De Kindertelefoon.nl

hoi

ik ben heel lang niet actief geweest (niet dat iemand boeit) maar ik ben nu terug en ik heb aardig wat te vertellen dus dit word een lang verhaal.

de laatste topic die ik heb geschreven ging over dat het uit ging met mijn toenmalige vriendin en dus nu (helaas?) mijn ex. Dat is all weer 7 maanden geleden en sindsdien ben ik ….. veranderd?                                                   Ik ben 14 jaar en zit in het 2e jaar van de middelbare school zonder echt vrienden te hebben. Ik zit vaak alleen in de pauzes en dan lees ik maar wat. Ik heb een tweelingbroer waar ik me momenteel erg veel zorgen over maak omdat hij soms vapt en/of rookt. Ik ben niet altijd blij maar ook niet altijd verdrietig. het enige wat ik echt heel leuk vind is zeilen maar dat gaat nu niet omdat het winter is en daarom focus ik me op schoolwerk en nu ook mij vaarbewijs wat een beetje leuk is.                                                                                                             misschien kon je het wel raden maar mensen zijn niet echt mijn ding en ook nooit geweest behalve met (cliché) haar (mijn ex). ik durfde haar alles te zeggen en zij snapte me altijd maar dat is nu voorbij. met haar (de ex) gaat het ook niet goed, voor dat we samen waren zat ze erg in de put en sneed ze zich regelmatig maar dat was ze mee gestopt en het ging beter zei ze tot dat het uit ging tussen ons.                                                  we zitten samen op zeilen maar ze komt nog maar weinig nu we bezig zijn aan het onderhoud. een tijd terug hadden we een zeilkamp voor onze laatste diploma’s. we moesten in tenten en zij lag naast mij het was toen ook all een flinke tijd uit en ik dacht dat ik er redelijk over heen was tot dat ik haar zag slapen. het deed me denken aan de avond dat we voor de aller eerste keer kuste en hoe ze daarna in slaap viel met mijn hand in de hare. heel zoetsappig i know, maar de volgende nacht raakte ze mijn hand aan ik wist niet wat ik er mee moest (zij had het toch uit gemaakt? ze wilde me toch niet meer?) en heb mijn hand weggetrokken. nou ieder zinnig mens zou zeggen dat het goed van me was en zo maar later hoorde ik haar snikken. en ik snikte mee. wat een ellende. dat kamp ben ik er ook achter gekomen dat ze zichzelf weer pijn doet, ik vind het zo erg. we zijn uit elkaar maar nog steeds geef ik echt om haar en gun ik haar al het goede. Ze is dus vaak niet bij de onderhoudsdagen op zaterdag en als ze er wel is is ze stil en verdwijnt ze soms ineens. ik maak me echt zorgen om haar. soms praat ik nog met haar en het is pijnlijk om te merken dat ze mij nog steeds snapt als de beste. ik mis haar.                                                                                                                                                                                                           na dat het uit is gegaan ben ik ook een beetje gevallen, ik kras mezelf weer en ik vind dat ik er mee moet stoppen want het lost niks op maar toch doe ik het. ik schaam me ervoor. nu het uit is heb ik ook alle tijd om te bedenken wat deze relatie (klinkt wel heel formeel voor een 14 jarige...) betekend voor mijn seksualiteit en verdere ‘relaties’. er is nu ruim een half jaar verstreken en ik weet het allemaal nog steeds niet en nee dat hoeft inderdaad ook niet maar ik dacht dat ik er inmiddels wel vrede mee zou hebben want de enige die hier echt homofoob is naar mij (en waarvan ik de mening ook echt belangrijk vind) ben ik zelf.                                                ik ben ook nog steeds niet van het ‘je stelt je aan F’ stemmetje af gekomen ik denk nog steeds bij iedere zin die ik schrijf  ‘wat zit je nou te zeuren anderen hebben het veel zwaarder, je stelt je aan, doen niet zo stom’ ik ben het daarom ook nu wel zat en ga maar weer is verder met Duits leren

misschien hebben jullie op dit alles nog wat zinnigs te zeggen (ik in elk geval niet)

Liefssss F