Hey, ik zal jullie mijn verhaal vertellen.

Het begon bij de kerst van 2021,  ik was opreis met mijn familie en voelde me helemaal niet goed(mentaal).
In 2022 kreeg ik dan niet zo een goede gedachten ik wou doodgaan. Ik kon het tegen een vriendin vertellen maar ik wist verder niet wat ik moest doen, uiteindelijk in mei is mijn vriendin voor mij naar een lerares gegaan die ik heel hard vertrouw. We begonnen mails te sturen naar elkaar, het hielp wel.
En opeens een dag werd ik uit haar les gehaald door 1 iem van de leerlingbegeleiding, ik dacht heeft ze het verteld dat zou ze toch nooit doen. Laterstuurde ze dat het gesprek kwam naar aanleiding van de klassenhaat en niet dat ze iets heeft gezegd, maar iets in mij dacht dat er iets niet klopte.
Ik stopte met mails/berichten naar haar te sturen het voelde als of ik een last was, het ging toch beter maar het nieuwe schooljaar begon en ik kreeg gedachten opnieuw.

Dit  keer ging het nog een stap verder maar na de vierde keer sh was het gestopt het ging daarna veel beter,  maar nu krijg ik flashbacks en voel ik me niet goed. Ik heb vrienden maar ik kan tegen niemand praten oef denkt dat het al beter is. Maar ik heb het gevoel dat het nooit volledig is weg gegaan. Ik ben bang dat het weer begint en huil vaak zonder reden, ik voel me alleen ook al heb ik wat vrienden.

Ik weet niet meer wat ik moet doen, weten jullie miss iets? Ik wil echt dat het stopt in mijn hoofd, ik kan het niet meer Ik wil niet dat het terugkomt want ik weet dat het dan nog verder gaat gaan omdat ik niemand heb om tegen te praten.

Tekst aangepast door De Kindertelefoon omwille van de leesbaarheid.