De Kindertelefoon.nl

Hallo,

 Daar zijn mentoren en/of vertrouwingspersonen toch voor?   Hou er rekening mee dat ze dit MOETEN vertellen aan je ouders. Als je dit geen probleem vind, zeker doen! Heb je een goede band met die persoon?

Groetjes

Ja ik vertrouw hem wel… en ik weet dat mn ouders dan ingelicht worden. Dat wil ik dus niet maarja.. Ik weet hey allemaal niet zo goed

Heyhey,

Ik ben zelf benaderd door mijn mentor die tijd, omdat hij zelf zag dat het niet helemaal goed met mij ging. Ik heb toen dus een gesprek met hem gehad en hij heeft na dat gesprek inderdaad mijn ouders er ook over ingelicht. Ik heb het er thuis toen nog meerdere keren uitgebreid met mijn ouders over gehad (wat ik toen der tijd eigenlijk niet wilde maar okay) en ik heb daarna nog een gesprek op school met zowel mijn mentor als ouders gehad.

Ik vond het zelf heel moeilijk om me zomaar open te stellen naar mijn mentor toe. Dit omdat ik niet per se een hele goede band met hem had en zelf ook nog struggles had met wat er nou precies gaande was. 

Hierna ben ik doorverwezen naar een docent uit het ‘zorgteam’ van de school. Deze mensen hebben meerdere cursussen gehad in het helpen met leerlingen (zoals ik toen der tijd) en zij is mijn gewoon elke week op komen zoeken om puur te praten hoe het ging en me te helpen waar mogelijk. 

Die tijd vond ik het allemaal maar stom en vond ik het ook niet nodig om elke week met haar te moeten praten etc, maar ik ben toch blij dat de school mij deze hulp heeft geboden want zelf was ik nooit op zoiets afgestapt c:

Wees gewoon niet te bang om er tegen (bijvoorbeeld) een mentor over te praten. Zoals @echt-anoniem al zei, daar is een mentor ook voor bedoeld. Deze mentor zal jou proberen zo goed mogelijk te helpen en als hij/zij niet de bevoegdheden heeft om jou voldoende te kunnen helpen, zullen zij je zeker helpen om betere hulp te krijgen ^^

Groetjes SvR3001 <’3

Hoi,

Ik heb het regelmatig over mijn depressie gehad met mijn mentor. Zij wist ook dat ik liever dood wil, maar daar praatten we verder niet echt expliciet over. Het verschil bij mij was dat mijn ouders het al wisten. Zij wist ook dat mijn ouders het wisten. Daarnaast liep ik ook bij een psychiater, dus mijn mentor was niet degene waar ik op steunde. Ik praatte soms gewoon met haar als ik er doorheen zat op school, wat me dan ff op weg hielp. 

Als je situatie nog niet bekend is bij je ouders, zal inderdaad contact worden opgenomen met je ouders. Je mentor kan in die situatie je dus helpen om de juiste hulp te krijgen. Met je ouders kun je bv naar de huisarts en doorverwezen worden naar een professionele hulpverlener. Die kan je uiteindelijk verder helpen.

Je mentor kan je ook voor schoolzaken rondom je depressie enzo helpen. Jullie kunnen samen kijken of er dingen zijn die je kan laten zitten, of je je docenten eventueel op de hoogte moet stellen, etc. Ik vond dat altijd erg prettig om met m'n mentor door te spreken.

Gr. Pin