Als alles donker is

En je niet weet wat te doen

Kijk op van die schoen

De blauwe lucht is recht voor je gezicht

Recht in het licht

Is de wereld

Misschien ontvlucht

Hopeloos getucht

Onnodig verborgen

Kom eruit

Kom te voorschijn 

Want er is zonneschijn

Heel mooie gedichten @TheMusicDude !!

Jij ook @TheShadowOfMortis !

Dankjewel!

Waarom wil ik de mens veranderen op een manier die men verbiedt
De mens is alleen maar eigenwijs en veranderd zichzelf dus niet
Is het een zoektocht naar liefde of een zoektocht naar geluk
Maar dan in alles wat verboden is, ik kan toch al niet meer stuk

Kan beginnen met mn vrienden, wordt een leider van de groep
Door meer activiteiten te verzinnen en het opruimen van hun troep
Het is net als den haag een chaos en een puinhoop
Alleen het grote verschil is dat ik er niet voor weg loop

We hadden zelf besloten dat er een leider moest zijn
Het leek mn beste kans, want ik kon tegen de meeste pijn
Het is niet alsof ik leef, maar iets leuks verzinnen kan ik wel
Mijn gedachten die verzet ik naar het bedenken van een spel

Ja zo vind ik waardering en haak ik zeker niet af
Blijf ik doen wat goed is en graaf ik niet mn eigen graf
Toch wil ik het plan uitvoeren, want de wet is niet perfect
Anders was de wereld eerlijk en voelde ik me op mn plek
 

Soms is een kleine overwinning

Een kleine kick

Voldoende voor een click

Een oppeppertje 

Het kleine, maar leuke pretje

Van de 100ste reactie

Wat een actie!

Je wekt me, je strekt me

Tot in het oneinde

Je vangt me, verlang ik?

Oneindig ontbangt me 

Je roept me, je hoort me

Je redt en verstoort me

Gelooft me, berooft me

Verstikt en verdooft me

Beduust me, beruist me

Flink ontsuist me 

Ik adem en leef je

Het siddert en beeft me

Verbouwt me, beschouwt me

Als vriend en weerhoudt me

Van bozige dromen

Die je laat komen 

Je haar oh zo'n pracht

Hoe je praat, hoe je lacht

Hoe je stem mij ontmacht

Mijn dromen ontzagt

Door jou, wat ik verwacht

Van jou 

Je remt me, je temt me

Je roert en je stemt me

Ik grijp je, ik gris je

Ik pak je, maar mis je

Je bespeelt me, verbeeld me

Dat je de enige bent 

Daar zit je, in de klas

Naast mij soms, wat ik mag

Maar vaak genoeg niet, dan verlies ik mijn kracht

Als de kou vat, daar ga je

Ik wil je, alleen maar

Dichtbij me houden 

Mijn liefde voor jou, want ik ben je trouw

Voor altijd, ben jij waar ik voor pleit

Mijn hele leven lang

Ben jij

-

Miss een beetje lang, maar ik vind wou het toch graag delen!

MVG,

TheMusicDude

In het water, diep erin

Onder de bodem, diep in de grond

Je kunt je niet meer verstoppen

Je zit vast 

Felle zon, diepe schaduw

Straffe wind, storm opkomst 

Gepakt door natuur

Je kunt niet meer verdwijnen

In een boom, onder een steen, in het water

Ik zie je 

De tijd is om

Je zit vast 

Felle zon, diepe schaduw

Straffe wind, storm opkomst

Laten we dit topic weer wat groeien?

