Skip to main content

Hallo allemaal,

Ik weet echt niet meer wat ik met mezelf aan moet. Ik heb depressieve gedachten en snij mezelf maar waar ik nu vooral mee zit is het eten. Ik eet nu weet net zo veel als eerst. Ik heb een paar weken weinig gegeten maar nu dus niet meer. Ik voel me er niet goed bij als ik heb gegeten en geef regelmatig na het avondeten over. Ik heb het ieder dat het probleem vooral in mijn hoofd zit en minder in wat ik doe. 

Op zich wil het best tegen mijn ouders zeggen maar ik ben bang dat ik dan niet meer kan overgeven omdat ze er dan heel erg op gaan letten.

 

Heeft iemand tips?

PS. Ik ben een meisje van  15 jaar en voel me al bijna een jaar niet fijn.

Hey,

 

Is er een reden dat jij niet zoveel wilt eten? Vind jij jezelf niet knap genoeg?

 

Als ik jou was zoj ik gewoon voldoende eten, anders heb je weer kans op ziektes of tekorte en dat is niet echt de bedoeling…

Het zou een slimme zet zijn om het tegen je ouders te zeggen zodat zij jou kunnen helpen met je eet probleem en met je depressie.

Al vind je het eng om het te vertellen dan kan je het doen door een briefje te schrijven met alles dat zij mogen weten, deze geef je dan als je er zelf  echt klaar voor bent

 

Hoop dat je er iets aan heb


Hallo,

 

Ik vind mezelf inderdaad lelijk en te dik.  Op dit moment eet ik genoeg maar ik voel me er niet goed bij. 

Vanochtend zijden mijn ouders dat merkten dat ik over had gegeven en nu weten ze het dus.

Ik krijg al hulp bij een psycholoog voor de depressieve gedachten maar voor mijn gevoel helpt het niet maar ik weet dat dit ook door mezelf komt.

Ik slik om medische redenen de pil en nu schijnt dat dus ook niet te werken als ik overgeef.


Hai

Je zegt dat je al bij een psycholoog loopt voor depressieve gedachten. Heb je het met hem/haar ook gehad over zelfbeeld, gedachten en eetgedrag? Zij zijn de mensen die je er mee kunnen helpen. Of ben alleen bij deze psycholoog voor depressieve gedachten? 

Dat vroeg ik mij af omdat ik zelf ook psycholoog loop voor depressieve gedachten. En toen ik steeds opener werd, kon ik hulp krijgen voor mijn autisme, trauma, stemming en uiteindelijk ook mijn eetgedrag. 

Ik dacht als het lukt zou het nuttig zijn om gebruik te maken van mensen uit de geestelijke gezondheidszorg. 

Ik hoop dat dit een beetje nuttig was.

Groetjes

 

 

 


Hey,

Bedankt voor de reacties.

Ik loop in principe alleen voor de depressieve gedachten bij de psycholoog maar volgens mij gaat mijn mentor het wel melden en nu gaan mijn ouders het dus ook melden.

Ik denk alleen niet dat een psycholoog voor mij de juiste oplossing is dus ik denk dat we moeten kijken of er iets anders mogelijk is.


Reageer