Hallo k,

De volgende keer als je chaos wilt stoken zou ik het fijn vinden als je het niet op de enigste dag doet van de zomervakantie waar ik ook echt iets leuks ga doen. Apenheul is verprutst door jou. Niet lief he.  Dan hebben we het niet eens over wat je überhaupt in dat stinkende bericht van je had gezet. 

Het is voor ons beide iets van midden in de nacht en jij besluit om mij een dm via instagram te sturen op een random dag nadat je al voor weken mijn instagram zit te stalken. Je begint het met dat ik gemanipuleerd ben door mama. Ja want mama is degene die een 15 jarige heeft geraped. Dat heeft ze niet gedaan want zij was die 15 jarige en jij hebt haar sexueel misbruikt.

En dan zeg je dat ik te  beïnvloedbaar was en te jong. Jij beïnvloede mij in het geloven dat mishandeling van jou oké was. Mama heeft mij nooit aangeleerd om te liegen en geheimen te houden van al het slechte dat jij hebt gedaan. Dat heb jij me geprobeerd aan te leren. Ik moet volgens jou je vergeven want "ik weet heus wel dat mama verkeerd was’. Dat weet ik blijkbaar niet want toen ik 5 was en voor een politie agent gegooid werd om gewoon te chatten was ik niet eens op te hoogte dat ik überhaupt moest praten en ik heb niks gelogen. Ik vertelde wat ik had meegemaakt want dat was wat ik was gevraagd om te vertellen. Ik herinnerde me gewoon spul en antwoorden vragen. Onverwachte vragen van een onverwachts gesprek. En nog steeds zou ik die conversatie op dezelfde manier houden. Antwoorden wat ik me herinner omdat ik het heb meegemaakt.

Je eindigt het bericht met “ik snap dat je boos bent maar waarom ben je boos dan?” en met “ik ben niet boos, ik vergeef het je”. Dit is wel het ergste van alles eigenlijk. Ik heb NOOIT gezegd hoe ik me over de situatie voelde. Nooit. Je gokt mijn gevoelens, zegt dat je mijn niet bestaande gevoelens snapt maar trekt toch mijn gevoelens in twijfel? Wat voor random rotzooi is dat nou weer? En wat moet je mij voor vergeven? Dat ik als een kind/kleuter gewoon de waarheid vertelde en daarbij mijzelf heb gered van een rot leven met mishandeling en pijn? Ik heb nooit iets mis gedaan. Ik ben niet de slechterik, ik was een klein meisje die een leven en een kans verdiende waar ik vrij was van jouw rare manipulatie spellen, mishandeling en seksueel misbruik.  

Je zei ook nog “Jij bent en blijft mijn kleine meisje”. Ik ben 13, Ik ben mijn eigen persoon met een eigen stem en eigen persoonlijkheid. Niet een klein kleutermeisje die verteld was om een volwassen oude man af te lebberen en af te zuigen. Ik ben niet een meisje dat je kan vertellen wat te doen en dat ook gaat gehoorzamen omdat ze niet beter weet. Ik ga never nooit mijzelf de schuld geven voor een kind te zijn. Ik verdiende en verdien nog steeds een leven met rust, vrede en blijheid. 

er gaat nooit een wereld zijn waar ik jou vergeef en gehoorzaam. De rechters hebben niks mis gedaan, ik heb niks mis gedaan, t heeft niks gedaan en mama al helemaal niet. Niemand behalve jij en jij alleen was de slechterik. De rest van de wereld leefde gewoon hun leven en deed wat gedaan moest worden. Wat gedaan moest worden was jouw uitroeien, net zoals elke slechterik van alle spellen. 

Ook Hoewel toen ik zei “rot op” bedoelde ik dat met alles in m'n lijf. 