Het is hier al een tijdje akelig stil

There is years of tears in the open sea
I wished they were mine, but I can't let them free
There are days that I try, there are days I give up
But it feels everyday like I don't give enough

And I want to scream out loud 
Please be proud, please be proud
And I want to scream out loud
But it's over now, over now

I feel alone in this room, it's fun and it's you
I'm stressing in my mind, but there is nothing to do
Right hand filled with scars, left hand is holding a knive
My legs are shaking, but I am going to dive

And I want to scream out loud
Please be proud, please be proud
And I want to scream out loud
But it's over now, over now
Yeah I want to scream out loud
But I'm falling down

The end of hope
The world is clear about it 
Everything goes it’s way
Time is always counting
To another day
Can someone find a reason 
Find a reason to stay
Cause everyone is going
Going their own way

And I feel like nothing is ever enough
To keep it all together 
How do we share the love
When our whole world is shattered

And I want to know 
What happends in the end
I don’t want to loose hope
But everyone pretends
Like it’s great
This is not a game to play
We are destroying ourselves
And I feel it every day

I think it’s enough
It’s time to get together
I know this mission is though
But I want to end the wars forever

And if you want to join
Today or tomorrow 
I wouldn’t let you in
Because it would fill you with sorrow
And it would fill you with pain
And a burning anger
All that remains
Is you, a gun and a trigger
all that will remain
Is you, a gun and a trigger
Before you pass away

wat mooi al die gedichten!

ik kan dat echt niet, maar ik ga t toch ff proberen:)

Sinds m'n tiende al gepest
En nog steeds wordt ik geflest
De vraag, die opkomt, keer op keer:
WAAROM IK NOU WEER?

Er lijkt nog steeds geen antwoord op te zijn,
En ondertussen doet mijn hart nog zoveel pijn,
Depressief en suicidaal,
It is part of my life, allemaal

Maar hoe moet ik nou verder gaan?
Oók zo'n vraag die blijft bestaan,
Die trein, zo'n grote trigger,
Wordt in m'n hoofd alleen maar 'bigger'

Ergens, diep in mij, zo klein, zo pril,
Weet ik dat ik dat niet wil,
Ik heb een doel waarvoor ik leef,
En 'k wilde dat dat ook zo bleef

Maar helaas, na slecht 6 maanden,
Viel ik terug, en bleef niet staande,
'met vallen en opstaan kom je er wel'
Dat zeggen mensen veel te snel.

En nu? Hoe moet het nu?
(M'n vriendschap is verbroken, veel te cru,)
Wat heeft mijn leven nu voor nut?
Het leven is alleen maar prut!

Geen hoop, geen uitzicht meer
Maar toch, al krijg ik keer op keer een sneer,
In de verte is het licht,
Als ik daar mijn aandacht maar op richt!

Hou vast, heb lief, geloof
'Je komt er wel', wordt mij beloof(t)
Ik hoop ooit nog dat licht te zien,
Maar dan wel, helemaal clean!!!!!!

 

Laat ff eerlijk weten hoe jullie t vinden!
 

Al die taalvaardigheden

Die hier worden beschreven

Zijn één van de mooie dingen in de wereld

"Poetry is a hint of the unknown"

Een diepe phrase

Die mij doet vragen

Naar meer en meer

Want het is gewoon het mooiste wat er is!

Hey,

Ik kan niet dichten, maar ga het toch proberen.

Ik heb een mes met bloed eraan.

Over mijn wang gaat een traan.

Ik heb het alweer gedaan.

Van binnen doet het pijn.

Da’s echt niet fijn.

Ik ben dom,

want wat ik doe is echt super stom.

Zelfbeschadiging is een feit,

dat ik liever mijd.

Nu heb ik weer spijt.

Slaan, krassen, hoofd bonken en snijden,

zijn dingen die ik beter kan mijden.

Ik straf mezelf.

Ik ben lelijker dan een elf.

Ik was boos.

Er was weer es wat loos.

Aangezien mijn pen geen woorden aan elkaar lijmt,

En...

Dit niet meer rijmt.

Is dit het eind.

