Skip to main content

Hoi, ik ben 12 jaar en ik zit in therapie. Toen ik daar voor het eerst kwam gingen ze allemaal vragen stellen. Uiteindelijk vroegen ze of ik mezelf welleens pijn doe (expres, zelfbeschadiging). Ik had nee gezegd, maar eigenlijk doe ik dat wel. Ik wil eigenlijk dat ze het wel weten, dat ik mezelf pijn doe, maar nu weet ik niet hoe ik het moet zeggen. Kan iemand me helpen hoe ik het moet zeggen?

Hoi, weet je wat een goed idee is ? Om het op te schrijven of typen, zoals je hier ook doet. En dat laten lezen. Dat gaat helemaal goed en ze zullen dan rustig lezen wat jij op hebt geschreven en dan kunnen ze daarna misschien wat vragen stellen aan jou.  Kun je gerust doen, dan kun jij even goed nadenken hoe je het op wilt schrijven en zij kunnen de tijd nemen om het te lezen volgende keer dat je daar naartoe gaat.

Veel succes!

Groetjes liefs Tartan X


P.S. Ik vind het heel goed dat je besloten hebt om de waarheid te vertellen!  Top! 😃


Hi,

Ik had precies hetzelfde. Ik had het gewoon een keer gezegd tussen neus en lippen door omdat ik over mijn gevoelens praten altijd beetje moeilijk vind. We waren volgens mij aan het praten over mijn weekend en toen zei ik dat ik een verjaardag had gevierd ofzo en daarna mezelf expres pijn had gedaan en toen ging ik weer verder met vertellen over de verjaardag. Uiteraard ging zij op die zelfbeschadiging in en vroeg ze ook hoelang al. Ze vond het helemaal niet erg dat ik eerder had gezegd dat ik het niet deed, ze was blij dat ik het toch had verteld. 

Ik hoop dat je hier wat uit kunt halen. En dat je je verhaal durft te doen bij je therapeut. <3


Toen ik die vragen moest beantwoorden over of ik aan zelfbeschadiging of zelfmoord dacht zei ik "nee joh, ik denk helemaal niet zo vaak over die dingen"

Maar dat doe ik wel. En vaak ook. Ik heb het uiteindelijk ook opgebiecht. De rede dat ik het niet meteen dee was omdat ik nog niet mijn gemak was bij mijn eigen therapeut. Ik kende die vrouw nog niet eens en het eerste wat zij over mij te weten zou gaan komen was dat ik dood wou en dat wou ik liever niet.

Dus het is helemaal niet gek dat jij het ook niet meteen vertelde. 

En het feit dat je het nu wel durft te vertellen js al helemaal goed. 

Zoals @Tartan14 al aangaf. Het opschrijven van wat je wilt zeggen is altijd handig. Ik doe het ook. Je mag het als een brief aan je therapeut geven maar je kunt het ook zelf voorlezen. Beide zijn oke. 

Hoe je ermee begint ligt echt aan jou. Je kunt wel opschrijven hoelang je het al doet of waarom. Maar dat mag je zelf bepalen of je dat wilt zeggen. 


Reageer