Skip to main content
Hoi, ik heb best wel een probleem.

Zelf zit ik in een depressie en heb een vriendin die me hier altijd al in steunt.

Maar nu heeft ze ineens alles wat ik ook heb.

Wat ik een beetje raar vind.

Dus ik weet bijna zeker dat ze dit doet om aandacht te vragen.

Ik snijd, huil uren uit het niks, heb stress voor alles, voel me vaak waardeloos, een nietsnut, lelijk etc etc.

En ik heb hier hulp voor.

Nu snijd zij ineens ook (najah, ze maakt geen diepe wonden, meer krassen, ze heeft dan geen bloed of zo.)

Gister zei ik tegen haar dat ik weer eens heb lopen huilen om niks, dat ik vandaar niet antwoorden op haar appjes.

Nu een paar minuten geleden zegt ze ineens "ik heb een uur lopen huilen om niks"

En dit vind ik opzich wel lastig. Aangezien depressie niet echt iets is om "nep" te doen voor aandacht, omdat ik zelf al 2x een poging gedaan heb om mijn leven af te nemen.

Ik weet wel dat ze problemen thuis heeft, maar dan gewoon vaak ruzie met haar ouders.

Ik bedoel dat heeft iedereen wel eens en dan kom je niet ineens in een depressie, dan moet dit wel een lange tijd gaande zijn en heftiger zijn.

Elke keer als ik aan haar vraag of ik even met haar kan praten, omdat ik me simpelweg gewoon weer kut voel, begint ze over haar eigen "problemen".

Dat was de druppel, toen wist ik zeker dat ze aandacht vroeg.

Ik weet niet zo goed hoe ik dit aan haar moet vertellen, maar ik wil gewoon dat ze stopt met aandacht vragen, omdat het voor mij niet meer leuk is.



Ik hoop dat hier op snel een reactie komt die mij kan helpen!

Het liefst wel iets dat ik goed via whatsapp kan zeggen ivm mijn sociale angststoornis!



X mij ❤️
Hallo?



Als ik het goed begrijp heb je het erg moeilijk.

Wat is eigenlijk de reden dat je het zo moeilijk hebt?



Maar goed, het is inderdaad niet de bedoeling als je aandacht wil trekken met Depressieve dingen and je niet depressief bent.

Als je wel depressief bent wil je natuurlijk steun en aandach voor je problemen van iedereen.

Misschien is dat 2de bij haar aan de hand, en is er iets heel ergs gebeurd bij haar thuis.

Je hoeft niet meteen jezelf te snijden als je depressief bent, krabben is ook een teken van depressiviteit.

Sommige mensen zijn eenmaal gevoeliger voor dingen en dat hoor je als vriendin te accepteren.



Ik denk dat je het beste is om via whatsapp te bespreken wat er aan de hand is.

En te praten over jullie problemen aan bijde kanten.

Iedereen is anders en de ander vind iets anders eenmaal erger dan het andere.



Ik hoop dat je hier iets aan hebt,

Groetjes Lemac?



(PS. We gaan samen werken aan de problemen?)
Dit is wel een zware beschuldiging. Als je vriendin faket over depressie dan kan je dat gewoon duidelijk aan haar maken dat je dat niet respecteert!



Maar het kan zo zijn dat iemand die je helpt zelf ook in deze situatie kan belanden. Mij tweeling broer had een lange tijd een relatie met een meisje. Ik vond haar niet echt aardig, maar me broer was helemaal verliefd op der.



Verhaal beetje kort te maken. Ze deed een poging die mislukte wannaar ze voor een tijdje werd opgenomen. Toen ze daaruit kwam werd snel duidelijk dat ze veel gepest/ geplaagd werd op school. Mijn broer steunde haar de hele tijd. Maar tussendoor werd hij ook depressief. Hij begon ook met snijden en krassen en toen het meisje het uitmaakte knapte bij mijn broer een draadje waardoor hij alleen nog maar aan zelfmoord kon denken. En alleen maar negatieve gedachtes had.



