Ga al anderhalf jaar niet naar school, ben hoogsensitief, beeldenker en hoogegaafd,

  • 25 February 2024
  • 4 reacties
  • 74 Bekeken

Reputatie 1
Badge

Hey hallo ik ben een meisje van 14,

Ik ben zelf hoogsensitief, hoogbegaafd en beeldenker.. ik hoor zelf nu in de 2e te zitten maar in de eerste ging het mis, ik merkte ook dat ik gesloopt was na een normale dag school, ik had geen energie om me huiswerk te doen terwijl de rest van me klas bijvoorbeeld nog een middag konden afspreken.

Ik zit nu al 1,5 jaar thuis zonder in die tijd naar school te zijn geweest, in het begin zat ik alleen maar op me kamer omdat ik erg overprikkeld was door alle drukte op school en de prestatie druk waar ik erg  last van had, hierdoor verloor ik ook mijn “vriendinnen” ik merkte dat me vriendinnen mij niet snapte en dat ze via berichtje te sturen mij lastig probeerde te vallen met te veel bemoeien en nare dingen sturen.

Ik ben er in 2021/2022 achter gekomen dat ik hoogbegaafd was door middel een test te doen bij een soort praktijk, na een half jaar ongeveer (weet het niet meer precies) moest ik nog een test doen en bleek ik hoogsentitief en ook nog eens beeldenker te zijn.

Ik vond het erg lastig om te weten dat ik daadwerkelijk anders dacht dus ook soms anders reageer,  al vanaf jonge leeftijd (4/5) had ik het gevoel dat ik sommige dingen beter begreep terwijl mijn leeftijdsgenoten dat nog niet snapte, toen ik rond de 8/9 jaar was snapte ik de humor van volwassene terwijl de kinderen in mijn klas iets “jongere” humor hadden.

In groep 6 ging het mis, ik was een week erg ziek en durfde de week daarop niet meer naar school, mijn  ouders wouden natuurlijk wel dat ik normaal naar school zou gaan dus elke ochtend probeerde ze mijn schoenen aan te doen, ik deed ze altijd snel uit en rende huilend naar boven.

Na een tijd moest ik naar een praktijk voor therapie, helaas hebben ze een “fout” gemaakt bij mij, ze gaven me ouders als advies om mij gewoon mee te sleuren naar school en me daar gewoon achter te laten, dit was natuurlijk niet de goeie oplossing.. ook werd ik meegenomen naar een witte, lege kamer om te praten waarom ik niet naar school durfde, ik ben niet iemand die erg veel praat en zeker niet met mensen die ik eigenlijk helemaal niet ken, dus er kwam niet veel uit die gesprekken.

Nu ruim 2 jaar later heb ik soms nog erg last van het feit dat ze dingen hebben gezegd die je eigenlijk niet kan zeggen tegen een 10 jarige die het ook allemaal niet meer wist, soms zeg ik het tegen me moeder dat ik toch nog steeds soms aan die praktijk denk en de nare beelden die ik soms nog voor me zie, als antwoord krijg ik vaak “er is niks aan te doen zet je erover heen” natuurlijk nap ik deze reactie wl maar dat is toch best lastig.

Ik heb nog een andere therapie gehad zonder enig resultaat, een jaar terug nog coaching voor beeldenker gehad, die was wel al beter maar er werden erg veel vragen gesteld waar ik niet altijd antwoord op wist.

Nu zit ik al ruim 1,5 jaar thuis zonder af te spreken met leeftijdsgenoten.. daarom verveel ik me best vaak omdat je toch wel in deze jaren van je leven (12-18 jaar)  gewoon wilt praten, afspreken met vrienden/vriendinnen.

Hier wonen best veel mensen van mijn leeftijd (14) maar die hebben allemaal hun eigen groepjes.

Ik ben van me zelf erg rustig vergeleken met andere leeftijdsgenoten, ik kan wel druk zijn maar dat gebeurd alleen bij mensen die ik echt goed ken.. helaas heb ik al meer dan een jaar geen vrienden meer, ik mis het soms wel om wat leuks te doen in het weekend met vriendinnen. Bij mijn huis in de buurt is er een middelbare school, daar zie je natuurlijk erg veel vriendengroepen het leuk hebben daarom voel ik me soms wel wat alleen maar ja dat is ook zo haha.

Mijn moeder en ik kunnen samen gelukkig wel lachen maar meestal eindigt het met een kleine ruzie, omdat er dan soms een spraakverwarring is.

Ik merk soms  wel dat ik iets “volwassener” praat dan andere van me leeftijd, ik wil mensen graag helpen als er iets is, helaas word dit zeker niet altijd gewaardeerd.

In Nederland is er natuurlijk leerplicht, daardoor zou ik binnen kort naar een andere school moeten of naar een soort dagbesteding, hier zie ik best wel erg tegenop omdat ik al op 3 scholen heb gezeten en niet echt leuke herinneringen aan school heb.

 

Heb je ook iets richting dit meegemaakt/ tips? 

groetjes mij


4 reacties

Reputatie 6
Badge +3

Hey! ik ben een meisje van 15.

ik ben ook hoogbegaafd en hoogsensitief en ik zit in de 5e van het vwo. 

voor mij is school ook vaak te veel. Prestatie druk en de drukte van vrienden, klasgenoten en leraren maken het zwaar om naar school te gaan. Ik heb dit jaar al meer dan 100 spijbel uren (ben gestopt met tellen)  en nog meer ziekmeldingen.   meestal zit ik thuis in mijn kamer.  ik lees de schoolboeken en leer voor toetsen. ik doe dit nu al 1,5 jaar, sinds mijn ouders niet meer controleren of ik naar school ga.  de enige reden dat ik nog geen problemen met de leerplicht heb, zijn mijn cijfers. 

Tot voor kort heb ik nog veel moeite gedaan vrienden te houden, maar het is mislukt. ik zit  nu nog in hun chat en zit naast ze als ik op school ben, maar eigenlijk ben ik volledig alleen. ze begrijpen me niet. ze vinden me gewoon wat raar en vragen alleen maar naar mij, omdat ze vriendelijk zijn.

ik heb heel lang in therapie gezeten. 4 jaar. ik heb diagnoses gekregen voor hoogbegaafdheid en hoge sensitiviteit, maar echt geholpen heeft het nooit. een paar maanden geleden ben ik daarom gestopt. 

ik mis het hebben van vrienden ook. ik ben vaak eenzaam. soms, als ik heel erg eenzaam ben, denk ik eraan om er een einde aan te maken. ik voel me gewoon afgesloten van de mensheid, isoleert. gedoemd om geen vrienden te hebben en eenzaam te sterven. 

ik herken mezelf in de ervaringen die jij hebt beschreven in dit topic.  ik heb dat zelden. 

Reputatie 1
Badge

ik merkte inderdaad een beetje het zelfde, ik voelde me niet echt opgevangen  in een vrienden groep, daarom had ik ook het gevoel dat ze me niet echt goed begrepen

Heb je met de huisarts gesproken over autisme

Reputatie 1
Badge

Heb je met de huisarts gesproken over autisme

Ik heb er zelf soms al over nagedacht, ik heb een aantal maanden terug met een soort schooldokter gebeld die een paar vragen had, die vroeg of ik er weleens over nagedacht had maar naar een huisarts ben ik nog niet geweest

Reageer