Hoii,

Ik maak best vaak topics aan met een vraag als het bijvoorbeeld even niet goed met mij gaat. Maar ik had het idee om even mijn verhaal uit te leggen:) ik vind het best spannend.. maar goed hier is even het verhaal van mijn leven:

Sinds ik kon praten en lopen was ik altijd druk, echt echt heel druk. Mijn ouders werden daar soms best wel gek van. Mijn vader had een burn out toen ik ongeveer 3 was volgensmij. Hij heeft later nog een keer een burn out gehad maar ik weet niet meer hoe oud ik toen was. Hij heeft dus 2 burn outs gehad. Ik weet ook niet precies hoe lang dat duurde maar volgensmij een jaar. Mijn moeder vond dit heel erg moeilijk want zij moest dat jaar mij en mijn zusje van 1 opvoeden. Ik weet hier allemaal niet heel veel meer van maar ik weet  wel dat dit heel erg moeilijk en zwaar was voor mijn moeder. Mijn opa en oma komen sinds mijn geboorte ook bijna elke week trouwens dus die hebben mijn moeder ook veel in het huishouden geholpen in die tijd.

Op de peuterspeelzaal ontmoette ik een meisje die ik even A noem (haar naam begint niet echt met de A maar dit is even makkelijk) en er woont ook een meisje bij mij in de buurt die ik even L noem (heet ook niet echt L maar noem ik wel even zo. Er woonde ook nog een jongen in mijn straat die ik even V noem (heet ook niet echt V maar noem ik wel even zo) Toen ik naar de kleuterschool ging was ik nog steeds beste vrienden met A en gewone vrienden met V en L. Er was ook  nog een andere beste vriendin van A die ik even M noem.

Toen ik naar groep 3 ging ging ik naar een andere klas dan A en M. A wilde toen geen contact meer met mij. Ik vroeg heel vaak om af te spreken enzo maar ze zij altijd dat ze niet kon. De vriendschap met mij en A was toen dus eigenlijk niks meer terwijl A en M onafscheidelijk werden. Groep 3 was heel erg moeilijk voor mij en ik had het niet naar mijn zin op school. De enige waarmee ik een soort van vrienden mee was waren L en V maar eigenlijk alleen in de zomer om mee buiten te spelen enzo. In groep 4 ontmoette ik een meisje die ik even S noem. S en ik werden beste vrienden.

Ik werd in groep 4 ook gediagnosticeerd met ADHD. Dit maakt mijn leven echt echt echt heel moeilijk. In groep 5 was ik ook nog beste vrienden met S. Ik was toen ook al betere vrienden met L. L en ik gingen vaak samen buitenspelen en onze ouders waren ook vrienden. In groep 6 ging S van school omdat deze school geen vrije school was en ze wilde graag naar een vrije school. Ik was hier echt kapot van. Deze lente begon corona ook. Ik sprak nog wel heel erg vaak af met S. Door corona konden we niet naar school of dingen doen zoals de bios enzo dus ging ik erg vaak buitenspelen met L en V. Dat was echt heel leuk want we gingen elke dag met alle kinderen in de buurt buitenspelen. Ook met het buurmeisje van L. Ik noem haar even M2. We gingen met de buurt dus elke dag buitenspelen, echt elke dag.

In groep 7 ging mijn blijheid naar beneden. Ik was minder blij en het ging ook minder goed met mij. Ik had op dit moment wel vrienden en het ging goed met mij maar minder goed dan eerder. Ik had nu op school vrienden gemaakt die ik even I en L noem. Ik was beste vrienden met I. We spraken echt heel vaak af. Zij was ook de eerste waarmee ik voor het eerst in mijn leven naar de bios ging zonder een ouder. Ik had op dit moment ook een vriendengroep met L en M. We deden echt alles samen. We logeerden ook heel vaak samen enzo. Maar op dit moment ging het niet goed met mij en S. Ik besloot minder dingen met haar te gaan doen en het zo steeds minder als een echte vriendschap te laten voelen. Dat lukte erg goed. Uiteindelijk waren we geen vrienden meer. Dit deed soms best wel veel pijn want wij waren eerst echt beste vrienden. Totdat ze mij opeens uitnodigde voor haar slaapfeestje. Ik wilde dit echt echt echt niet.. ik snapte het ook niet, we hadden geen  contact meer en toch nodigde ze mij uit. Ik heb toen met mijn moeder via de app een heel verhaal geschreven over dat ik eigenlijk geen vrienden meer met haar wilde zijn. Ik voelde me er op dat moment wel schuldig over maar niet heel erg. Later kreeg ik er wel spijt van dat ik het zo gemeen heb aangepakt.

