hoi, ik ben een meisje van 14. ik heb vaak gesprekken in mijn hoofd. gesprekken waar ik mensen wil uitleggen hoe ik me voel. ik weet zeker dat ik niet de enige ben. dus ik was benieuwd, hoe gaan jullie gesprekken? ik zou een voorbeeld gesprek geven.
dit is tussen mij en mijn moeder.
ik: jij. jij klaagt over hoe zwaar jij het hebt. jij klaagt over alle shit die jij meemaakt. jij stopt als het te zwaar wordt. en ik? ik ga nu al veel te lang door. ik blijf voor jou sterk.
mama: jij lacht altijd. wat is er dan mis!
ik: jij ziet mij wel lachen maar je ziet me niet als ik huil! die muziek zijn hints!
mama: wat voor een hints had ik moeten zien dan?
ik: de hints dat ik dood wil, de hints dat ik mezelf opsluit in mijn kamer, de games die ik speel, de tijd die ik erover doe om thuis te komen de moeite die het mij kost om wakker te blijven. waarom denk je dat ik een elastiekje draag?
mama: weet ik veel, maar dat is slecht voor je
ik: slechter dan de littekens op mijn arm? slechter dan de kans dat ik weer stilsta op het treinspoor?
mama:……
ik: ja, ik heb mezelf gesneden. en ja, ik heb zelfmoordpogingen gedaan. wat wil je er aan doen dan?
dit is 1 van de gesprekken die in mijn hoofd rondspelen. ben benieuwd naar die van jullie
