Ik plak mijn mond af

mijn handen in een boei

anders krijg ik weer straf

zit ik hier in de knoei

snap niet waarom lieve mensen weg moeten

durf niet meer open te zijn

waarom moeten de goeden hier boeten

ik voel me hier minder fijn

Grtz liefs Julian X

• voor ik jullie zag
• was ik verdrietig en eenzaam
• en zei het leven bijna gedag 
• en wou springen uit een open raam

• ik sneed mij zelf en deppresief 
• en wou zelfmoord plegen
• dacht nooit aan iets positief
• ik wou mijn hoofd legen

                              Maar Waar?

• opeens was ik hier
• een plek die ik niet ken 
• voorzichtig keek ik door de kier
• terwijl ik me afvroeg waar ik ben

• ik ben hier tussen mijn leeftijdgenoten
• een plek voor kinderen zoals mij
• het is me hier als gegoten
•  eindelijk ben ik echt blij!

en…. is het goed? het is pas mijn eerste gedicht!

Mijn ogen blussen de zon 

Terwijl mn katje bij me zit te spinnen

Huilend kijk ik naar de bloemen op het gazon

Ik ga kapot van binnen

Toch zegt mijn hoofd je moet sterk zijn

Er zijn voor je vrienden

Dus ik vecht tegen de pijn

En ben er voor hun die het verdienden

Ik hou van jullie ! Grtz liefs Julian X

Ik weet niet of op onderwerp is, altijd leuk om te delen :)

In Nederland kan je worden wie je wilt zijn?
Als dat waar is is dat wel zo fijn.
Je hebt het zelf in de hand, 
want in ons kleine land…
In de grondwet staat vrijheid, 
net als de gelijkheid.
Je kan het zelf bepalen,
je maakt je eigen verhalen.
Soms lopen dingen in de weg,
dat is dan pech.
Onze grondwet is goed,
maar of iedereen het ook doet.
Is de huidskleur donkerder dan die één,
dan kom je er misschien niet doorheen.
Misschien vind iemand je minder vanwege je achtergrond,
of je bent te rond.
Daardoor kan je iets niet bereiken,
zelfvertrouwen wordt minder door je met iemand anders te vergelijken.
Je mag zelf kiezen,
het is niet de bedoeling elkaar in te vriezen.
Gelijk, dat is iedereen. 
Ook zonder een been.
Opstakels trotseren,
dat kunnen we leren.
Je kan ze ook weg doen,
zet het stoplicht maar op groen!

Ik hoop dat hij mooi is, ben zelf niet echt een kampioen in gedichten.
 

Over vandaag:

Wat hier gebeurt is andere koek

Ik sta nog liever de hele week in de hoek

Voel het als een groot gemis 

Dat een lief duo vrienden vertrokken is

Hoe komt dit weer in goeie banen

En stoppen de stromende tranen

Grtz liefs Julian X

Ik was nooit echt arm

Maar is mijn hand heb ik een sneetje

Het doet pijn

Ook al is het maar een beetje

Ik heb zorgen over de aarde

Zorgen over het klimaat

Ben bang voor verandering

Dat het niet goed meer gaat

Ik stop het weg

Denk niet aan verdriet

Plak er een pleister op

Dan zie ik het niet

Als iemand mij vraagt 
Wat is je grootste angst?
Wat triggert jou?
Wat maakt jou het bangst? 

Soms zeg ik slangen
Soms zeg ik spinnen
Soms zeg ik muizen
Of andere beestige dingen 

Soms zeg ik hoogte
Soms zeg ik donker
Soms zeg ik water
Of zeg ik donder 

Soms zeg ik pleinvrees
Soms zeg ik naalden
Of een kleine ruimte
Die mij in gaat sluiten

Maar mijn grootste angst
Die ik voor iedereen ontwijk
Is dat jij mij ziet
Hoe ik naar mezelf kijk

Jullie willen toch weten waarom ik weg bent gegaan

Twee reden

1 Verdriet 

Hooploos

Ellen en Sankonijn heeft de Forum verlaten

De lieve Ellen en de moedige Sankonijn 

Ik kan niet zo laten

Ik ga weg door mijn verdriet

Dat is ook de grootste reden

Wat zou ik jullie missen

Mijn forumvrienden en alle forumleden 

Love you

2 Weggepest 

Wat is waard aan onze tips ?

Veel te vaak onterecht waarschuwing gegeven

Op de Forum hebben we toch ook een leven

Ik ga weg door deze reden 

Ik heb de gevoel dat jullie mij en mijn forumvrienden niet mogen

Jullie hebben zoveel gelogen

Ik voel me niet meer thuis 

Waar is mijn huis ?

X Zelle

Ik weet niet waarom.

Ik ben zo moe.