Maar dat was alleen het eerste bericht. Je besloot “laten we er een extra schepje erbovenop doen”. Ik heb je gelukkig toen geblokkeerd. Ik was te druk met mijn diagnose traject voor C-PTSS. “Wat is dat?” vraag jij je af. Het is een afkorting voor Chronisch post traumatisch stress stoornis. Ik heb dat vanwege jou, Leuk he? Ik kreeg die diagnose en moet nu met die burden leven, Had jouw rotzooi niet nodig. Mama heeft het bericht wel gelezen en ze zei dat je hier verkeerd voor was. Blijkbaar waren de woorden die je gebruikte “je hol” en “je gaatje” want een kontgat en vagina zijn blijkbaar geen woorden in jouw domme woordenboek. Ik wil gewoon zeggen, dat tweede bericht was echt een loser actie. Het zou wel fijn zijn als je helemaal stopt met appen want mijn insta is nu aan het crashen vanwege al die berichten die blijft sturen. Het is echt eng. Stop. 

Ik eindig nu de brief.  

Hoi, huiswerk, toetsen ect, 

ik had volgens mij al een brief aan jullie gestuurd.. nou jullie zijn duidelijk eigewijs, zouden jullie kunnen. STOPPEN met al die stress in mijn hoofd te veroorzaken?! Ik wordt langzamerhand gek van jullie…. Ik heb al mijn kunst lessen opgegeven voor jullie KUNNEN JULLiE DAN OOK STOPPEN met mij GEK TE MAKEn?! 
 

ik zou het waarderen, 

Mij_Niet_Gezien 

Hoi toekomstige ikzelf

Ik hoop dat je nu ( 10 jaar later) je 2 grote doelen hebt bereikt.  Dat je juf bent  geworden, en dat je een hele lieve jongen hebt gevonden.  Ik hoop ook dat je niet al te veel bent veranderd. Als in, super serieus bent geworden. Of helemaal opgaat in je werk. Ik hoop ook dat je een hobby hebt gevonden die helemaal bij je past. Je hebt op dit forum genoeg ideetjes gelezen.  Voetbal, zeilen, scouts, karate, handbal, ga maar door. Ik hoop ook dat je bent blijven tekenen en schilderen. Tuurlijk ben je geen prof geworden maar als je het nog maar leuk vind en doet ! En die droomreis, heb je die al gemaakt ?  Ik hoop ook dat je veel leert van alles wat je ziet. En wat je leest. Ook op dit forum.  Grappige verhalen. Verhalen waar je toen je 12 was om kon huilen.  Verhalen van meisjes en jongens en allemaal die hun gevoel durven te delen.  Heb jede  gelezen hoe lief mensen kunnen zijn? Heb je de hoop of de wanhoop bij sommige mensen gezien en onthouden?  weet je nog hoe graag je op dat forum iedereen de hand wou vasthouden en helpen? Heb je gelezen van @OnbekendeAnnoniem en @OnlyMe , die heel hard hun best doen en zo dapper hun leven in de pas proberen te houden en hoe sterk hun persoon is ?  Van @MickeyMouse , een jongen van 14 die zulke super mooie teksten maakt, dat je ze soms 2 keer leest ? Weet je nog hoe attent hij naar iedereen was? Van een ontzettend aardig meisje, @Banaantjeeee  die iedereen met haar lieve reacties moed inspreekt en super eerlijk is ? En als je juf bent geworden denk nog es aan het verhaal van @Tartan13  een jongen van 13 die alles onderzoekt en ondernemend is. Die anderen helpt nog voor zichzelf. Die een keer op de blote knieën moest en een paar keer in de hoek staan omdat hij gewoon  een grappige jongen is die dingen probeert en per ongeluk even de fout inging. Jij las dat, ikzelf.  Dat maakte jou boos toen je een meisje was.  Onthou dat, ikzelf, want jij bent nu juf en weet dus hoe het niet moet !  En @LittleMe  die zo'n grappig verhaal vertelde en mooi open is over haar geloof. Onthou, Ikzelf wat je hier allemaal voor mooie mensen zag en las, het is rijkend voor je leven !

Ohja en als je droomt, droom je dan nog steeds van een mooiere wereld en een beter klimaat en vrede? Ook al zal dat nooit 100% waar worden?  Ben je niet te “’volwassen’geworden en dat kwijt? Ik hoop zo van niet!

