Hoi,

Waarschijnlijk zijn er niet veel die dit lezen, maar het delen en schrijven ervan helpt mij al om even mijn hoofd “leeg” te maken.

Vanaf oktober zit ik al niet zo lekker in mijn vel, ik was eigenlijk altijd moe en voelde me letterlijk verdomd alleen. Ik had mijn leven nog wel goed op orde met planningen en schema’s voor school. De toetsweek kwam eraan en ik maakte me er niet zo druk om want ik had heel veel geleerd enzo. (ik zit trouwens in 4 vwo) Maar die toetsweek ging niet goed, 7 onvoldoendes van de 8 toetsen, voor mijn doen heel slecht, want ik ben een perfectionist die normaal allemaal 6en en 7ens haalt.

2 weken na die toetsweek, 16 november kwam mijn opa te overlijden. Ik ben sindsdien bang dat er wat gebeurd, omdat er toch al zoveel gebeurd. Iedere keer weer kan ik niet slapen omdat ik denk dat niets lukt, ik ben verschrikkelijk bang om weer de toetsweek over 2 weken te verpesten, want het leren lukt voor geen meter.

Op school en buiten school krijg ik hulp, ik heb een mega behulpzame mentor en een therapeut. 

Dat is een beetje het verhaal, maar op dit moment zie ik heel erg op tegen komende week (ik zal zeker niet de enige zijn) vanwege school. Morgen heb ik een toets, dinsdag een presentatie en daar ben ik altijd verschrikkelijk zenuwachtig voor, nu nog extra. Woensdag heb ik een gesprek met de schoolarts om te kijken wat ze voor me kunnen betekenen, fijn, maar wat als ze me niet begrijpt of mijn situatie niet erg genoeg vind? Donderdag ben ik jarig, word ik 16, een echte mijlpaal, maar het doet me op het moment niet zoveel eerlijk gezegd. Ik heb donderdag ook een engels toets en vrijdag is mijn feestje. 

Ik stel keer op keer mezelf en voor mijn gevoel anderen teleur, ik loop op mn tenen omdat ik bang ben. Leven met angst gaat niet. Hoelang gaat dit nog duren vraag ik mij continue af.  Mocht je tips hebben of een eigen verhaal, deel het gerust hieronder.