Hoi,
Uhm ja hoe moet ik het zeggen. Er is dus en jongen een hele goede vriend van me. we hebben elkaar ontmoet in de brugklas en ik ga nu naar de vierde. In de eerste vertelde dat hij verlieft op mij was maar ik heb hem gezegd dat ik hem alleen als vrienden zag. In de tweede hebben we samen een moeilijke tijd gehad. Het moment dat ik hem meer als vrienden begon te zien kreeg met één van mijn beste vriendinnen. Ze hadden maar voor drie dagen en gingen uit elkaar om verschillende redenen. Ik vond het fijn dat ze bij elkaar konden zijn omdat ze allebei tegen een depressie aanliepen. Toen mijn vriendin vroeg of ik gevoelens voor hem had heb ik simpelweg geantwoord met dat ik het niet wist. Ze had dat aan hem verteld en hij vroeg mij verkering terwijl bij nog met haar was. Toen ze uit elkaar gingen werd ze boos op mij omdat ze dacht dat ik hem had gevraagd. vlak daarna kwam de eerste de lockdown en mijn vriendin ging naar een andere klas voor meerdere redenen. Hij begon mij vaker te appen en hij zij tegen mij dat ik de stap ooit moest maken voor een vriendje en dat ik het beter met hem kon doen. Ik vond hem niet meer leuk door al het gedoe wat er tussen had afgepeeld. Maar daar was hij niet mee eens en bleef pushen om een relatie te nemen. uit eindelijk werd ik boos en hebben we lang niet meer gepraat. we begonnen een half jaar terug weer met elkaar om te gaan omdat we in de zelfde vrienden groep kwamen. Ik ben daar oke mee maar wist wel voor mezelf dat het niet meer dan vrienden in de vriendengroep hoefden te worden tussen ons. Tot de dag van nu zitten we nog steeds in de vriendengroep er was shit daar gebeurd maar dat is niet heel belangrijk.
Hij begon me weer steeds vaker te snappen en ik voelde aan mezelf dat ik afstand er van zocht. Hij vroeg me vanacht weer om verkering terwijl ik er dit keer zo zeker van was dat hij eindelijk over me heen was. eigenlijk iedereen dacht het.
Ik hoorde achteraf dat hij in de tijd dat ik niet meer met hem praatte dat was gaan blowen en veel gaan drinken. Hij kwam in een zware depressie en had zelfmoord pogingen.
Nu ik dit weet ben ik bang dat als ik hem weer afwijs dat et dan misschien wel verder gaat dan alleen een poging. Dit keer zei hij ook dat hij van mij houd en dat hij me zal beschermen. Een week daarvoor hadden een schoolfeest in een zwembad en er waren meer jongens dan meiden. Veel meiden zochten afstand van de jongens maar ik vind het wel zo gezellig om met allebei om te gaan aangezien ik ook in een gemixte vriendengroep zit. Veel jongens daar vonden het nodig om mij op plekken aan te raken waar ik me niet fijn bij voelde. gelukkig beschermde mijn vrienden mij en hielden ze op tijd tegen voor de het verder ging.
Ik vind het moeilijk om weer nee tegen hem te moeten zeggen. Hij betekend veel voor me, maar ik wil geen therapeut alle tijds zijn en ik voel de connectie niet meer die we hadden.
Hoe kan ik hem slim afwijzen? of moet ik hem wel afwijzen?
We komen volgend jaar ook niet meer bij elkaar o pschool en ik weet ook niet of we elkaar nog veel gaan zien.
gr, S
