De Kindertelefoon.nl

Hey lieffie, ik ben zelf ook 15 en heb het soort gelijke meegemaakt. 
 

mijn ouders zijn dan nog wel bij elkaar maar hebben het zeker niet makkelijk met mij (gehad).

ik kom net uit mijn depressie en ben herstellende van een eetprobleem. Ik heb vaak gedacht dat ik uit huis wilde omdat dat beter was voor mij en mijn medemens. Maar nu ik herstellende ben van alles ben ik gaan beseffen dat ik blij ben dat ik bij de mensen ben waar ik van houd en ik ook weer dat zei van mij houden. 
 

Ik heb er 2 jaar over gedaan totdat alles op tafel is gevallen en alles met mijn ouders heb besproken van mij nou eigenlijk dwars Zat. Ze hebben mijn littekens gezien en heb ze ook verteld over mijn eet probleem. Na dat alles was besproken ben ik 2 weken lang ziek geweest van stress omdat ik een x alles eruit heb kunnen gooien. 
 

maar ik kan je vertellen mop, het lucht echt heel erg op, het was even schrikken en ook zeker niet makkelijk, maar ik ben blij dat het zo is afgelopen. 
 

maar onthoud dat je zeker geen wandelend probleem bent, en al helemaal niet voor je bloed eigen moeder.

nahw dankjewel mopje! dit helpt echt heel erg, ik hoop dat alles snel beter word! 

kusjes

Geen probleem, ik ben hier om te helpen. 
dat hoop ik zeker ook. 
men ook met jou natuurlijk, geloof mij het komt echt wel goed  

Hoi,

Je hebt een lastige thuissituatie. Ook kom je uit een depressie, en ben je herstellende van een eetprobleem. Wat goed dat je hiervoor steun komt zoeken  op dit forum.

Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren. Je vertelt dat je nog lang op een wachtlijst staat voor hulp. 
wij hebben bij De Kindertelefoon ook een ‘terugkomchat’, waar je meerdere keren kunt komen chatten over een onderwerp.

Sterkte! Groetjes, Mariska 

Ik heb ook een vervelende thuissituatie gehad. Maar op een andere manier. Ik heb een jaar lang gezeurd over uit huis gaan, want het gezin was geen gezin meer (nog steeds, maar minder erg) het was altijd mijn ouders en mijn 2 zussen en ik stond daar buiten. Uiteindelijk ben ik naar een instelling gegaan, en dat helpt mij enorm, vanuit daar ga ik ook kijken of ik naar een soort woongroep kan en dan wel mijn ouders en zussen zien in het weekend enzo. Voor mij was het erg fij en het heeft me heel erg geholpen, zulke instellingen zijn er om jou te helpen, niet voor mensen die gestoord zijn ofzo. (Zo kwam het een beetje over) maar je zit daar wel 24/7 met therapeuten en soms kan het wel zwaar zijn. Maar je kan er echt mee geholpen worden, dus een echte aanrader!

-OnlyMe