hi,

ik heb de laatste tijd erg veel problemen met empathie voelen voor anderen. vroeger kon ik dat erg goed, dus ik weet niet waarom nu niet meer. ik praat heel vaak over dat ik suicidaal ben, dat ik plannen maak voor zelfmoord en ook soms aan self harm doe. als ik berichten lees op dit forum over vrienden van de OP die zichzelf snijden, en dat OP erg bezorgd is over hun vrienden, vraag ik me af of mijn vrienden bezorgd om mij zouden zijn. toen ik vroeg aan een vriendin of het haar wat deed dat ik suicidaal was, zei ze dat ze paniekaanvallen ervan kreeg (tenminste, dat was een deel van de redenen van haar paniekaanvallen, denk ik), maar ik kon geen medeleven voor haar opbrengen. ik vind het zeker erg voor haar en ik hoop dat haar paniekaanvallen stoppen of op zn minst minder erg worden, maar ik heb nooit de tijd genomen actief eraan te denken, of na te denken hoe ik misschien zou kunnen helpen. het ergste is, zelfs daar voel ik me niet slecht over. ik voel me zo egoistisch. vooral omdat ik weet hoe kut paniekaanvallen zijn.

mijn eigenlijke vragen zijn hoe jij je zou voelen als een vriend van je zei dat diegene suicidaal was. zodat ik het kan gebruiken als referentiekader ofzo, aangezien ik niet weet hoe het is. misschien helpt dat met mijn empathie-probleem? geen idee.