Groetjes Maiskolfje

Hoi papa,

Ik haat je niet. Dat kan ik niet. Al die jaren heb ik je bijna niet gezien. 4 dagen per maand vind ik te weinig. Dat je jezelf ook niet hebt opgegeven als mijn vader zegt ook veel. Ik weet dat jij ook niet de beste ouders had op mijn leeftijd. Ik weet dat je wel met je kinderen wil zijn maar het moeilijk vind. Ik snap dat je zegt dat mama allemaal slechte dingen over jou zegt. Het is wel zo maar ze zegt ook goeie dingen. Je zegt dat mamas familie jou niet mag en accepteerde en het spijt me op dat te horen. Niemand mag iemand judgen om zijn afkomst. Ik snap niet waarom je nog een kind hebt genomen. Ik heb een halfbroertje. Je doet voor alsof je in je huis woont waar wij op bezoek komen maar dan hoor ik dat je bij een vrouw woont. Die ik niet ken. Ik zie je kijken naar vrouwen op straat. Op een manier die ik zelf als vrouw niet fijn zou vinden. Je zegt zelf dat je niet een man wilt voor ons die net zoals jou is. Je hoort een voorbeeld te zijn voor mn broertje. Maar je laat zien wat hij juist niet moet doen. Als we dan 4 dagen logeren bij jou is er altijd wel een discussie. Ik zie dat je gestrest bent en dat dan afreageerd op ons. Soms vertel je dat je ons niet kan ophalen omdat je moet werken. Maar eerlijk gezegd geloof ik dat niet. Ik weet niet eens waar je werkt, wat je dagelijks doet of of je een vriendin hebt. Je word boos als we jou niet appen hoe het gaat. Maar ik heb daar gewoon geef behoefte aan. Mijn zus wil gewoon geen contact meer met jou maar ik kan dat jou niet aan doen. Ik vind het zielig, zielig dat al je kinderen van verschillende vrouwen geen contact meer met jou willen. Vroerger was het leuk, lief en onschulsig maar nu is alles anders

Heeee:)! Dank je! @Maiskolfje Super lief van je en oprecht prachtig geschrevenXD Hier komt mijn brief voor paar mensen op het forum. Hou je vast;) Het gaat heel lang worden:)

Hm... Laten we beginnen met @Sjammetje :) Lieve @Sjammetje , Jij bent altijd zo enthousiast, oprecht en lief! Jij hebt altijd creatieve ideeën:) Ik zou willen dat ik zo creatief was;) Trouwens jij bent altijd een grote voorbeeld voor mij geweest:) Blijf tot je 18e op het forum!!! :)

Lieve @OnbekendeAnnoniem Ik wil even zeggen dat het me echt spijt dat ik je ooit bot heb genoemd. Ik voel me super schuldig. Je bent helemaal niet bot. Ik vind altijd zo gaaf dat je zo'n sterke mening hebt. Ik meen het: Je bent allesbehalve bot. Het spijt me echt zo erg. Duizendmaal sorry. Trouwens je bent echt waard voor de wereld. Geloof me! Je bent geweldig! (Blijf ook tot je 18e op het forum. Je bent een forumheld!)Ik vind deze gedicht zo mooi die jij schreef:)

Lieve @Maiskolfje Ik vind het zo lief dat ik in jouw brief staat. Je kan prachtig schrijven:) enja ik weet dat ik het zo vaak zeg, maar ik meen het ieder keer wel! Je bent niet zolang hier op het forum maar jij helpt al zo goed:D Ik ben blij dat er nog iemand is die onzin seksdingen plaatst;) Jij moet ook tot je 18e blijven op het forum!

Je verdient een heel lieve knappe jongen later en je zou een geweldige leraar worden:) Volg je dromen en wie weet word je toch professioneel;) 

Lieve @Ju... oh wacht @Tartan13 Toen ik jou voor de eerst leerde kennen heette je nog J.... Dus ik raak steeds niet gewend aan je nieuwe naam haha:) Ik zoek soms @J... op en dan denk ik: Hoezo sta je niet bij? Later besef ik pas dat je nu Tartan13 heet:) Ik moet vaak lachen om je verhalen. Je vertelt ze altijd op een heel grappig manier. Ik vind het great dat je jezelf durft te zijn. Lang haar, Kilt en nooit lange broeken(altijd 3/4 of korter ;)) Echt super stoer! Respect!

