Skip to main content
Hallo leden



laat ik maar gelijk bij het punt komen, ik heb heel heel veel angstgevoelens en aanvallen.

Buiten me vriendenkring die heel behulpzaam zijn heb ik dit tegen niemand verteld, me ouders niet broers/zussen niet. Op dit moment zit ik er zo mee dat ik soms zelfs opdrachten niet durf in te leveren met de angst dat me leraar het dom of stom gaat vinden. Voor de context ik doe nu het 1ste jaar MBO. Hier mijn probleem, ik zat dus te denken om met me mentor hier over te praten zodat de leraren in ieder geval het weten waarom ik soms dichtval als ze mij de beurt geven etc. ik zou ook wel hulp willen maar dat durf ik niet aan me ouders te vragen sinds we niet zo close zijn dat we vragen hoe we mentaal zijn etc. Ik weet alleen niet hoe ik een gesprek moet beginnen, aan het begin van de les vragen om een gesprek of een mail sturen vragend om een gesprek. Door me angstgevoelens ben ik ook heel erg bang voor het gesprek zelf.



Ik hoop dat jullie me tips kunnen en willen geven



XX
Hai, ik zou als aller eerst een e-mail sturen zodat de drempel tot gesprek mider groot is.

Tijdens het gesprek, je niet groot hoifen en laten zien dat je het moeilijk hebt en graag (professionele) hulp zou willen. Een mentor heeft dit 100% zeker al vaker mee gemaakt.

Mijn zus (nu in 5 havo) heeft dit ook gehad . Ze heeft een goed gesprek met haar mentor gehad. En het gaat al veel beter met alles.

Als je aanmerkingen hebt hoor ik het graag

Xx
Ook ik denk dat het sturen van een mailtje mogelijk je beste optie is om het gesprek te regelen.

Desnoods kun je digitaal het probleem uitpraten, hoewel het natuurlijk beter in dezelfde ruimte kan worden besproken.

Als jij je niet comfortabel genoeg voelt bij je mentor, dan zou je eventueel nog met een vertrouwenspersoon kunnen praten, als jouw school die tenminste heeft.

Reageer