Skip to main content
Hallo allemaal,

Ik heb sinds mijn 8e last van faalangst. Alleen nu ik in de 1e zit begin ik er echt moeite me te hebben. Ik doe nu vwo tweetalig ( tto of twvo ) en mn ouders zeggen wel van je haalt gedoe cijfer en je doet het goed, maar zo voelt het niet voor mij. Telkens zeg ik tegen mezelf voordat ik een toets moet maken "ik kan dit niet" ik ga toch een onvoldoende halen" "dit lukt me toch niet" etc. Dit doe ik zodat ik dan minder teleurgesteld wordt als ik een onvoldoende krijg. Bij wiskunde of techniek heb ik tot nu toe zowat alleen maar black outs gekregen. Ik durf dit niet te vertellen over de black outs want dan vind ik dat het lijkt alsof ik van alles mankeer. Voor een presentatie zeg ik hetzelfde maar dan is het nog erger. Ik krijg dan ook een kleine black out en mn handen gaan dan trillen mn lippen ik krijg het warm etc. Ook ga ik dan stotteren. Ik durf btw sws nooit mensen aan te kijken. Ik had laatst nog een presentatie en kreeg een 7 en ik had de hele avond gehuild. Dit komt doordat ik een van de laagste cijfers uit mn klas had en ik de enige was zonder spiekbriefje en dat de kinderen uit mn klas zeiden dat ze het heel goed vonden. Zoals ik al zei meestal zeg ik van dit lukt me toch nooit, maar door de kinderen uit mn klas dacht ik dit gaat me lukken en ik had het dus waarschijnlijk toch jiet zo goed gedaan. Nu het 2e ik heb last van weerbaarheid angst en dat is dat je niet zo goed voor jezelf kan opkomen. Het is niet dat ik gepest wordt maar ik krijg vaak andere dingen mee naar school omdat ik echt amper lust. En dan willen mensen iets en in mn hoofd denk ik NEE! Maar ik durf dan nooit nee te zeggen en geef alles weg waardoor ik zelf in de pauzes niets eet/drink. Ook zet ik mn eigen dingen opzij om iemand anders te helpen. En bijvoorbeeld was er ook een keer dat ik bij drama iets goed had gedaan dus ik kreeg een beloning en kinderen waren jaloers en wilde het ook dus ik gaf het weg. Daarna kreeg ik er nog 1 en dit keer mocht ik het niet delen maar ik kon mezelf dat gewoon niet aandoen dus gaf dat ook weg. Sorry dat dit verhaal lang is maar ik wil dat dit stopt alleen het lukt me gewoon niet. Mijn vraag is dus: Kan iemand me miss helpen/tips geven?
Hoi,



Wat vervelend dat je zo'n faalangst, weerbaarheidsangst en eigenlijk ook wel perfectionisme hebt! Het is iets wat ik zelf goed begrijp, omdat ik er vroeger ook heel veel last van heb gehad (van sommige dingen) en nu nog gedeeltelijk.



Je doet tto vwo. Dat is echt niet niks! Bedenk maar zo: je doet iets wat super lastig is, dus alleen al het feit dat je daar bent toegelaten, betekent dat je echt veel kan!



Ik zit zelf ook op het VWO. De basisschool vond ik vreselijk, want alles was veel te makkelijk. Ik hoefde daarom nooit moeite te doen, alles ging vanzelf en ik scoorde met gemak de hoogste punten. In de eerste klas veranderde dat. Alles was nog steeds wel makkelijk, maar ik moest wel dingen doen. Dus dat deed ik. Ik was extreem gemotiveerd en haalde belachelijk hoge cijfers. Net als jij kon ik de hele middag huilen om een 7. Ook soms wel om een 8. In de eerste klas heb ik ook geen onvoldoendes gehaald. In de tweede 1 of 2, net als in de 3e en in de 4e ook geen onvoldoendes. Ik zit nu in de 5e en momenteel ook nog alles voldoende. Ik realiseer me dat dit uitzonderlijk is: onvoldoendes halen hoort erbij. En dat is NIET ERG!!



Uiteindelijk merkte ik, hoe verder ik kwam qua leerjaren, hoe meer moeite ik moest gaan doen. Ik ben depressief en op gegeven moment deed ik gewoon niks meer. Mijn cijfers ''daalden'' naar achten en zevens, ipv negens. En dat heb ik leren accepteren. Door lagere cijfers te halen, heb ik ondervonden dat het niet erg is om lagere cijfers te halen, want het zijn nog steeds prachtige cijfer! En uiteindelijk hoef je maar een 5.5 voor alles te halen en dan heb je je diploma binnen! Sterker nog, je mag een onvoldoende staan, mits je compensatiepunten hebt.



Ik denk dat jij enorm geholpen bent met een faalangst training. De meeste scholen bieden deze training aan. Hiervoor zou ik informeren bij je mentor. Verder kan je mentor je ook helpen met deze klachten en proberen om ze te laten afnemen. Het is prima om hier een gesprekje voor te vragen bij je mentor 🙂 Als je je mentor niet zo aardig vindt, kun je ook kijken bij de vertrouwenspersoon.



Ik hoop dat dit wat helpt,

Gr. Pin
Hoi,



Wat vervelend dat je zo'n faalangst, weerbaarheidsangst en eigenlijk ook wel perfectionisme hebt! Het is iets wat ik zelf goed begrijp, omdat ik er vroeger ook heel veel last van heb gehad (van sommige dingen) en nu nog gedeeltelijk.



Je doet tto vwo. Dat is echt niet niks! Bedenk maar zo: je doet iets wat super lastig is, dus alleen al het feit dat je daar bent toegelaten, betekent dat je echt veel kan!