Ik denk dat ik nu een brief schrijf naar @OnlyMe. Onlyme, Jij bent zo sterk en zelfverzekerd! Ik vind het altijd fantastisch om te lezen hoe jij door blijft gaan. Je verdient duizendmaal beter dan jouw situatie nu. Ik vind het zo vreselijk hoe je ouders tegen je doet:( Je verdient echt veel beter! Ouders horen je te steunen en je te helpen.... Blijf doorzetten ok? en blijf ook alsjeblieft tot je 18e op het forum. Je bent een topper! 

@MickeyMouse Jij hoort helemaal hier thuis, dus ook tot je 18e blijven hé? 

Ik lacht zo vaak om je verhalen, maar vooral die verhaal van Ann0's groeten ging ik echt stuk lol. Heb je al aan Lev verteld dat jij het gedaan hebt haha? Doe hem ook de groeten van mij;) 

Zoals ik al zei: Jij hoort hier helemaal thuis. Het is zo bijzonder om te zien dat je een onbreekbare band het met Tartan13. Jij bent attent en je hebt veel gevoel voor humor. Je bent ook heel slim:-)

Lieveee @Girl.anoniem Jouw reacties zijn kort maar krachtig. Ik vind het best jammer dat niemand jou noemt in gedichten of verhalen. Ik ken jou nog niet zo goed, maar ik vind mooi om te zien hoe je mensen helpt:) ondanks dat je ook lastige periode meemaakt. Blijf ook tot je 18e op het forum, want ik wil je eigenlijk beter leren kennen;)

En natuurlijk vergeet ik @TikTak niet. Lieve Tiktak, Jij bent een eerlijk en lieve forumgebruiker:) Jij bestudeert altijd de topics met aandacht en je hebt weinig last van twijfels. Dat vind ik heel goed van je! En ik hoop dat je wat gedichten wil plaatsen in de gedichtentopic want ik hoorde dat je vaak dicht? En jij moet ook tot je 18e op het forum blijven;)

En dan komen we nu bij @LittleMe Ik ken jou ook niet zo goed, maar ik vind je heel behulpzaam en lief. Je schrijft ook prachtige gedichten. Een optimist ben jij zeker! Blijf ook tot je 18e op het forum, want veel topicstarters hebben jouw positiviteit nodig;)

Jippiieeee maak je geen zorgen. Ik vergeet jou ook niet. @Jippiieeee Jammer dat je nu niet meet zo actief bent, want ik wou je eigenlijk wat beter leren kennen. Ik weet wel dat je heel aardig was en goeie tips gaf:)

Hm...Vergeet ik nog iemand? OHJA, Ik wou nog iets schrijven voor @jaivy Ik heb je eigenlijk nog nooit gekend. Ik wist eerst niet eens wie je was:| Wat ben ik een barbaar hé haha:) Maar toen ik dit topic van je las 

Schrok ik heel erg. Ik hoop dat je snel beter bent en dat het goed met je gaat:) 

Pff zo dat was het! Nu ga ik effe rusten, want ik ben kapot na zo'n lange brief:| Echt een wonder @MickeyMouse dat je zo'n lange berichten kan typen!

Liefs x Banaantje <3

Negatieve brief:

Heyy,

Waarom? Waarom, waarom is deze last aan mij overgedragen. Puur omdat ik besta, moet ik daar onder leiden terwijl ik er niet eens zelf voor heb gekozen. Waarom doet alles altijd zo veel pijn? Waarom is de wereld zo hard? Waarom ben ik hier nog zodat ik kan leiden onder de lasten van anderen. Waarom kan ik niet gewoon mijn leven leiden? Waarom word ik in de duistere diepten getrokken terwijl ik aan de top had kunnen staan? Waarom is alles mijn schuld? Waarom ben ik zo bang? Waarom ben ik zo boos? Waarom doet iedereen mij pijn? Waarom gunt niemand mij gewoon een leven? Waarom ben ik hier als al mijn dromen toch verloren gaan? Waarom, waaarom in hemelsnaam besta ik nog? Ik ben toch zo een last voor anderen? Het zwarte schaap van de familie? Het probleem kind? Puur omdat ik terug vecht en niet mijn ouders volg als een mak lammetje? Waarom leef ik dan nog? Wat doe ik dan hier?

