Heey allemaal. Ik heb even een periode dat ik last heb van m'n emoties. Ik heb heel veel het gevoel dat ik moet huilen maar het komt er maar niet uit. En zodra ik me boos voel hou ik het ook allemaal voor mezelf en ik praat er met niemand over. Maar vooral dat huil gevoel wat er maar niet uit komt is lastig. Heel af en toe een keertje komen een paar tranen maar daar stopt het ook bij. Het komt er niet goed uit
Herkennen mensen dit en hebben jullie misschien tips? Alvast bedankt! 
Oh vervelend. Is er een manier hoe jij met je emoties om kan gaan? Bijvoorbeeld het uiten door kunst, sport, muziek, ontspanning? Of natuurlijk praten, dat kan ook echt opluchten! Het is maar net wat jij fijn vindt.
Oh vervelend. Is er een manier hoe jij met je emoties om kan gaan? Bijvoorbeeld het uiten door kunst, sport, muziek, ontspanning? Of natuurlijk praten, dat kan ook echt opluchten! Het is maar net wat jij fijn vindt.
Ja ik doe aan drummen stuk lopen en muziek luisteren. Alleen het is zo dat ik denk al bijna 3/4 weken het gevoel heb dat ik snel moet huilen om kleine dingen al en dat het ook gewoon nu al heel hoog zit maar dat het er net niet uit komt. Ik heb ook echt wel dagen dat ik vrolijk ben en dat alles goed gaat maar heb al wel heel snel dat ik dit gevoel nu krijg om de kleinste raarste dingen en dat het dan zo hoog gaat zitten maar net niet uitkomt tot net wat tranen in m'n ogen en knallende hoofdpijn. Wie weet komt het vast wel een keer er goed uit maar vind het best wel lastig dat het zo gaat en niet gelijk er uit komt en dan meteen er van af. Nu stapelt alle beetjes bij elkaar op. (bedankt voor je reactie trouwens) 
Hey, wellicht verstandig om, naast alles wat je nu al doet, een bezoekje aan de huisarts te brengen? Wellicht kan hij/zij je een doorverwijzing geven voor een intake gesprek met een (kinder-/jongeren-)psycholoog. Ik denk dat dat je wel kan helpen. Succes! :)
Hey Stillegenieter,
Wat vervelend dat je je zo voelt!
Het kan helpen om het me iemand te bespreken zoals je mentor, vertrouwenspersoon of ouders. Zij kunnen je dan misschien helpen.
Ook kan afleiding helpen. Als het je allemaal even teveel wordt kan je meestal wel even iets doen om je te kalmeren.
Groetjes iemand.
Hey Stillegenieter,
Wat vervelend dat je je zo voelt!
Het kan helpen om het me iemand te bespreken zoals je mentor, vertrouwenspersoon of ouders. Zij kunnen je dan misschien helpen.
Ook kan afleiding helpen. Als het je allemaal even teveel wordt kan je meestal wel even iets doen om je te kalmeren.
Groetjes iemand.
Mentor zal niet echt lukken omdat ik al bijna niet meer naar school ga omdat het op school al lang niet goed gaat. En m'n vader is uit beeld en m'n moeder heb ik wel contact mee maar praat ik niet veel mee want ben uit huis geplaatst. Heel af en toe maar contact met haar. Dus voelt niet echt vertrouwt of fijn om zoiets met m'n moeder te bespreken. Schaam me best snel voor m'n gevoel. Maar ik heb wel een vertrouwenspersoon waar ik inderdaad mee kan proberen te praten.
Bedankt voor je reactie! Dat word gewaardeerd! 
🥺
Hey, wellicht verstandig om, naast alles wat je nu al doet, een bezoekje aan de huisarts te brengen? Wellicht kan hij/zij je een doorverwijzing geven voor een intake gesprek met een (kinder-/jongeren-)psycholoog. Ik denk dat dat je wel kan helpen. Succes! :)
Ik ga daar is naar kijken. Bedankt!
Bedankt voor je reactie! Dat word gewaardeerd ik word er gewoon emotioneel van dat er ook nog normale goeie mensen in de wereld zijn zoals jullie die met elkaar mee denken en helpen. Echt bedankt! 🥺
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
