Ok, dus om mee te beginnen, ik weet niet echt hoe ik hierover moet praten, mijn situatie thuis is half prima, ik hou van m’n ouders, zij houden van mij, we hebben wel regelmatig ruzie, maar dit eindigt altijd vredig, ik heb een beetje (slechte) ervaring met een psycholoog (diagnostiserend), ik ben een hoogbegaafde 14 jarige jongen (zit in VWO 3). Ik heb ook de nijging om dingen echt te overdenken.
Depressieve/suicidale gedachten
Ik kwam er laatst achter dat ik me niet meer kan herinneren wanneer ik me voor het laatst echt blij had gevoeld, ik vermoed al een tijdje dat ik depressief kan zijn (maar durf niet mijn ouders te vertellen, aangezien de laatste keer dat ik zoiets zwaar had verteld ze zich te veel zorgen maakten), ik heb bijna geen vrienden, door al deze factoren gecombineerd, voel ik me waardeloos en denk ik praktisch elke dag aan zelfmoord (om de een of andere reden altijd te bang om te doen (ook al ben ik niet gelovig/bang voor de dood zelf)), ik denk er zoveel over na dat ik een precies plan al had, wat ik nog niet van plan ben uit te voeren.
Ik heb erover na gedacht om hulp te zoeken, maar ik weet niet waar (ik durf niet echt te bellen, of aan m’n ouders te vragen omdat zij dan weer zoveel zorgen gaan maken).
Situatie op school
Verder werd ik gepest op de basisschool, toen ging ik naar de middelbare (waar het eerst goed ging), maar ik word nu “gepest” (het definiëren of het nou pesten of plagen is is nogal lastig), maar het is nu op een punt dat ik me zo onveilig voel waardoor ik altijd op m’n hoede ben en niet bij mensen in hun buurt durf te komen. Ook zit ik recht voor het persoon in m’n klas die mij het ergst “pest”. Verder merk ik dat ik bijna geen vrienden had en nu de laatste paar aan het verliezen ben.
Eenzaamheid
Ik voel me de laatste tijd dus nogal eenzaam, zoals ik al had gezegd, heb ik bijna geen vrienden. Ik voel me daardoor ook extreem eenzaam, en sommige mensen kunnen daar fatsoenlijk mee omgaan, ik dus niet, waardoor dat ook weer mee helpt om me slecht te laten voelen
“intrusive thoughts”
Door al deze omstandigheden zoek ik dus naar manieren om me niet zo te hoeven voelen, waaronder nadenken om drugs te doen, ik weet dat het slecht is voor het lichaam, maar als je enig idee hebt hoe ik me voel zou je wel begrijpen waarom. Zoals ik al had gezegd denk ik ook aan wat ergere manieren om het te laten stoppen.
Ik vond het nogal lastig om dit te typen, dus sorry als het nogal een muur van tekst is met 3 verschillende onderwerpen in 1 post, ik weet nog steeds nauwelijks wat ik echt moet zeggen.
Weet iemand wat ik kan doen om het beter te maken/waar ik evt hulp kan krijgen?
