Heyy allemaal,
Aangezien
De trauma’s begonnen zo’n beetje toen ik bijna 9 was. Mijn neefje was bij ons aan het logeren. We waren verstoppertje aan het spelen. Ik zat bij onze ‘geheime hut’ verstopt, toen ik de telefoon over hoorde gaan. Ik ging naar binnen om de telefoon op te nemen maar ik was net te laat. Op het antwoordapparaat had mijn oma een bericht achter gelaten. In dat bericht stond dat ze dacht dat mijn opa overleden was. Mijn vader sliep op de bank en die werd even later wakker, maar toen was ik al onderweg naar mijn oma die bijna naast ons woonde. Ik rende zo snel als ik kon naar m’n oma, die huilend de deur open deed. Toen ze zei dat opa overleden was ben ik weer terug gerend en had ik mijn vader en moeder opgehaald, die 112 belden. Mijn neefje ging ook mee. Toen we met z’n allen bij oma aankwamen, kwam de politie. Mama had een EHBO cursus gehad, want ze was stewardess en dan moet je dat kunnen en die ging opa proberen te reanimeren. Toen kwam de ambulance en zij gingen het verder met reanimeren. Mijn neefje en ik kregen van de politie zo’n troost knuffelbeer. We mochten ook nog allebei in de politiewagen zitten, maar mijn neefje durfde niet. Ik heb hier ook nog een verhaaltje over geschreven en die verteld bij de begrafenis van opa.
Mijn andere opa, van m’n moeders kant overleed in oktober 2015 in het ziekenhuis. Hij had uitgezaaide leverkanker. Hij lag in coma toen de stekker eruit ging. Het was heel eng om zijn gezicht te zien, die was helemaal wit en rimpelig. Ook was hij door de medicijnen, voordat hij in coma ging, heel erg warrig. Hij wist niet meer wie ik was en dacht dat het water bier was (hij had vroeger in een café gewerkt). Dat was best schokkend voor een 9 jarige. Op de crematie speelden de nummers God Only Knows van The Beachboys en Sound Of Silence van Simon and Garfunkel.
Ook heb ik heel veel dieren dood zien gaan, wat natuurlijk normaal is als je op een boerderij woont, maar voor iemand van 4 tot 10 jaar wel heftig is.
Ik ben geboren met schisis en ga sinds ik 5 ben naar de orthodontist. Ook heb ik trauma’s aan de speciale tandarts, die voor kinderen is die heel erg bang voor de tandarts zijn en bij kinderen met schisis kwam dat vaker voor (??), maar ik was helemaal niet bang voor de tandarts. Ik had een gat in m’n kaak zitten en moest daar toen ik 12 was voor geopereerd worden. Ik was echt heel bang voor de operatie, zo bang dat ik, toen ik op vakantie was met m’n oom tante en neefje, alleen maar huilde en nergens aan mee wilde doen. Dat was natuurlijk niet leuk voor m’n tante, oom en neefje. Dus na de vakantie ging ik naar een kinder coach, waarmee ik daarover en over allemaal andere dingen praat. Daar ga ik nu nog steeds naar toe. De operatie was heel eng, maar het ging goed. Nu moet ik 1 keer per jaar voor controle naar het ziekenhuis komen. Als ik 16 ben zou ik een neus correctie kunnen krijgen, want mijn neus staat heel scheef en een operatie aan het litteken van de schisis. Ik werd op de basisschool gelukkig nooit gepest om m’n schisis. In klas 1 maakte ze er wel eens grappen over, maar dat stopte in klas 2.
Toen ik 11 was viel mijn moeder van haar paard af. Ik was er samen met een vriendin van m’n moeder bij en had alles gezien. Het paard steigerde en mam viel tegen de muur van de stal op de grond. Haar gezicht was helemaal blauw, want het bandje van haar cap knelde en haar lip bloede. Toen moest ze met de ambulance naar het ziekenhuis. Ze had haar sleutelbeen gebroken en moest daaraan geopereerd worden. Ik had toen met het ongeluk weer een troostbeer van de politie gekregen.
Vorig jaar kreeg m’n moeder borstkanker. Toen moest ze aan de chemo en werd ze geopereerd. Ze was heel moe door de chemo en mijn vader en ik moesten voor haar zorgen, omdat ze dat door de chemo en operatie niet meer kon. We waren mantelzorgers. Ik was een jonge mantelzorger. Ik had toen nog een gedicht over kanker geschreven maar die kan ik zo niet vinden. Ik was in de tijd dat m’n moeder ziek was depressief en had een negatief zelfbeeld. Daarvoor ben ik ook naar de kinder coach gegaan. Ook heb ik wel eens m’n pols expres aan dat ijzeren ding tussen de deur geschaafd. Ook ben ik voor het lage zelfbeeld en het opkomen voor mezelf naar een meidengroep/ weerbaarheidstraining gegaan, dan ga je praten over van alles en nog wat en dingen zoals kickboksen en armbandjes maken, maar met een paar meiden en een jongerenwerker. Dat was heel leuk en ik heb er heel veel aan gehad.
Ik had in klas 1 en 2 een hele goede vriendin J. Alleen in klas 2 kreeg J meer vrienden en ging ze in de pauzes bij hen zitten. Ik zat dus alleen in de pauzes. Nu heb ik een hele leuke vrienden groep met L, F, T,D,F en J. Alles is weer goed tussen ons. :)
Dat was het wel zo’n beetje. Natuurlijk zijn er mensen die ergere dingen mee hebben gemaakt, heel veel respect voor diegenen, maar dit was een kleine samenvatting van mijn leven. Super als je helemaal tot hier hebt gelezen!
Voel je vrij om ook een topic met jouw verhaal te maken. :)
xx Eenmeisje004