Aan het einde van groep 7 ergens vroeg de juf een paar kinderen om van klas te wisselen. De rest wist dit nog niet. Ik werd ook gevraagd. Ik lag niet lekker in de groep. Ik werd een soort van gepest, het was meer plagen maar her kwam bij mij heel erg sterk binnen. Ik ben toen dus gewisseld van klas. In begin groep 8 zat ik in een hele nieuwe klas. In de klas van........... A en M! We werden weer vrienden samen met nog wat andere kinderen werden we een vriendengroep! Maar die kwam pas iets later. In begin groep 8 ging ik dus veel om met A en M waardoor ik L en M2 eigenlijk een beetje vergat. Ik heb 2 of 3 weken niks van me later horen. Als ze aanbelden om buiten te spelen zij ik nee. En dat soort dingen. Toen stuurden ze mij een filmpje waarin ze vertelden dat ze geen vrienden meer met mij wilden zijn. Dit kwam echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt echt heel erg hard aan bij mij. Ik werd onzeker, voelde me alleen, dacht dat alles aan mij lag enzovoorts. Op dit moment was L ook heel erg aan het veranderen ze werd E-girl. (Dat is een stijl van kleren. Eigenlijk een beetje gotic maar minder. Dus subtieler).

Ik focusde me dus echt op A en M. M begon steeds meer met mij onzeker te maken, buiten te sluiten, slechte dingen over mij zeggen en pesten. Ik heb het gevoel dat ze niet eens doorheeft dat ze mij pest. Ik voelde me steeds slechter en slechter en slechter. Ik zat die winter echt in een dip. Ik denk ook dat ik een winterdepressie had. Het was een heel moeilijke tijd voor mij. Het ging echt niet goed. Ik kreeg zm gedachten begon aan sh heel af en toe. En ik huilde elke nacht. Ik kon nergens meer van genieten, was altijd boos enzovoorts.

Op school merkten mensen er eigenlijk niet zo veel van denk ik want dan zette ik gewoon een soort masker op. Ik begon ook met elke dag mascara op te doen. Daarna elke dag glitter aan de binnenkant van mijn oog. Daarna nog een klein zwart leintje onder mijn oog. En toen onder mijn oog concealer en op plekjes die er minder mooi uit zien naar mijn mening. (Dit is ook mijn standaard make-up look). Ik vond mezelf veel mooier met make-up. Ik werd rond de kerstvakantie weer vrienden met L en nu zijn we weer vrienden. Ik begon ook gevoelens voor haar te krijgen. Toen werd het lente, ik begon met ADHD medicijnen. En toen ging het weer mis. L kreeg een partner:((( maar alles ging weer beter uiteindelijk. En nu vandaag zag ik de zon. Ik moest huilen. Ik zag de zon en dacht: ik heb het gehaald! Ik heb de winter gehaald! Ik ben er nog! Dit is waar ik zo hard voor het gewerkt! zon schijnt eindelijk. Het gaat beter met mij! Ik zet op dit moment kleine stapjes maar ik voel me steeds beter en beter:)))) 

Heel erg bedankt voor het lezen:D ik hoop dat je het leuk vond om te lezen en laat me weten wat je van mijn leven vind;) en sorry dat het zo lang is  het duurde meer dan een uur om te schrijven🥲

- Annoniem_meisje 

tekst aangepast door De Kindertelefoon voor een betere leesbaarheid (zie forumregel 15)