Met meerdere pogingen kwam school uiteindelijk er ook achter dat hij dit met zichzelf deed en besloot me ouders erbij te halen. Hij heeft dit 2 jaar gehad. 2 jaar lang gedacht alleen maar gedacht aan zelfmoord en dat maakte me ouders en hem kapot.



Was dat allemaal voor aandacht? Heeft hij het allemaal bedacht zodat mensen naar hem om zouden kijken? Of zodat hij het meisje weer terug kon krijgen? Absoluut niet! Ja er zijn mensen die beginnen met snijden of krassen voor de aandacht, maar als iemand dat zichzelf aandoet, dan gaat er dus iets niet goed! En elke dag huilen elke dag jezelf negatief voelen voor de aandacht? Lijkt me niet! Echt niet.



Als het fake is dan vindt ik dat schandalig en dan mag ze zich de ogen uit de kop schamen. En dat mag dan ook gezegd worden!



Maar als dit echt is, en jij zou tegen haar zeggen dat ze is moet stoppen met faken? Dan maak je het er niet beter op!



Je zou is kunnen praten met haar ouders, is hun wat opgevallen aan het gedrag van hun dochter de laatste tijd? Zit ze niet lekker in haar vel?



Jij hebt nu Hulp toch? Kan je haar niet is meenemen naar een psycholoog zodat ze daar haar verhaal kwijt kan?



Misschien kan je is met andere mensen in je omgeving praten, en kijken wat zei ervan vinden?

Dit bericht kan je niet kopiëren en in een whatsappje plakken. Ik kan niet bepalen of het fake of echt. Ik kan dat niet zien aan het gene wat jij typt.



Maar zeg niet zomaar dat een depressie fake is, als je het niet voor 100% zeker weet en steun elkaar in deze tijd dan dat je elkaar de rug wijst!



Ik wens jullie allebei sterkte en weet dat er een weg uit is!

Gr: Mr.S



P.S. Als je vriendin er echt even door heen zit, dan kan ze altijd praten met de KinderTelefoon : www.kindertelefoon.nl op chat of bellen. Wel even kijken welke tijden mogelijk zijn.



Of ze kan altijd chatten of bellen op : www.113.nl een echte aanrader site. Waar mensen naar je willen luisteren en samen met jouw een oplossing vinden. Ik zit er ook vaak op en het helpt echt!



Mr.S
Hoi, Lemac.



Bedankt voor jou reactie.

De oorzaak van dat ik het wat lastig heb zijn er best veel.

Bijvoorbeeld het verliezen van een vriendin die ik al bijna mijn hele leven kent aan zelfmoord, stress, problemen thuis.

Ik ben best snel geïrriteerd, als ik fail in iets, verlies heel snel motivatie, wat ook op school gebeurd waardoor ik nu keihard moet knocken om weer voldoendes te staan.

Ik ben snel emotioneel getriggerd, een woord, liedje of verhaal kan zegmaar al een paar uur tot een dag beïnvloeden.

Ik ga de verkeerde kant op met mijn gedrag en gewoontes.

Ik ben bijvoorbeeld gestart met roken, en ben daarna overgestapt naar een vape, wat ik nogsteeds doe.



Ik steek al een aantal dagen aandacht in haar. Maar wat me dus opviel is dat ze steeds precies dezelfde dingen als ik heb of gehad heb. En daar heb ik het lastig mee. Ik heb een stap ondernomen en naar haar verdere thuissituatie gevraagd. Ze heeft dus best veel ruzie met haar ouders (vooral moeder) en ik heb begrepen dat haar moeder wil scheiden. Echter is ze nog maar 12, en ik ben 15. Ook zie ik haar niet vaak. Omdat ik haar heb leren kennen via internet en wat verder weg woont, dus haar alleen zie in vakanties.



Dat met haar ouders, en scheiding verklaart al iets meer. Echter lijkt het me niet iets om direct zwaar depressief van te worden, maar dat kan natuurlijk bij ieder mens verschillen!



