Ik voel mij echt zo ontzettend eenzaam. Ik heb weinig tot eigenlijk helemaal geen vrienden. Ik heb geen buitenschoolse activiteiten waar ik mij mee bezig kan houden. Ik ben alleen maar thuis, heel geïsoleerd omdat ik niemand heb om dingen mee te ondernemen. Ik voel me zo leeg vanbinnen alsof ik het niet waard ben, alsof ik hier niet hoor. Ik durf hier ook met niemand meer over te praten want in het verleden heb ik echt slechte ervaringen gehad met vertellen aan mensen hoe ik mezelf voel. Vooral mijn moeder die werd dan erg boos en ik zoek nu elke keer andere mensen om het aan te vertellen. Het blijft een soort van terug komen. Het gaat goed en dan een hele periode weer niet en het is zo vervelend. Ik durf het nu ook niet goed meer te vertellen aan mensen omdat het voelt alsof ze denken dat ik her voor aandacht doe en alsof mijn gevoelens niet terecht zijn. Ik trek ook vaak heel erg naar 'oudere' mensen toe. Geen mensen van mijn eigen leeftijd maar docenten ofzo. Ik vind het fijner om met hen om te gaan dan met leeftijdsgenoten. Is dit raar?
Ps: dit is een oud account dus negeer de naam Ik ben nu 17