Hee,
Ik ben klaar met alles. Ik heb autisme spectrum stoornis waarbij inhoud dat sociaal situaties voor mij lastig zijn. Ik ben inmiddels 15.
Thuis gaat het niet lekker en op school al helemaal niet. Ik ben bang voor kritiek, geluid en drukte. Ik heb al veel gedaan om afleiding te zoeken. Zo ben ik verslaafd geweest aan mezelf pijn doen en alcohol. Ik heb faalangst en ben bang dat iedereen mij in de steek laat. Nu ben ik zelf niet de dunste, maar heb wel een redelijk gezond gewicht. Ik word nog regelmatig dik genoemd. En god, hier stoor ik me zo aan! In de klas voelt het wel alsof iedereen mij aan zit te kijken en een mening over mij heeft. Wanneer iemand wat lelijks over mij zegt, word ik kwaad. Helaas los ik de laatste tijd dit op met lichamelijk geweld. Daardoor gaan er natuurlijk weer roddels over mij rond. School is voor mij een obstakel. Door het skippen heb ik de leerplicht achter me aan. Logisch natuurlijk. Ik zie er ouder uit dan dat ik ben. Ik heb veel seks gehad met jongvolwassen om afleiding te zoeken, en gadverdamme ik voel me zo smerig.
Ik krijg de benodigde hulp gelukkig. Daar ben ik zeker dankbaar voor. Maar op dit moment lukt het gewoon niet. Cijfers dalen en er is wel dagelijks weer iets wat ik veroorzaakt heb.
Sorry voor dit lange bericht, wou even mijn hart luchten.
Thnx <3