Hoi iedereen, dit is mijn verhaal.
Ik ben heel erg gepest, tot in psychiatrie toe. Dit heeft nu nog best wel veel invloed op mijn sociale leven. Het is niet dat ik geen vrienden heb, maar ik voel me nog wel best vaak eenzaam. Ik pas gewoon niet in het perfecte plaatje, en denk best wel complex.
Hierdoor begrijpen andere kinderen mij ook niet.
Ik heb echt het gevoel dat ik niet begrepen word en dat ik de enige ben hierin. En ik zoek al best wel lang iemand die hier ook mee struggelt. Vooral in quarantaine is dat natuurlijk lastig.. Zou iemand die hier ook mee dealt eens een x met me praten erover en miss vrienden worden? Ik ben zelf 13 en mijn interesses zijn bakken en muziek maken (vooral piano en zingen). Let me know en stay safe! <3