijkste lijkt, is dat ze op de hoogte zijn, zodat ze begrip kunnen opbrengen voor je situatie.

Met vrienden omgaan lijkt me beter voor je dan alleen op je kamer zitten. Ik hoop dat je ouders inzien dat jou opsluiten en afsluiten van de buitenwereld, niet de oplossing is.

Neem je tijd voor het uitzoeken van een manier van vertellen die je fijn vindt. Eventueel met de steun van je grootouders erbij.

Reageer