Het begon heel fijn zie die vriendinnen samen zijn zo leuk daar met z'n twee als de een ging ging de ander mee het gaat al een tijd niet zo goed moeten we opnieuw beginnen die twee vriendinnen nu in groep zeven zie jij een nieuwe vriendin zweven zij het dan even nu weet ik het zelf en ben ik elf dan is het voor mij klaar misschien lukt het ooit nog maar..…

Dat was mijn rijmpje ik heb het vorig jaar geschreven

Ik ben er klaar voor

Als de tijd daar is

Laat de tranen

Maar gaan

Wat een gemis

Zullen ze zeggen

Zullen ze huilen

Zullen ze tranen

But soon I would be fading

Vastgesteld

Als jaren

Aan niks te kunnen ontkomen

Als het op het hart

Geschreven staat

Creër die meer haat

Die hebzucht

Fuck that shit

I'm letting go

Bevrijding

Undisclosed desires

Will lead to the end

En hier is het

Het einde

MVG,

TheMusicDude

Lege ruimte kijkt me aan 

Waarom kan ik niet verder gaan 

Doorgaan zonder me af te vragen

How can I laugh when everyone's sad 

Donkere gedachten zweven door mijn hoofd 

Ik duw ze in een hoekje 

Omdat ik het niet kan wagen 

Om verdrietig te zijn 

Depressief ben ik niet 

Maar wat moet ik met dit verdriet 

Ik blijf het tegen mezelf zeggen 

Ik ben vrolijk 

Maar dan wil ik lachen en dringt het tot me door 

Everyone's sad so why should I laugh 

There are people dying right now 

So do I have the right to be happy 

Ik voel het aan alles 

Ik maak mezelf verdriet 

En dus doe ik het 

Ik stap naar buiten, en ren rond 

Kijk vrolijk naar de blauwe lucht 

De bloemen, de bijen 

En ik lach 

Out loud 

Ik lach, voor mezelf 

Voor anderen 

Because I'm happy 

That I'm still alive

-LittleMe

Try to stand tall.

But why does everybody makers me deel zo small?
Try tot just be.

But that's not what they see.

Why is it that when i'm growing.

That everyone around is falling…

Deep down.

Always on my own.

Feeling just like a stone.

But stil i'm somebody!

And i know i'm not alone.

I'm just living my life,

Trying tot figure everything out.

-OnlyMe

voor mijn beste vriendin

hoewel jij dit nooit zult lezen zal ik altijd om jou geven 

je maakt mij blij als ik me slecht voel

bij jouw heb ik altijd een goed gevoel

al mijn geheimen zijn veilig bij jouw

dat is waarschijnlijk waarom ik jou zo vertrouw

zonder jouw had ik waarschijnlijk mijn eigen leven genomen

met jouw in de buurt gaat alles goedkomen

jij zegt nooit nee tegen samen afspreken

en toch denk ik soms dat je nooit om mij heb gegeven 

maar dat zijn de stemmen in mijn hooft

jij heb mij leren vechten lachen, en huilen

je was er voor mij toen ik mijzelf niet meer zag 

lieve puck wat ik eigelijk gewoon wil zeggen is dat ik zo ontzettend veel van jou hou

en je nooit kwijt wil :)

heyy hebben julie nog tips om mijn gedichten te verbeteren (dit is mijn eerste gedicht ooit)

xoxox mij

hallo en ik dan

hallo en ik dan

ziet iemand mij

in de regen staan

ze rijden voorbij

hallo en ik dan 

bestuurders, fietsers

lopers, zitters, iedereen

heeft een eigen leven

niemand is met mij bezig

ze zien me niet

ze kennen me niet

ze weten niet wat er in mijn hoofd gebeurd

ik kan gaan schreeuwen 

en dan

hallo

halloo

ziet iemand mij

hoort iemand mij

hallo wat gebeurt er

het regent

het is koud

maar niemand boeit

helemaal niemand

hallo en ik dan

niemand hier kent mijn verdriet

mijn boosheid mijn pijn

hallo en ik dan

de regen tikt

langzaam door

hallo en ik dan

welke kant gaan ze op

waar gaan ze allemaal heen

ik weet het niet en ik zal het waarschijnlijk ook nooit weten

ik ben helemaal alleen

Heyy, kleine tip, een gedicht hoeft niet altijd bij alles te rijmen. Zorg ervoor dat het uit je hart komt. Het is toch van jou. 

