Hey, wat naar dat je last heb van woede aanvallen. Dat is niet makkelijk. Er zijn zeker manieren om ze gewoon een beetje te proberen te voorkomen, ik zal je zo wat tips geven, maar het kan ook goed zijn het probleem proberen op te lossen. Weet je waardoor je hier last van hebt? Anders zou ik je aanraden om het hier een keer over  te hebben met iemand, want wie weet kan hij/zij je helpen en is het gewoon op te lossen! Wat vinden je ouders er van? Heb je al eens hulp gehad?

Wat voor mij werkt zijn:

• Heel cliché tot 10 tellen wanneer je denkt dat je het voelt aankomen.
• Iets hebben (een steen, edelsteen, potlood, doekje, of ander voorwerp) die je in je hand kan nemen en op kan focussen of in kan knijpen wanneer je het voelt. 
• Muziek bij je hebben en een afspeellijst maken die je of juist kalmeert of juist je gevoel matched zodat je je begrepen voelt en dit kunnen opzetten wanneer je het voelt.
• Gaan wandelen, hardlopen of fietsen.
• Gaan douchen.
• Veel water drinken.
• “Spanning” op je lichaam zetten door alles even samen te trekken en zegmaar als een klompje even jezelf fijn te knuffelen.
• Gewoon in je handen knijpen.

Ik hoop dat dit een beetje helpt. Succes.

groetjes

me ouders zijn het wel een beetje gewend van vroeger toen ik klein was ik denk met name dat het komt door dat ik vroeger een beetje alleen voelde. ik was de enigste met een bril en een pleister op me oog op school en iedereen vond dat schattig als ik beide op had. daarom misschien ook als er iets ergs gebeurde zoals met die vrachtwagen en me knuffel dat ik gewoon keihard ging huilen. of met dat vuurwerk uit angst een woedeaanval creëert tegen jezelf. ik denk dat die tips zekers op zijn tijd handig kunnen zijn maar ja je hebt er op het moment dat ik ze had weinig aan. met dat vuurwerk hadden we niks mee ja ik had me knuffel en met die vrachtwagen was ik intens verdrietig omdat mijn knuffel kapot was.  

Hoi,

Ik vind de andere reacties ook erg goed, en zelf heb ik hetzelfde probleem. Ik ga niet doen alsof ik altijd positief blijf en netjes tot tien tel, want dat doe ik gewoon niet, als het je overkomt kun je moeilijk stoppen. Ik schreeuw gewoon heel hard in een kussen ofz en verassend genoeg werkt dat ook. Weet dat je niet alleen bent.

-onnodige quote verwijderd-

Nee ik weet het ik ben ook niet alleen ik ben ook blij met de tips. Misschien zou ik dit ook moeten doen inplaats van toen ik 7 was met me blote voeten tegen zo vrachtwagen band lopen trappen. Maar ja op dat moment lig je daar en zie je langzaam je bril en knuffel kapot gaan dan ben je ook boos op iets. Dat was in dat geval die band dus dan ga je daar maar als een malle tegen aanlopen trappen. Ik denk ook dat ik met me zusje die woedeaanval beter in toom had kunnen houden. Kijk ik liep al naar de auto toen het gebeurde op het strand toen had ik ook gewoon wijs moeten wezen om haar te negeren bij dat tankstation. Helaas deed ik dat niet en trok ik me zusje aan haar haren die auto uit en lagen we op de grond te vechten met elkaar.

Heyy,

Ik heb hier ook erg last van gehad, wat bij mij nu helpt is om na te denken . Dus je afvragen wat heeft het voor zin dat ik deze ruzie aanga? Zal ik hier over een bepaalde tijd ook nog zo boos over zijn? Waarom is dit belangrijk voor mij? 

Dit kan je in het begin na de ruzies doen en op een gegeven moment komt het misschien al tijdens de ruzie binnen en dan kan je het misschien wat relativeren. Waardoor je zelf misschien wel minder boos wordt. 

Als dit niet echt helpt kun je altijd de heftigste vraag (eentje waarover ik blijf nadenken) stellen: wat voor nut heeft dit leven, en dus deze ruzie? Waarom zijn we hier? De grootte ruimte van het heelal maakt mij vaak rustig. 

Beetje zweverig misschien maar het helpt mij altijd rustig te worden als ik bedenk dat het eigenlijk nooit om mij draait. Ik ben maar in mens in dit grootte niets.

Hoop dat je je niet te druk maakt om je woede, dat is ook menselijk!

Dankje voor de tips