Ik zit zelf ook op het VWO. De basisschool vond ik vreselijk, want alles was veel te makkelijk. Ik hoefde daarom nooit moeite te doen, alles ging vanzelf en ik scoorde met gemak de hoogste punten. In de eerste klas veranderde dat. Alles was nog steeds wel makkelijk, maar ik moest wel dingen doen. Dus dat deed ik. Ik was extreem gemotiveerd en haalde belachelijk hoge cijfers. Net als jij kon ik de hele middag huilen om een 7. Ook soms wel om een 8. In de eerste klas heb ik ook geen onvoldoendes gehaald. In de tweede 1 of 2, net als in de 3e en in de 4e ook geen onvoldoendes. Ik zit nu in de 5e en momenteel ook nog alles voldoende. Ik realiseer me dat dit uitzonderlijk is: onvoldoendes halen hoort erbij. En dat is NIET ERG!!



Uiteindelijk merkte ik, hoe verder ik kwam qua leerjaren, hoe meer moeite ik moest gaan doen. Ik ben depressief en op gegeven moment deed ik gewoon niks meer. Mijn cijfers ''daalden'' naar achten en zevens, ipv negens. En dat heb ik leren accepteren. Door lagere cijfers te halen, heb ik ondervonden dat het niet erg is om lagere cijfers te halen, want het zijn nog steeds prachtige cijfer! En uiteindelijk hoef je maar een 5.5 voor alles te halen en dan heb je je diploma binnen! Sterker nog, je mag een onvoldoende staan, mits je compensatiepunten hebt.



Ik denk dat jij enorm geholpen bent met een faalangst training. De meeste scholen bieden deze training aan. Hiervoor zou ik informeren bij je mentor. Verder kan je mentor je ook helpen met deze klachten en proberen om ze te laten afnemen. Het is prima om hier een gesprekje voor te vragen bij je mentor 🙂 Als je je mentor niet zo aardig vindt, kun je ook kijken bij de vertrouwenspersoon.



Ik hoop dat dit wat helpt,

Gr. Pin


Ik heb het aan mn ouders vertelt en hun gingen dat ook doen. Bedankt voor je verhaal trouwens ik ga me best doen om er ook zo over te denken.
heey,



Wat vervelend dat je dit allemaal moet doormaken!

Ik denk (zoals pin al zei) dat een faalangst training de beste optie is.



Kun je over je weerbaarheid angst praten met een vriend(in)? Misschien kan hij/zij je helpen door voor jou op te komen. Dat is in ieder geval een tijdelijke oplossing. Als mensen weten dat je niet zo goed voor jezelf kan opkomen, kunnen ze daar ook rekening mee houden. Maar ik kan me voorstellen dat je zoiets niet zomaar tegen iedereen verteld. En dat is oké.



Black outs zijn heel erg vervelend. Kun je met je mentor misschien iets overleggen zodat je bijvoorbeeld extra tijd kan krijgen voor een toets? Voor mij werkt dat. Vaak weet ik dingen pas weer als de bel gaat. Nu ik extra tijd heb kan ik de antwoorden dus aanvullen.



liefs,

Xxjee
Hey,



Je hebt het je ouders verteld. Super knap! Wat gaan zij nu doen?



Gr. Pin
Hey,Hey,



Je hebt het je ouders verteld. Super knap! Wat gaan zij nu doen?



Gr. Pin



Ik vond het wel erg moeilijk, maar mn ouders steunen me er nu in en ik krijg op school ook hulp daarin.

heey,



Wat vervelend dat je dit allemaal moet doormaken!

Ik denk (zoals pin al zei) dat een faalangst training de beste optie is.



Kun je over je weerbaarheid angst praten met een vriend(in)? Misschien kan hij/zij je helpen door voor jou op te komen. Dat is in ieder geval een tijdelijke oplossing. Als mensen weten dat je niet zo goed voor jezelf kan opkomen, kunnen ze daar ook rekening mee houden. Maar ik kan me voorstellen dat je zoiets niet zomaar tegen iedereen verteld. En dat is oké.



Black outs zijn heel erg vervelend. Kun je met je mentor misschien iets overleggen zodat je bijvoorbeeld extra tijd kan krijgen voor een toets? Voor mij werkt dat. Vaak weet ik dingen pas weer als de bel gaat. Nu ik extra tijd heb kan ik de antwoorden dus aanvullen.



liefs,

Xxjee


Bedankt voor je reactie, zoals ik tegen Pin al zei ik krijg gelukkig hulp van mn ouders en school.
Bedankt voor je reactie, zoals ik tegen Pin al zei ik krijg gelukkig hulp van mn ouders en school.



Blij om dat te horen! Zet m op, het komt vast goed😘
Super fijn dat je ouders je steunen en dat je ook hulp gaat krijgen op school! Hoe voel je je daaronder?



Gr. Pin
Super fijn dat je ouders je steunen en dat je ook hulp gaat krijgen op school! Hoe voel je je daaronder?



Gr. Pin


Het helpt me wel want eerst zag ik het niet meer zitten en werd echt gek van mezelf en in mn hoofd ik kreeg veel stress, maar ik heb nu planningen enzo gemaakt en ga morgen op gesprek met mn mentoor. Ik hoop dat het allemaal lukt en of ik het volhoud, want daar ben ik heel slecht in. Vaak zeg ik namelijk tegen mezelf dat ik ermee moet stoppen.
Hoi,



Dat is dan wel mooi, dat je het nu wel positiever inziet :)



Misschien kan je mentor je wel helpen met het volhouden ervan.



Gr. Pin

Reageer