De Kindertelefoon.nl

Hey, ahw wat een lieve brief @Anoniema ! Echt warm en lief! Tover xxx

Hoi spiegel

Vaak  's morgens en ook 's avonds laat je mij zien waarom ik jou nuttig vind. Ik kan niet altijd naar je kijken, maar de laatste tijd wel steeds vaker. Wat je mij laat zien is ook beter dan een half jaar geleden. Toen had ik aan de helft van jou (in de breedte) al zo'n beetje genoeg.  De jongen die je mij laat zien, ziet er, met al zijn twijfels, beter en sterker uit dan het holle ogen mannetje dat toen voor jou stond. Jou maakt het niet uit. Jij bent hard, eerlijk, onpartijdig en zeer consequent. Eergisteren liet je mij een jongen zien met twijfels in de ogen. Kneep ik ze dicht, dan zag ik die twijfel niet. Maar zodra ik mijn ogen opende, was daar weer glashard (zou dat woord daardoor zijn bedacht?) dat joch met die vragende blik. Wat jij doet, helpt mij met nadenken. Over mezelf, over hoe ik ben, er uit zie, over welke kleding die dag om mijn sterkere lijf gaat komen. Het helpt ook met oefenen. Heb je een leuke mededeling of verrassing voor iemand, dan kun je jou gebruiken om te oefenen hoe je gaat kijken en wat daar voor mimiek bij hoort als je dat gaat vertellen. Heb je een moeilijk gesprek aanstaande, dan kun je jou gebruiken om te oefenen hoe je daar bij hoort te kijken en of je gezichtsuitdrukking op die en die manier beleefd of onschuldig of medelevend genoeg is. Maar jij doet meer. Eergisteren dus, liet je mij ongewild zien wat ik eigenlijk niet wou weten. Namelijk toen ik aan dit forum dacht, en aan mijn gevoelens daarbij, en ik naar jou bleef kijken, zag ik 2 ogen die vochtig werden.  Jeetje, mis ik iets?  Mijn gedachten gingen naar al die ontzettend lieve, weliswaar anonieme, mensen die bijna elke dag zo hun best doen om anderen tot steun te zijn. Ik liet een paar mensen mijn gedachten passeren. Vele nicknames kwamen langs. En hun lieve bedoelingen. Hun inbreng. Wat ook weer even langskwam was de steun die ik zelf heb ervaren. Vanaf het eerste moment dat iemand reageerde op mijn eerste topic hier, het lijkt alweer zo lang geleden,  over het verdriet,  de vernedering en twijfel nadat ik als 12 jarige jongen voor de ogen van mijn crush langdurig in de hoek had gestaan bij gym,  tot het heden waar ik met diezelfde voormalige "crush”nu al een flinke tijd ontzettend gelukkig ben en nog altijd veel steun aan haar heb. En die mij zo waardeert, lief vind en stoer, en waar ik serieus heel oud mee wil worden, hoe jong we ook nog zijn.  En beste spiegel, die ogen werden nog vochtiger en er rolden twee tranen.  En ik, die jongen die die tranen had, kon daar niet onderuit en moest het zien. Het besef was, dat ik weliswaar best boos ben over een aantal dingen, die ook niet beter zijn geworden, maar dat dat niet werd en wordt veroorzaakt door diegenen waar ik aan dacht. Ik dacht aan al die leuke fijne warme meisjes en jongens die elke keer weer zulke lieve tektsen en steun en begrip hadden getoond. Vooral toen de depressie en de angst toe sloeg. Toen de wereld even een gevangenis werd en het leven een cel. Toen waren zij er ook voor jou, zo zeiden die tranen. En omdat je boos bent op een aantal volwassen mensen die bepaalde besluiten namen, laat je nu die kinderen en jongeren in de steek? Zo dacht ik. En weer rolden er tranen. Het voelde verdrietig.  Ik zal afronden, met zeggen dat ik mede dankzij jou, spiegel, en dat ene moment, nu toch wel weer terug wil zijn. Dat het me spijt. Dat ik geen ander middel had om mijn frustratie te uiten.  Dat ik er weer ben, voorlopig met mate, dat wel. Voor hun, voor de leeftijdsgenootjes die het verdienen. Met nadruk op hun dus. Al het andere is net als wanneer je in een land leeft, je bent er, maakt er het beste van voor de lieve mensen. En wie het bestuurt en hoe, kun je toch weinig aan doen. Dus spiegel, met dat gevoel dat ontstond toen ik naar jou keek, log ik weer in en typ deze brief.  Voor de lieverds via jou ! Ik kan ze nog niet missen. 