Ik blijf me hierin wel een beetje radeloos voelen, omdat ik gewoon niet weet wat ik moet doen. Ik heb in de jaar dat ik haar ken nog nooit ruzie met d'r gehad.

Dan slaat mijn sociale angststoornis toe, dat ik maar gewoon beter niks kan zeggen erover. Moeilijk, moeilijk.



X Mij
Hallo ?



Wat erg dat je zoveel probelemen hebt, ik hoop dat de kinderyelefoon hier veel voor jou kan betekenen.

Je bent als 12 jarige nog erg kwetsbaar, dus een scheiding is voor haar al heel wat.

Ik denk dat ze jouw manier van doen heeft opgepikt als: he zo moet je doen als je verdrietig bent.

Dat heb ik in een boek gelezen, dat als je jong bent dat je dan nog veel dingen na-aapt.

Eigenlijk gewoon opvoeding, wanneer je moeder je bord opeet eet jij je bord ook op.

Ik denk dat je niet meer met haar moet praten over jouw problemen. Het kan haar slecht beinvloeden.

Integendeel kan je haar wel helpen met haar problemen, want zij zit nu met jouw gewoontes vast.

Dus met haar praten over haar problemen lijkt mij een goede oplossing en dan helpen wij hier jou met jouw problemen.

Ik hoop dat dit voor jou een goede oplossing is.



Schrijf je later,



Lemac
Hoi,



Ik ben het met @Mr.S eens dat het lastig is om in deze situatie te bepalen of ze het faket of dat er echt iets aan de hand is. Het is inderdaad frappant dat ze precies hetzelfde heeft als jij, maar dat hoeft niet te betekenen dat het niet echt is.



Eerder genoemd is dat mensen zich vaak zelf ook rot gaan voelen als een vriend die ze helpen zich ook rot voelt. Dit is zeker waar. Hierdoor kan het dus ook zijn dat ze redelijk dezelfde klachten ontwikkelt.



Je zou haar eens kunnen vragen wat zij denkt dat de oorzaak is van haar depressie. Als je een heel vaag antwoord krijgt, steunt dat jouw theorie.



Ik zou wel oppassen met de beschuldigingen maken. Stel het is wel echt, dan denk ik dat ze dat niet positief opvat. 'Ik heb jou altijd geholpen, maar jij neemt mij niet serieus.' Dat soort dingen krijg je dan.



Lastig...



Durf je met haar te Skypen? Want dan heb je toch al wat meer lichaamstaal en kun je misschien peilen of dingen oprecht zijn of gefaket.



Ik hoop dat je in ieder geval iets kan met mijn reactie en anders waren er gelukkig al goede reacties geplaatst.



Gr. Pin
Hoi Pin,



Ik denk niet dat ik met haar kan Skypen, omdat ik dat nogsteeds erg lastig vind. Maar de therapie maakt dat hopelijk snel anders!



Ik vind het inderdaad ook lastig omdat je nooit 100% het weet. Daarom overval ik haar niet met opmerkingen dat ze het faket.

Ik heb wel tegen haar gezegd "hey, dit zijn de dingen die ik gister aan jou vertelt had" en gelukkig reageerde ze hier heel rustig op.

Ze zei dat ze het niet gemerkt heeft dat het dezelfde opmerkingen zijn.

En dat ze snapte dat ik dat vroeg.

Ik weet niet precies hoe ik verder met haar moet gaan praten.

Maar bedankt voor jou reactie!



X mij
Hoi,



Als ze er rustig op reageerde kun je het best een keer ter sprake brengen. Dan vertel je dat je haar heel graag wilt helpen, maar het ook gewoon heel erg toevallig vindt dat het precies hetzelfde is als jij hebt. Vertel dan dat je graag wilt dat ze die twijfel bij je wegneemt of dat je haar anders wilt helpen met het feit dat ze jou nadoet.



Het kan best als je het brengt op een manier dat je haar niks verwijdt en je vooral bij jezelf blijft. Dan komt het ook niet aanvallend over.



Gr. Pin
wauw, zo herkenbaar dit, dankjewel voor het delen van je verhaal

Reageer