Ik haat sociaal doen. Ik vind het vermoeiend om met mensen te praten en gezellig te zijn, terwijl dat eerst helemaal niet zo was. Ik was vroeger echt sociaal enzo maar ik lig nu liever de hele dag in bed dan met mensen te communiceren. Ik voel me echt kut als ik in het openbaar zit of als ik aan het afspreken ben met iemand, dan weet ik gewoon dat ik liever in mijn bed lig of gewoon thuis ben. Ik word ook heel snel nerveus en/of paranoia. Ik voel me altijd bekeken en ik durf ook bijna niks puur uit faalangst. Heb ik anxiety en is daar ook wat tegen te doen? Ik wil het liever niet aan mijn ouders vertellen.
Bladzijde 1 / 1
Hey @lolzdodkj .
Ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent, maar dit heeft ook deels met de puberteit te maken. Iedereen ervaart die anders natuurlijk.
Ik heb zelf een heel bijzondere band met me moeder daar kan ik echt alles tegen zeggen. Bij sommige is dat niet zo. Heb je een vriendin?/vriend? Of ook je moeder? Waarmee je echt super goed kan praten en alles er uit kan gooien.
Praten is sowieso een stap 1. Het lucht op om over je gevoelens te praten.
En probeer samen met diegene waarmee je een goede band hebt een idee te bedenken zodat jij je heel goed in je vel kan voelen. Door bijvoorbeeld samen in bed series/films te kijken, je gaat dan sowieso niet uit je comfortzone alleen met iemand anders.
En zo kun je steeds stapjes en stapjes maken.
Ik hoop oprecht dat je met deze informatie wat kunt doen, en ik wens je het beste van de wereld!
Liefss . .
JustHelping
Ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent, maar dit heeft ook deels met de puberteit te maken. Iedereen ervaart die anders natuurlijk.
Ik heb zelf een heel bijzondere band met me moeder daar kan ik echt alles tegen zeggen. Bij sommige is dat niet zo. Heb je een vriendin?/vriend? Of ook je moeder? Waarmee je echt super goed kan praten en alles er uit kan gooien.
Praten is sowieso een stap 1. Het lucht op om over je gevoelens te praten.
En probeer samen met diegene waarmee je een goede band hebt een idee te bedenken zodat jij je heel goed in je vel kan voelen. Door bijvoorbeeld samen in bed series/films te kijken, je gaat dan sowieso niet uit je comfortzone alleen met iemand anders.
En zo kun je steeds stapjes en stapjes maken.
Ik hoop oprecht dat je met deze informatie wat kunt doen, en ik wens je het beste van de wereld!
Liefss . .
JustHelping
Het zou onjuist van ons om hier een conclusie uit te trekken.
Het kan natuurlijk van alles zijn, hoewel het inderdaad aan de puberteit kan liggen.
Ik vind het ook aan te raden om dit te bespreken met iemand, zodat jij je ei kwijt kan en misschien kan begrijpen wat er aan de hand is.
Immers kun je het slechts aanpakken, als je doorhebt wat er aan de hand is.
Het kan natuurlijk van alles zijn, hoewel het inderdaad aan de puberteit kan liggen.
Ik vind het ook aan te raden om dit te bespreken met iemand, zodat jij je ei kwijt kan en misschien kan begrijpen wat er aan de hand is.
Immers kun je het slechts aanpakken, als je doorhebt wat er aan de hand is.
Heel erg bedankt voor de reacties. Om terug te komen op ‘puberteit’: ik denk niet dat het de puberteit is, aangezien er in mijn verleden nogal veel nare dingen zijn gebeurd. Ik durf er niet echt over te praten met iemand omdat ik me dan schaam en dan ga ik waarschijnlijk ook huilen.
kusjes,
ikke
kusjes,
ikke
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