Het is niet om de vakantie, niet daarom.

Ik weet niet meer wat ik hier doe.

Ik kan elk moment in tranen uitbarsten.

Ik voel me verdrietig en alleen.

Waar gaat dit heen?

Ik voel me niet gewaardeerd.

En dat terwijl ik tegelijkertijd juist wordt geëerd.

Wat zijn dit voor fratsen?

Mijn gedachten maken mijn hoofd kapot.

Is dit dan mijn lot?

Ik probeer te slapen.

Maar het zwart gat onder me is erg diep.

Niemand helpt me, iedereen ligt op apengapen.

Alles raakt me als een zweepslag *zwiep*!

Mijn ogen vallen dicht.

En er is niemand om me op te vangen vlak voor ik zwicht.

De diepte van het gat in.

“Oké, wereld, ik geef het op, jij wint!”

-OnlyMe

Ik waarschuw liever te vroeg
Leefde altijd naar behoren
Toch al meer dan zat verloren

Misschien vind je dat het nergens op sloeg
Maar je kunt me niet wijsmaken 
Dat je dit ook nog kwijt wilt raken

Schrijven is iets dat ik doe
Over al mijn problemen
In het nu en het verleden

Want ik ben levensmoe
Als je niet weet wat dat betekent
Heb je mn gedichten en mn topics dan wel eventjes bekeken?

Ik hoef niet steeds een reactie op elk gedicht
Het is gewoon een kleine tekst
Waar je je gevoelens toelicht

Steeds de liefde snap ik ook al niet
Je laat de wereld draaien om een ander
En het doet voor de rest alleen verdriet
Niet dat niemand het eens leuk vind om te zien
Maar je vergeet elkaar een keer
Gebeurde mij ook een keer of tien

En dan die klavertjesvier
Gebruikt als blauwe vinkjes van whatsapp
Dat is een chat and where this was going bad

Door steeds meer complimenten verlies je het topic uit het oog
Terwijl dit topic mij toch iets richting uiting bewoog
Heb het vaak gewoon niet gedurfd
Want het forum leek gesloten
Beetje door topics gesurft 
Maar een poging leek haast verboden
Gelijk vijf reacties met hier heb je 113
Een bekend verhaal, wat ik niet wou zien

De oude mythes vertrokken 9 maanden te vroeg
En ik wil het niet eens voorleggen aan de nieuwe ploeg

Misschien dat je het nu snapt en misschien ook niet
Maar ik ben bezorgd voor een reden en ik hoop dat je dat nu ziet

Groetjes DaVinci

Zachtjes open ik de rits van de tent deur

Mijn neus vult zich met een heerlijke geur 

In stilte je bed uit

Gezoem geruis gefluit

Het grote heerlijke bos

Met je voeten op het natte mos

Vogels geven hun concert

Misschien loopt daar wel een hert

Sluipt een vosje door de struiken ?

Kun je duizenden kruiden ruiken

Wat ben je als mensje dan maar klein

Met dit gevoel van alleen buiten zijn

Takjes en blaadjes langs je blote huid

Een motje landt op mijn rechter kuit

Kruipt omhoog naar mijn knie 

Vleugeltjes uit, beweging en zie! 

Daar is ie alweer weg gegaan

Van de stille plek waar ik blijf staan

Om nog even deze betovering te voelen

Dan weer de terug  in mijn slaapzak woelen

Veilig verder slapen in de stille tent 

Maar wat was dit een magisch moment! 

Lieve @OnbekendeAnnoniem wat leuk en lief dat je dit hebt gedaan voor iedereen! Ik was in dit topic idd nog niet eerder geweest, ik schrijf en heb ook zelf wel veel gedichtjes, maar die zijn te persoonlijk om hier neer te zetten… misschien ooit, durf ik dit wel  Maar jij iig bedankt voor je mooie woorden!!! 

Voor @Zelle   en @wilhelmavemela  en @Eenmeisje004  nog 1 

Lieverd ik snap goed je verdriet

Maar echt zoals je ziet

Wij zijn er nog voor jou

Laten je niet in de kou

En heb je toch een traan

Zal ie bij mij ook in mn ogen staan

Houd toch alle moed

Het komt zeker weten goed !

Groetjes en liefs Julian X 

Ik zou ook heel graag willen

dat alle boosheid zou stillen

ik houd me daarvan afzijdig

ik voel me ook niet nijdig

voel dat het nu beter moet

anders schieten we ons in de voet

daarom vanaf nu weer met een kleine lach

doen wat hier kan en mag

elkaar helpen en bijstaan

en je gevoel laten gaan

Het helpt mij enorm

dus nu einde storm

Ons hart laten we spreken

geven elkaar een positief teken

Groetjes liefs Julian X

I don't know a place to go,

And call home.

