Hey lieve allemaal !
Ik merk de laatste tijd dat van alles wat ik lees en hoor dat dat mij niet blijer maakt. Ik bedoel niet dit forum hoor, maar bijv. nieuws dingen, over wat er allemaal gebeurt in de wereld. Ik heb best een leuk leven. Mag blij zijn, en veel mensen zeggen dat ik trots mag zijn op wie ik nu ben. Dat ik sociaal en vriendelijk en vrolijk ben. En ik heb een topper als vriendinnetje, hoe blij mag ik zijn !? Dat is ook wel zo hoor, maar ik merk dat ik mij dingen aantrek waar ik eig niet veel aan kan doen. En er ook wel bang voor ben. Oorlog, ontzettende wreedheid, dreiging, racisme, ontzettende haat tegen lieve mensen die zichzelf willen zijn. A-sociaal gedrag. Waarom toch? Ik vraag me dat dan af en denk er heel erg over na. Ook over gedrag van mensen die ik gewoon zelf meemaak. Bijvoorbeeld je staat netjes in een rijtje te wachten om iets op te halen bij zo’n supermarkt balie en er loopt gewoon iemand langs de rest heen en eist op harde toon zijn pakketje “want ik heb haast”. Altijd dat “ik” . Anderen tellen niet. Je leest het ook over treinen en bussen hoe mensen doen. Of bij voetbal, dat ze elkaar wel kunnen vermoorden omdat ze voor een andere club zijn. Ik zit ook bij voetbal en als ik in de kleedkamer mijn kniekousen optrek en bijna naar buiten ga, denk ik standaard “plezier!” en ik heb intussen al een paar keer mee gemaakt dat ouders (!) van tegenstanders me uitmaken voor ‘sletje’ of ‘bitch’ omdat ze ten eerste denken dat ik een meisje ben en ten tweede er dan blijkbaar niet tegen kunnen dat je een keer scoort of hun lieve zoontje uitkapt en er langs gaat. Ondanks dat ik altijd een hand geef en bedank voor de match. Waarom toch? Sta je met je goeie gedrag. Ook op school merk ik dat. Allereerst al omdat ik gewoon normaal beleefd ben tegen mijn docenten. Een paar mensjes vinden dat blijkbaar heel raar. De meesten niet trouwens hoor! Maar als ik “ja mevrouw”zeg als een lerares mij iets zegt of even op mijn plaats zet omdat ik te veel klets, dan is dat toch helemaal niet raar? Maar sommige lui vinden dat blijkbaar gek, die vinden het compleet normaal om een enorme grote mond op te zetten en nergens wat van aan te trekken. Dat ze daarmee zichzelf benadelen en anderen ook, lijkt ze niks te schelen. Maar wel woest worden als ze dan straf krijgen of een slecht cijfer. Papa of mama staat binnen een paar uur op school voor ze. Ik snap dat echt niet. Toen ik nog wel eens straf kreeg op school, en er werd gebeld, kreeg ik er van mijn moeder soms nog wat bij als ik het er naar had gemaakt (in groep 8 was dat nog). Deze lui maken alles, en hun pappie sloopt desnoods de school om prinsje lief te verdedigen. Nee, ik snap dat niet. Ik begrijp @Tartan14 ook wel, dat het gewoon heel gemeen voelde nadat hij in de hoek moest staan bij gym, dat een paar “chique”meisjes hem daarna daarmee een tijd lang pesten en opmerkingen maakten over zogenaamd braaf zijn. Wat een onzin, je krijgt gewoon straf van je lerares en dan doe je dat gewoon, zeker als je nog maar 12 bent! Ook in mijn eigen geval, nadat ik zo vervelend was. Ja ik kreeg flink straf. Stond ik er maar een tijdje. Even nadenken. Handjes op de rug. Helemaal terecht en ik deed ook wat me gezegd werd. Werd ik alleen maar veel beter van. Maar er zijn er genoeg die er enorm rotzooi om hadden getrapt en huilend naar hun ouders gaan om hulp. En krijgen ook. In plaats van je te schamen voor wat je zelf deed. Nee, ik snap dat niet! Gewoon aannemen dat iemand ‘boven je staat’ is voor sommige mensen al te veel. Vooral sommige jongens kunnen dat blijkbaar niet handelen. Ik heb een meisje van ook 13 als patrouille leidster boven me bij de scouts, so what? Voor hun blijkbaar iets onmogelijks! Snap ik niet. En toppunt las ik vandaag, over mensen van mijn leeftijd die een joods meisje verkracht hebben. Ik vind dat kippenvel-verschrikkelijk. Sowieso de respectloosheid van sommige ‘jongens’naar meisjes toe. Wat brengt het je en waarom ? Voor mij zijn ze waardeloos en alles behalve stoer. Ik schaam me bijna om een jongen te zijn dan. En ik las net ook over lui van onze leeftijd die met een lichaam van een overleden jongen aan het klooien waren. Echt? Ja echt! Ik snap het soms niet meer. En tot slot, ik merkte het ook als ik bv in rokje naar school ga, of in een beetje fleurige korte broek met gekleurde sokken enzo. Het zijn diezelfde figuren die echt de meest stomme opmerkingen maken. Gelukkig glijd het van me af want ze betekenen niks voor me, ik trek me alleen wat aan van lieve mensen en dus ook mijn besties. Maar het is zo dom en bot! En waarom toch? Het is de vraag die telkens weer terug komt, ook in dit topic. Net als de opmerking: nee ik snap dat echt niet! Maar om even positief af te sluiten: ik blijf lekker zoals ik ben, ik ga niet mee in die rare stroom, dan maar braaf, dan maar netjes, dan maar wat ik me wil voelen: een kind, een puber, ik wil gewoon een vrolijk ventje zijn die anderen een beetje blij maakt 
Ik weet eigenlijk helemaal niet wat ik jullie wil vragen. Maar misschien: wat vinden jullie ? En hoe gaan jullie om met die stroom aan rottig nieuws die je elke dag hoort? Negeer je het? Hoe blijf je blij ? Kortom: wat vinden jullie van mijn beleving?
Liefs, Tover xxx
🥰 houd dat vast!! 