XX

Op dit forum ben ik soms te bot, 

Daarover voel ik me best wel rot. 

Ik zeg mijn mening zoals die is. 

Sommige mensen vinden dat mis. 

Ik bedoel het heus niet slecht. 

Ik heb veel ‘domme dingen’ gezegd, 

Maar soms heb ik spijt. 

Wat ik zeg is in mij ogen een feit. 

Mensen moeten me niet gaan haten. 

Het is aardig bedoelt. 

Soms is het beter als ik wacht tot mijn frustratie koelt. 

Ik wil mensen helpen. 

Niet dat iedereen me ziet als iemand die zo hard is als schelpen. 

Mijn ouders begonnen met te verplichten om te eten. 

Zonder de reden om niet meer te eten te weten. 

Mijn gedachten zijn meestal niet fijn. 

Ze zitten aan me vastgeplakt als lijm. 

Ze geven me weer straf voor iets wat ik niet gedaan heb. 

Het voelt als een mep. 

Waarom ben ik nog op deze aarde? 

Ik ben toch niet van waarde. 

Alles, de eetverplicht, zelfbeschadiging en haat. 

Dat alles, is iets dat me niet met rust laat. 

Ik wil hier niet meer zijn. 

Het liefst stop ik nu mijn levenslijn. 

Maar toch, ookal voel ik me niet zo goed. 

Toch houd ik nog steeds moed. 

Hulp is iets wat ik niet wil accepteren. 

Het liefst zou ik hem gewoon peren. 

Dat is geen verstandige keus. 

Soms wilde ik dat ik zo sterk was als een reus. 

Dan was het leven misschien makkelijker geweest. 

Dan voelde ik me niet zo dom als een beest. 

sorry, kan totaal niet dichten, maar moest het toch effe proberen.

Dit gedichtje heb ik geschreven, omdat ik op een instelling zit, dus 24/7 heb ik dan therapeuten om me heen, en dat is soms best wel zwaar, en die gedachtes, die negatiefiteit uit ik in dit gedicht, ik wil wel dat jullie weten, het is niet altijd slecht daar, maar soms heb je gewoon van die depressieve buien.

Try to give my life colours.

Try to be the brightest star in heaven.

Trying to smile everyday.

Try to take the best out of it.

Try to do what you say.

Trying to be the one you want me to be.

But sometimes it's to much.

Mijn complimenten voor alle mooie gedichten hier, ik hoop voor meer!

-OnlyMe

Hey,

Ik heb dit meer dan een jaar geleden al geschreven, maar het is nu ook weer van toepassing. Ik weet dat mijn gedichten lelijk zijn, maar ik moet het toch effe kwijt.

Pa en ma hebben alweer mot. 

Ze doen ontzettend bot. 

Waarom doen ze zo boos? 

We waren altijd zo close. 

Ik ben bang dat ze gaan scheiden, 

Dat ze ieder hun eigen leven gaan leiden. 

Waarom moet dit nu toch weer? 

Waarom neemt de wind me niet mee, net als een veer. 

Dan was ik weg, weg van de problemen. 

Ik mag het pa en ma niet kwalijk nemen. 

Wanneer komt er weer vrede waar ik zo naar verlang. 

Vrede die de angst wegneemt, dan ben ik niet meer bang. 

Pa en ma negeren elkaar. 

Als je er midden in zit, is dat best wel raar. 

Heyy @OnbekendeAnnoniem 

Jouw gedichten zijn niet lelijk, dat kunnen we zien.

Blijf gewoon lekker door schrijven.

Ik zou het lekker doen blijven.

-OnlyMe