Oké lees eerst me andere topic ik heb al een zelf moord brief
Ik ben bang dat me ouders me naar een huis zette om aftekiken of hoe je het schrijft en dat ga ik niet doen echt niet
En Ik heb dus zelf moord probere te plegen maar ik kan nu aan niks anders meer te denken ik wil het zo graag doen ik weet nog een anderen manier maar dat is wel heftig
De enige reden die me tegen houd is dat ik te zwak ben om weg te rennen
Moet ik gewoon gaan rennen naar het spoor of is het afkick huis beter of kan ik iemand betalen om mij tevermoorden
hey jimmi112
dat is allemaal verschrikkelijk, het best is natuurlijk geen zelfmoord maar ik begrijp dat je dat nu niet als een optie ziet.
Maar hou alsjeblieft vol, probeer alsjeblieft te denken aan een goede uitweg, een kans op een gelukkig leven. Ja dat gaat moeilijk worden en het gaat sowieso niet in een keer gelijk goed maar alsjeblieft probeer te blijven leven. Al is dat echt het moeilijkste ooit nu voor jouw. Het zou toch geweldig zijn als je later weer gelukkig kan zijn, al lijkt dat nu onmogelijk. En ik weet dat wat ik nu allemaal zeg niet veel verschil voor jou gaat maken maar alsjeblieft probeer je leven nog een kans te geven.
Misschien kan je dan op een dag gelukkig zijn.
verder weet ik niet echt wat ik kan zeggen om je te overtuigen.
veel liefde naar jou sillie78
ik zit hier nu serieus gewoon te huilen door al die depressieve verhalen van iedereen, ook mezelf. ;-(
Jij reageert namelijk wel ook de hele tijd op mijn topics met goede tips en dat denk jij zelf aan zoiets, sorry ik moest dit ff zeggen ik vindt zo heftig. wat er met mij aan de hand is valt echt in het niets bij wat jij allemaal meemaakt dagelijks. Maar alsjeblieft probeer niet nog vaker om zelfmoord te plegen.
Nu ik er echt over na denk is het heel anders dan wanneer ik zelf aan suicide denk. al doe ik dat dan niet erg vaak. Ik ga nu ook niet zo'n k#t quote zeggen die je dan moet gaan helpen want dat slaat vaak echt nergens op.
maar hoe dan ook hou alsjeblieft vol
veel liefs sillie78
Ik had je in je vorige topic al hopelijk duidelijk gemaakt dat je je gedachtes aan je ouders moet vertellen? Zij zijn jouw ouders, zij weten wat je ermee moet, voor een trein springen gaat niks helpen, dus vertel het, je had ook gezegd dat je een psycholoog hebt, vertel deze zelfmoordgedachtes ook aan hem/haar, het kan wel vervelend zijn en even duren, maar dat is beter dan voor een trein springen en je leven beëindigen, misschien ga je ook niet dood, en kom je voor de rest van je leven met een kapotte ruggengraat in een rolstoel. Veel geluk met vertellen nog!! Groetjes,
-flopflop13
Hoi,
Ik ben het eens met de reacties hierboven, alleen wil ik er graag aan toevoegen dat je altijd 113 kan bellen. Als je niet wilt bellen kan je ook chatten, dat zijn mensen in dat vlak goed gespecialiseerd zijn. Ik heb ongeveer in hetzelfde schuitje als jij gezeten alleen dan een stukje minder erg. Ik heb 1 keer met ze gechat en het heeft me geholpen. Ik hoop dat het jou ook kan helpen! Met mij gaat het nu beter. Nog een tip is om een keer in de week 5 kilometer ofzo gaat wandelen, gewoon in je ééntje, met of zonder muziek. (Geen depressieve muziek) Dit helpt mij ook om even alles uit mijn gedachten te zetten. Als er wat is wil ik je altijd helpena!
Groetjes Mare
Bedankt voor de tips
Ik ga ze proberen
Jullie zijn erg aardig 
🤍🤍🤍
Lieve Jimmy112,
Je naam zegt het al 112 als het mis gaat bel dan 112..
NIET zelfmoord plegen he! maar dat heb ik al vaker gezegd!!
veel sterkte hoor!! Probeer een uitweg te vinden..
Liefs xxx Emma000🤍🤍🤍🤍
Hoi Jimmy
Ik snap dat je dat denkt. toen ik aan mijn ouders vertelde dat ik mezelf sneed vond ik dat ook eng. Maar ik weet zeker dat ze er voor je willen zijn. En ik zou alles vertellen aan je ouders. Ook dat je dat denkt. En het kan zijn dat ze schrikken. Maar dat komt omdat ze van je houden en er voor je willen zijn
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
groetjes girlie
luister,
Het komt echt wel goed, ik zat zelf ook in een moeilijke tijd. En ik weet dat iedereen kan zeggen je staat er iet alleen voor, maar je staat er wel alleen voor en dat is hoe het is en dat is hoe ik het ook heb ervaren want uiteindelijk moet jij weer gelukkig worden en de kracht vinden om verder te leven. Maar al ben je alleen je bent sterk genoeg in je eentje. Praat wel met mensen erover of schrijf het op krijg die gedachten uit je hooft. En stop gewoon even met school en alles maar overleg het met je ouders en neem een jaartje voor jezelf, dit zal je ook echt helpen. Soms zie je door de bomen het bos niet meer. Ga naar die kliniek, praat met je ouders en psygoloog, ga gewoon mee met de tijd. Zie het maar zo je gaat naar die kliniek en je kijkt wel wat het je brengt want hoeveel erger kan het zijn? Laat het een beetje los, weetje wel just go with the flow. Mensen weten het altijd wel makelijk te zeggen maar het doen is moeilijk en dat zal je echt zelf moeten doen.
We were born alone, so we die alone, sorry for all the twins
Bedankt voor de aardige hulpzamen berichten
🤍🤍
Ik heb nu een psycholoog ik hoop dat het goed met me komt
Heel erg bedankt
