Eenzaamheid

  • 8 March 2021
  • 1 reactie
  • 79 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Hoi,

Ik voel me de laatste tijd erg eenzaam. Niet omdat ik geen vrienden of familie heb om mee te praten maar omdat ik niet met hun kan praten. Of ze begrijpen me niet of ik wil ze geen pijn doen.  Hoe dan ook, ik voel me daardoor erg alleen. Daarom wil ik hier mijn gevoelens delen. 

Ik heb de laatste, of nou ja de laatste paar maanden/jaren last gehad van ietswat depressieve gevoelens. Op een of andere manier wil ik hier heel graag een benaming voor zodat ik minder het gevoel heb dat ik alleen ben ofzo. Maar in ieder geval voel ik me dus best vaak kut. Niet altijd, ik ben soms ook blij, maar van die momenten dat ik blij ben kijk ik naar mezelf alsof ik gek ben, alsof het gek ik dat ik blij ben, alsof ik me niet zo mag voelen. Ik wordt gewoon zo moe van de hele tijd in een depresieve moed te zitten. Op een gegeven moment is het zelfs zo erg geweest dat ik mezelf begon te snijden, nou ben ik daar wel mee gestopt omdat ik weet dat het slecht is en de positieve momenten enorm naar beneden worden gehaald door die fucking littekens op mijn armen. maar stoppen was nog niet zo makkelijk, ik heb nog altijd de drang en ik heb het vervangen voor krassen (wat niks achterlaat) maar dat voelt minder goed. De laatste tijd heb ik vooral veel last van dat alles om me heen gewoon niet echt voelt. Ik bedoel, ik weet dat het echt is,  maar ik voel geen conectie met alles om me heen zoals vroeger, ook niet meer met mezelf. Dat maakt dat ik me nog meer alleen voel. En dan heb ik ook nog die continue strijd in mijn hoofd tussen mijn hersenen en mijn hart (waarschijnlijk omdat ik in de pubertijd zit ofc.) maar het geeft me zo vaak hoofdpijn en ik wordt er echt gek van en dan wil ik eigenlijk gewoon mijn hoofd tegen iets aanrammen zodat het stopt. Kortom, ik voel me gewoon groot en deels kut, hoewel het soms ook periodes wel goed gaat. Ik heb ooit gedacht aan dystime depressie, maar daar zal ik nooit achterkomen. Oh ja, mijn vertrouwen is trouwens ook helemaal weg om het tegen iemand buiten vrienden of familie te vertellen, zoals een docent ofzo. Maar toen ik dat deed kreeg ik problemen waardoor het zoveel erger werd dat ik dus begon met dat snijden, dus dat is geen goed idee.

Ik wilde gewoon even mijn hart luchten, en misschien dat iemand zich ook zo voelt of er raad mee weet want ik heb geen idee meer en ik ben uitgeput van alles. 


1 reactie

Badge +1

Hoi,

 

We lezen dat je in een lastige situatie zit, wat vervelend zeg! 

Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wilt delen of samen met de Kindertelefoon wilt kijken hoe je je situatie kunt verbeteren. Wij hopen dat dit jou gaat helpen!

 

Groet,

Roos 

 

Reageer