Because you've got me terrified.

I dont't know no place to hide.

Because you've got me really terrified.

Don't know when or where to cry.

Yeah, you've got me truly terrified.

The only thing i want to do is fly,

High,

In the sky.

Because you've got me terrified.

You're the one who destroid my life.

I don't want tot see the real you.

Because then i know everything was true.

Cause deep deep inside,

I know what you're trying to hide.

You're just not as bright.

Cause deep deep inside.

You're as dark as the night.

That explains why i'm so terrified.

I don't know no place to hide.

Because i'm really, really terrified.

Don't know when or where to cry.

Yeah, i'm really terrified.

It's not you and i.

Cause you've got me really terrified.

That's the reason i want to say goodbye.

That's the reason i want to fly.

You've got me truly terrified.

But now it's time to move on.

And sing my own song.

I can do it, cause i know i'm strong.

I always knew it, you where wrong.

We just couldnt get along.

But i'll bever forget the time.

I was truly terrified.

-OnlyMe

Schrijven is een van mijn ambities.

Maar ik weet niet of ik kans zie.

Om door te breken.

Om mijn eigen leven te wreken.

Met mijn succes.

Ik ben nu weer bezig.

Het blijft een geheim.

Stel dat het nooit afkomt? Stel dat het toch in de andere verhalen verdwijnt?

Het voelt als een jacht.

Over van wie het beste wordt verwacht.

Het zal jaren duren.

Dagenlange uren.

Ik ben bang dat het niet af zal komen.

Dat de mensen naar me toe stromen.

Maar ik heb altijd mezelf nog.

Maar toch….

-OnlyMe

P.S. sorry voor het slechte gedicht ik ben een beetje uit mijn inspiratie voor het schrijven, maar ik ben met van alles bezig ik ga verder niks zeggen. Onthoud deze namen maar, voor ooit. Morn, Stor, Rash, Raven. Vuur, water, aarde, lucht.

Iedereen een knuffel

Handenschudden

Boks

'Hoi' en 'gezondheid'

'Hoe gaat het'

Het is zo klein

Een lief berichtje

Een brede glimlach

Ik heb zo graag

Dit korte contact

Maar nog beter:

Voor elk

Een knuffel

Lieve Ellen

Je ging weg van hier

dat gaf ons geen enkel plezier

we waren allemaal stuk

en voelden ongeluk

nu heb je mij langs ergens ontdekt

en ik voel me weer wat opgewekt

kan er hier niets over kwijt

maar dat komt met de tijd.

Allemaal: het gaat nu aardig

we gedragen ons nu waardig

laten we alsjeblieft doorgaan

en met elkaar dit laten blijven bestaan

Groetjes en liefs Julian X

Dit gebeurt mij nou altijd.

Dat ik flip en iedereen me alles verwijt.

Ik zou willen zweven, mee kunnen met de tijd.

Maar het is het verleden waar ik onder leid.

Ik wil pruilen.

Ik wil huilen.

Want niets of niemand is goed genoeg voor mij.

Niemand die me meer kan maken zoals ik was: blij.

Ik wil vliegen als een vogel zo vrij.

Maar het ligt allemaal aan hun zoals ik al zei.

Ik wil godverdomme ontsnappen aan deze hel.

Ik dacht: “inmiddels overleven we het samen wel.”

En jullie denken vast dat ik me aan stel.

Ik ben ook hét probleem kind, de rebel.

Maar ik zeg tenminste wat ik voel.

En ook al luistert niemand, ik probeer uit te leggen wat ik bedoel.

Ik weet het al zo lang: “Ik kan niet samen leven onder 1 dak”

Want als ik dat doe lig ik in de prak.

Aan de regel heb ik misschien lak.

Maar elke keer voelde het weer alsof er een mes in mijn hart stak.

Hulpeloos.

Hopeloos.

Een en al boos.

Dat is er met mij loos.

Ik kan het gewoon niet meer aan.

Om op mijn eigen benen te blijven staan.

Terwijl er me zware lasten worden toegewezen om te dragen.

En ík ben dat degene die het moet laten.

Ik ben nu in alle staten.

Want wat zij met mijn hart doen is niet oké, mijn hart zit nu vol met gaten.

Ik weet dat ik me zit op te winden…

Maar toch weet ik zeker dat niets me meer zal verbinden.

Met mijn gelukkige momenten met hun.

Want ik steunde ze door dik en dun.

Maar iedereen laat met altijd keihard vallen.

Ik deed het altijd alleen, nooit met zijn allen.

Ik heb het gevoel dat mijn leven aan een zijden draadje hangt, dat elk moment doorgeknipt kan worden door hun.

En alles wat ik lief heb.

Is er nu niet om me te steunen.

