Hey iedereen,
Ik zal me even kort voorstellen, ik ben Klavertje (althans zo noem ik mezelf op dit platform) Klavertje hoort voor geluk te staan, ook al heb ik dat niet meer. Ik ben 18, bijna 19 om exact te zijn op 26 september. En ik ben een meisje.
ik heb vroeger heftige gebeurtenissen meegemaakt waarvoor ik me heel erg heb geschaamd, omdat ik zo jong was en het zo’n ongelofelijke kwetsbare leeftijd was. Heb ik altijd alles voor mezelf gehouden, nooit dingen met mijn ouders gedeeld.
Uiteindelijk zijn dingen gaan opstapelen, ik heb mezelf aangeleerd om nergens met iemand over te praten. Ik mis het. Ik mis het heel erg, alleen als ik het wil proberen, lukt het niet en voelt het niet goed. Ook al is het de juiste persoon.
in die tussentijd heb ik nog meer stomme/foute dingen gedaan, en ben ik heel erg veranderd. Veranderd als in, geen plezier meer, continu willen blijven slapen, vaak gamen want dan vergeet ik de realiteit en daar heb ik meer “vrienden” op dan in het echt, ik ga niet naar feestjes etc.
verder heb ik een ontzettende slechte band met mijn ouders, ze beseffen niet hoeveel ze me pijn doen. Jammer genoeg woon ik er nog, maar heb het geld niet om weg te gaan. Mijn ouders zijn klaar met me en willen dat ik het huis uit ga. Mijn moeder schreeuwt constant thuis, om de kleinste dingen. Maar echt agressief geschreeuw, dat doet mij pijn. Mijn vader laat me niet vaak genoeg merken hoe erg hij teleurgesteld in me is.
het enige wat ik nog fijn vind om “thuis” te wonen aangezien thuis voor mij geen rust plek is. Is dat ik geen extra kosten heb.
ik ben inmiddels bijna 19, maar ik voel en totaal niet zo oud. Ik voel me 16 of 17, omdat ik merk dat ik m’n jeugd en stuk heb overgeslagen.
Had ik maar iemand die van me houd/hield, heb vaak gedacht aan het opgeven van leven.
omdat niemand die me zou missen, heb geen vrienden etc.
ik weet gewoon niet wat ik moet doen als ik 19 ben, dan kan ik ook niet meer de kindertelefoon gebruiken. Soms lucht het op, dan stuur ik een berichtje en helpen ze me. Eigenlijk weet ik ook niet wat of waarom ik dit schrijf.
ik hoop dat niemand door hetzelfde gaat.
liefs,
klavertje
