Skip to main content

Hoi, 

Dit is mijn eerste keer zo'n bericht plaatsen. Dus alvast sorry als het een beetje verwarrend of niet klopt. Ik heb de laatste paar maanden dat ik me steeds slechter begin te voelen. Het is een soort verdriet. Ik voel me like shit en soort van numb. Het is alsof alle dagen een grote loop zijn geworden. Mijn motivatie, energie en concentratie is zo ver afgenomen. Ik heb geen zin in iets en al mijn interesse in mijn hobbies zijn gewoon weg. Ik mankeer niets fysiek, maar ik voel me zo moe de hele tijd. Ik slaap genoeg. Het is nu zelfs oud en nieuw en ik kan geeneens lachen of genieten (ook tijdens kerst al). Het probleem is dat ik geen reden heb om me zo te voelen. Ik heb een goed leven thuis. Ik ben niet arm, heb een goede vriendin en ben nooit gepest. Ik weet niet wat de reden is van deze gevoelens. Wat kan ik er tegen doen?Waarom voel ik me zo? En weten jullie misschien een reden waarom dit kan komen? Is dit normaal tijdens de puberteit? Ik had het er over met mijn moeder. Die zij dat het te maken heeft met de puberteit en ik moet leren om van de kleine dingen te genieten.

dankjewel alvast

Hey ik ken je gevoel heel goed want ik heb dit al jarenlang. Maar afgelopen jaar is het minder geworden, dus ik ga je proberen te helpen❤️

 

Voor de sombere gedachten kun je zelf niet zo veel doen, maar probeer kleine dingetjes te ontdekken wat je plezier geeft. Dus bijvoorbeeld: ik word heel blij van dieren, en vooral paarden. Dus dan probeer ik vaak en met regelmaat in de buurt van paarden te zijn. Maar ook wordt ik tevreden als ik mijn knuffels een knuffel en kus geef. Klinkt misscgien kinderachtig, maar I love knuffels! En bedenk zo nog veel meer…

Ook zou je als je je slecht voelt, vragen of een vriend of vriendin tijd heeft om te kletsen. Je hoeft niet te zeggen dat je je niet goed voelt, je kunt ook zeggen sat je je verveelt ofzo.

En weet dat het soms juist goed is om even te huilen. Accepteer je gevoelens❤️

 

Voor je moeheid zou je kunnen bloedprikken. Ik ben zo lang extreem vermoeid geweest en er was geen fysieke reden voor. Ik heb enorme angst voor bloedprikken, dus ik vond het zo eng. Maar ik had alles over om me minder moe te kunnen voelen, dus toen toch gaan bloedprikken. En er kwam uit dat ik ijzer tekort had, dus toen ben ik ijzertabletten gaan slikken en de moeheid is zo veel minder erg geworden!!

 

Sending you online hugs<3


Wat jij omschrijft heb ik ook. Ik houd me gewoon vast aan een depressie want ik vind het fijn om me aan iets te koppelen. Ik weet niet of je de boeken van harry potter hebt gelezen maar ze zeggen dus dat marten vilijn (Tom Riddel/ lord voldemort) alles wat zich aan een ander koppelt verafschuwt. Bij mij is dat andersom. Ik vind het leuk om naar andere mensen te kijken om iets te vinden dat er bij mij hetzelfde uitziet of beter is. Gewoon puur om me beter te voelen. 

Je moet wel een beetje op je gevoelens letten. Ik verstopte alles waardoor ik er alleen mee moet dealen en ik ook ziek werd. Daardoor voelde ik me slechter en werd ik zieker tot mijn paracetamol probleem kwam.

Bij mijzelf kan ik ook niet heel veel bedenken wat het heeft kunnen veroorzaken. Ik ben een gewoon meisje uit een redelijk klein dorpje die helaas wel is gepest maar een pester een trap heb kunnen geven. Ik heb niet veel geld maar geef toe met geld koop je geen liefde. Mijn ouders zijn gescheiden en mijn broer kan niet thuis wonen. Ik som dit allemaal op en ik besef dat ik genoeg redenen heb om depresief te zijn.

Ik kan helaas al je vragen niet of nog niet beantwoorden. Maar ik hoop dat je wat hebt aan mijn ervaringen.


Reageer