De mensen waarop ik kon leunen.

Die zijn me afgenomen.

Uit mijn armen gerukt.

En de dingen waar ik me in kwijt kan lopen tijdelijk niet meer.

Mijn groep.

Toneel.

School.

Vrienden.

Lachen.

Lezen.

Schrijven.

Steun.

Liefde.

Support.

Vrijheid.

Balans.

Kleur.

Vrede.

Blijheid.

Mezelf zijn.

Vertrouwen in anderen.

Dit ben ik allemaal kwijtgeraakt, door mijn trauma's, door mijn ouders. Dit is waar ik Heimwee naar heb, omdat dat was wie ik eigenlijk echt was, nu is dat allemaal verdwenen.

Vanwege diegenen.

Het enige wat ik nog kan is verdrinken in mijn eigen tranen.

Mijn toekomst leid geen banen.

Niet naar mijn dromen.

Want die zijn samen met mij verzopen.

In de macht die mijn ouders op mij uit oefenen.

-OnlyMe

Jullie zijn mijn echte vrienden 

Ik geloofde nooit in vriendschap
Ik geloofde nooit in vrienden
Het was voor mijn een flauwe grap
Want nooit heb ik echte vrienden gehad
Maar nadat ik jullie ontmoet had
Merkt ik pas dat ik ver naast zat
Toen jullie mij geholpen had
Uit een hele diepe gat
Wist ik dat jullie mijn echte vrienden was
Ik kon nooit geloven dat jullie met mij vrienden wou zijn
Nu voel ik me niet meer zo klein
Jullie zijn helden
Jullie zijn helden die mij steunen geeft
Door jullie heb ik deze moeilijke tijden overleefd (zelfmoordgedachten)

Thanxx voor alles

Zelle

you

@annoniem_meisje 

Onzekerheid en pijn

hoe bepalend kan dat zijn

je ogen vullen zich met tranen

je wilt je een weg banen

je roept om hulp je wilt een hand

ziet alles van een  verdrietige kant

toch hoor je in de verte stemmen

die misschien je verdriet wat remmen

ze roepen jou om wie je bent

zoals iedereen je daar kent

ze komen van dit stukje aarde

zeggen je bent van grote waarde

voor ons en voor onze gedachten

jij geeft ons dan goede krachten

alleen moet jij nog even weten

hoe die stemmen jou  willen meten

namelijk goed, lief en wijs

een fijne aardige en helpende meis

de stemmen blijven je naam noemen

liefdevol om je heen zoemen

tot je weer een mooi straaltje licht ziet

en zeggen wij vergeten je niet

en dan komt toch weer die moed

die je van anderen hier ontmoet

Dus meisje wij zeggen hier en nou

wij houden allemaal van jou !

Groetjes liefs Julian X

Hayy ik wil ook wel een gedicht delen sinds ik het leuk vind :D

Ik heb gelogen..

Het doet pijn…

Ik heb mijzelf bedrogen…

Ik voel me super klein! 

Snap me  nou! Voor een seconde!!

Ik vind het super naar..

Ik bedek al die wonden…

Overal.. hier en daar..

Xx en hulpvol

Haiku gedicht :):)

Origami vliegt, 
tussen de hoge bomen, 
met de wind stromen 

 

Ik ga er nu wel eentje verzinnen

Om jullie voor me te winnen

Door als die topics over seks

Word ik straks nog een heks

Daarom reageer ik hier

En lees @benebirds Quote over bier

S'ochtens en 's avonds reageer ik

Want dan voel ik die klik

Ik ga liever hier mensen helpen

Dan op het strand zoeken naar schelpen

Sommige mensen denken wat doe je hier

Dat weet ik, je maakt plezier

Van @MickeyMouse 

Is in the house

En @benebird 

Doesn't hurt 

Tot @tim16 

Heeft het gezien 

En @TikTak 

Denkt weer WTF

Ik wil de mensen die ik hier boven in het gedicht heb benoemd bedanken, grotendeels dankzij jullie blijf ik elke dag het forum checken en reageren. Ook vind ik dat jullie goede adviezen geven. 

Ik heb van jullie onderhand al heel veel gelezen en jullie zijn hier op het forum m'n vrienden geworden. Love to you guy's and girl

Groetjes, 

@Ann0 

En van @OnbekendeAnnoniem 

Wil ik wel meer zien

( @Julian12  zoo cute ! )

Het onzekere van het leven

wat heeft ons gedreven

is het allemaal voor jou en zij

of komt er nog veel meer bij

Ben je bang lieve jongen

voel je niet bedwongen

want alles wat jou kracht geeft

is de liefde die in je leeft

wacht maar het komt zo ver

dan zie jij je liefdes ster

Sanny xxxx