Dit vind ik best wel lastig om over te hebben maar ik moet het tegen iets of iemand zeggen.
Ik deel een kamer met mijn jongere zusje. Ik zelf kan heel slecht tegen vele geluiden. Dingen zoals klokken en andere klikkende or tikkende dingen kunnen me erg van slag maken. Ik heb ook heel veel last met slapen en word bijna elke avond meerdere keren wakker en ik val slecht in slaap.
Ik was om iets van twee, drie uur wakker geworden en mijn zusje sliep. Ik had een koptelefoon op die vaak het geluid van gesnurk of andere dingen kan verhinderen maar mijn koptelefoon was leeg geworden tijdens het slapen.
mijn zusjes amandelen zijn eruit gehaald waardoor ze voor een tijdje stopte met snurken waardoor een kamer delen wel te doen was maar het is nu 10 keer zo erg terug gekomen.
Uit frustratie van mijn lege koptelefoon en het harde gesnurk had ik mijn hele hand open gekrast. Ik had het niet eens door en voelde het niet op het moment. Later toen ik voor school moest wakker worden en al mijn hond ging uitlaten voelde ik een steek in mijn hand en zag ik de kras. Niemand had de kras door en gelukkig begon het minder pijn te doen nadat ik het snel onder de kraan had gedaan. Maar toen vroeg iemand in mijn klas wat er was gebeurt met mijn hand. Pure paniek vloog door me heen. Ik heb dit niet eerder ineens gedaan. Normaal als ik een geluid of iets anders moest aanhoren drukte ik mijn nagels in mijn hand en soms beet ik dat op mijn duim ofzo maar dit was gewoon iets heel anders. Ik had gewoon gezegd “kras”. ze was een beetje in de war maar zei dat ik het de volgende keer op een muur ofzo moet doen.
Maar nu heb ik een heel ander probleem. Soms denk ik dan heel kort “wat nou als ik het weer doe?”
Ik wil dit denk ik niet weer doen maar op hetzelfde moment werkte het een soort van want daarna heb ik niet meer de zelfde hoeveelheid rood gevoeld ( ik heb echt moeite met de manier hoe ik voel als ik een geluid of irritatie moet aanhoren benoemen dus ik noem het gewoon een rood gevoel ). Toch vind ik het een eng idee dat dit weer kan gebeuren want het was nooit mijn intentie.
Ik voel me gewoon een beetje bangig hierover geloof ik. Ook voel ik me in de war. Maar nu heb ik in ieder geval het in een soort van verhaaltje gebracht.
