Op eerste gezicht, best een raar onderwerp misschien. Maar goed, ik zit dus bij de fusio voor m’n rug. Ik zat eerst bij ‘Fred’ (niet zijn echte naam want privacy 
). Op elke woensdag middag als ik daar was, was er ook een andere fysiotherapeut die we ‘Henk’ noemen. Henk was (en is) een erg gezellig persoon. Fred wat minder. Dus ik kwam met Henk aan de praat en hij nodige mij uit op een zaterdag om dan een x met hem te trainen Ipv Fred. Fred was hier bij en moest er om lachen. Ik heb dus met Henk nummer uitgewisseld zodat het makkelijk zou zijn om een tijd af te spreken (ik heb ook het nummer van Fred want dat is veel makkelijker als je moet afzeggen of een afspraak verplaatsen). Dus van het een kwam het ander en ik en Henk kwamen aan de praat over die zaterdag.
toen kwam de vraag van hem; ‘heb je snap’. Destijds had ik hem gelijk moeten blokkeren I know, maar ik zei ja. Ik gaf Henk m’n snap, en hij voegde mij terug. Eerst waren onze gesprekken dood normaal, zoals je zeg maar met vrienden zou praten (al is dat ook best raar voor een fysiotherapeut maar goed). Na een maandje wou ik graag dat Henk mijn fysiotherapeut zou worden, want ik klikte gewoon veel beter met hem dan met Fred. Toen begon het. Ik vertelde aan Henk dat ik eigenlijk wel bij hem zou willen trainen in plaats van Fred. Dat was de laatste keer waarin we een ‘normale’ conversatie zouden houden. Het begon klein, met snaps van hem met z’n hand zo boven zijn crotch (ik weet het Nederlands woord niet.) Dasr denk je eigenlijk niet bij na dat het op een sexuele manier wordt bedoelt. Toen begon het ook een beetje in de oefenbal zelf, hij raakte m’n shoulders af en toe aan of gaf vaker dan bij andere een high-five, kwam dichter bij me staan. Van die kleine dingetjes je je misschien nog als ‘normaal’ kan zien. Daarna werd het duidelijker, Henk vroeg vaak of ik nog behoefte had aan dat hij even m’n rug zou kraken. Ik zei vaak nee, want mag dat wel? Hij’s (nog) niet mijn fysiotherapeut. Daarna kwamen de snaps. ‘Ik wil je echt graag verwennen.’ Was een van de eerste. Daarna werd het meer gedetailleerd. ‘Ik heb echt zin in jou.’ ‘Wil voelen hoe strak je bent om m’n vingers.’ Ik ging er in mee, want ik wist oprecht niet hoe ik het kon stoppen. Ik had al gezegd dat ik hem graag als fysiotherapeut wou hebben. Ik had eerst hoop dat het over zou waaien, misschien vind Henk wel iemand anders waarmee hij zo zou kunnen doen, weet je? Maar nee, het stopte niet en ik bleef maar meedoen. Toen brak de dag aan dat ik Fred vertelde dat ik een andere fysiotherapeut wou. Ik kreeg die, ik mocht zelf een voorkeur aangeven en ik zei Henk. (Erg domme actie maar het voelde alsof ik gewoon niet iemand anders kon zeggen aangezien ik Henk al had gezegd dat ik hem graag wou.)
dus nu, over 2 weken, heb ik m’n eerste fysio afspraak met Henk. Ik heb spijt maar ook weer niet. Ik heb spijt want ja, de snaps houden niet op. Ik weet hoe hij doet op snap en wat hij zegt. Maar in de zaal is hij zo leuk And grappig, dat ik ook blij ben dat ik bij hem zit nu.
Alleen het feit dat hij om je snap vraagt is al niet ok. Ik zou een andere fysio zoeken als ik jou was.