Groetjes en liefs, Tartan X

@Tartan14 Wat een super mooie en lieve brief heb je geschreven echt heel mooi! Wil niet te veel off topic gaan, maar je krijgt iig een dikke knuffel van mij en vind het echt fijn dat je weer wat van je hebt laten horen want je wordt hier echt gemist!

Liefs, ItsJustMe <3

Heel mooi geschreven @Tartan14  Jij kan hier ook zeker nog niet gemist worden.

Big hug van mij.

Echt mooi geschreven @Tartan14! Ik ben zo blij dat je er weer bent!!! Je kan hier echt niet gemist worden!!! 

hoi J,

je hebt het zelf niet eens door en dat vind ik het ergste, je hebt er voor gezorgd dat de hele buurt me uitkotst en ik voel de blikken van de buren gewoon in mijn rug, ik heb nooit iets fout gedaan, jij deed het lijken alsof ik iets fout had gedaan. toen ik 7 was begon het al, je hebt me mentaal misbruikt, en kapot hard gepest. als ik als kind naar de speeltuin wou wist ik dat er een grote kans was dat je daar ook naartoe zou komen, je bent maar 1 jaar ouder dan ik en toch kan je me dit aandoen, ik was anders als kind, dat weet ik, ik liet me te makkelijk door jou meeslepen, maar dat was niet mijn fout, je hebt er misbruik van gemaakt dat ik zo naïef was. heel af en toe zie ik je nog, je woont tenslotte bij me in de straat. ik voel ook jou blik mij aanstaren en in mijn gedachte hoor ik je nog even gemeen lachen, de laatste keer dat ik me kut voelde door jou is 5 weken geleden en was in de speeltuin, ik ging even lekker chillen na het avondeten samen met mn jongere broertje en zat op de mandschommel je kwam met je '’ leuke'’  groepje om me heen staan  en begon de schommel gemeen te duwen hoger en hoger ik kon niks doen mijn broertje stond er een beetje bij en leek het wel grappig te vinden. ik probeerde aan vrolijke dingen te denken en niet te janken, niet waar jij bij was je deed me metaal heel veel pijn. hierna en na alles wat je me eerder toen ik nog zo klein en kwetsbaar was hebt gedaan besloot ik om geen woord meer te zeggen tegen je, om nooit meer naar de speeltuin te gaan om de buurt te negeren en om niet meer te denken aan jou en alles wat je hebt gedaan. het laatste lukt niet echt daarom schrijf ik deze brief.  ik hoop dat je ooit beseft wat je hebt gedaan en dit iemand anders niet aandoet. ik kan het er over hebben met wie ik wil maar die mensen zullen nooit de pijn evaren die ik heb gekend.

gr Smokey

2 brieven die ik wil schrijven, maar nooit zou willen sturen.

Hoi iPhone.

Ik kan niet zonder jou, maar af en toe ben ik ZO boos op je.

Laat ik wat redenen noemen.

Door jou kijk ik van die creepy zombie filmpjes.

Door jou kijk ik filmpjes van geesten oproepen.

Door jou kijk ik Onnedi die allang geen leuk of meuk filmpjes meer maakt en filmpjes waarin ze slijm maakt.

Door jou vinden E. en A. me skeer, omdat het raar is om een gedicht op je Whatsapp kanaal te zetten.

Door jou heb ik uitgezocht hoe je op Dark Web kan komen, waar de meeste mensen kannibaal zijn.

Door jou is er minder liefde in huis, doordat we ´s avonds allemaal achter een scherm zitten.

Door jou, door jou, door jou.

Sorry, maar het lukt me niet om er ´Liefs Feline´ neer te zetten.

Btw, er moest 1 brief staan