Positieve brief:

Ik blijf staan, mijn eigen weg gaan. Iedereen duwt me naar beneden, maar ik ben nog steeds opweg naar de top. Ik ben krachtig, mentaal en fysiek, ik heb de kans om terug te vechten. Ik sta sterk in mijn schoenen en ben geen onzekere bitch die iedereen neerhaalt om omhoog te komen, ik hou me niet stil. Als ik dingen zie, stap ik daar op af, ik loop niet weg om mezelf of anderen te verdedigen of te helpen, ik sta altijd klaar, en ik doe wat mij het beste lijkt, ook al pakt dat niet altijd even handig uit. Ik sta op mijn plek, ik neem de ruimte die ik nodig heb, ik ben sociaal en behulpzaam, ik kan meeleven met anderen, en nog belangrijker, ik heb de kracht en de kans om mijn dromen waar te maken, zolang ik nog kan dromen, zolang er iets mij nog verbind aan de wereld zal ik blijven leven.

-OnlyMe

Hi allemaal,

Ik zie dat meerdere van jullie in een lastige situatie zitten. Het is al een keer genoemd in dit topic, maar ik wil nogmaals aangeven dat als je het wil, je bij de Kindertelefoon welkom bent om te praten over je situatie. 

Je kunt elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

Groetjes,

Puck, De Kindertelefoon

Hoi @Maiskolfje  en @Banaantjeeee,

het is niet echt een brief, maar ik wilde jullie bedanken voor de mooie brieven die jullie hebben geschreven. ik ben er door geraakt en vind het echt mooi wat jullie allemaal hebben geschreven. Jullie zijn bijzonder, ook al vinden jullie dat vast niet van jullie zelf, maar jullie zijn het wel…

echt heel lief en ik kan dit alleen maar door alle mensen om mij heen die mij steunen en liefhebben en daar ben jij er sws één van. Dat je soms dingen 2 keer moet lezen, snap ik wel, want soms begrijp ik zelf niet precies wat ik bedoelde met wat ik geschreven heb. Nou ja, dat is dus gelijk een voorbeeldzin waarom je iets 2 keer moet lezen 

zolang jij er bent….en al die andere lieve forummers heb ik alleen maar redenen om hier te blijven en geen om weg te gaan

ik leef zelf op als ik merk dat anderen blij worden of een glimlach krijgen als ze iets lezen dat ik geschreven heb. Dat geeft mij weer kracht voor nieuwe dingen. Oh jij wilt ook de groeten doen aan Lev….Ik zal mijn stift al vast klaarleggen….. en de rest antwoord ik wel in een ander topic anders gaan we hier off-topic

er zijn zeker een aantal forummers waar ik een speciaal gevoel bij heb. Vaak komt dat ook als je elkaar wat vaker tegenkomt en overeenkomsten voelt, maar dat wil niet zeggen dat anderen niet speciaal kunnen zijn. Jij bijvoorbeeld bent superlief voor anderen, kijk maar naar deze brief die je geschreven hebt en in de korte tijd dat ik jou bewust mee maak ben jij een stille kracht op het forum. Niet luidruchtig aanwezig op het forum, maar stilletje, precies daar waar jouw woorden iemand anders raken en goed doen

dankjewel en om dat te horen van iemand die super attent is, is wel het mooiste wat me kan overkomen. Zonder humor is het leven lang niet zo leuk. Ook en zelfs misschien vooral in moeilijke(re)  tijden is het belangrijk om humor niet te verliezen

mwa, ik weet mijn domheid redelijk goed te verbergen en dan lijkt het al snel dat je slim bent. Ik praat alleen over dingen waar ik iets vanaf weet en google is my friend, dus dan is slim zijn ineens niet meer zo moeilijk, het is misschien meer handigheid

das een kwestie van veel doen en dan krijg je meer uithoudingsvermogen, net als bij sporten bijvoorbeeld. Ik denk vaak sneller dan ik kan typen, dus er is altijd wel wat te typen en voor je het weet heb je een heel stuk

Het lijkt nu wel op een brief en deze zou ik wel graag versturen, maar ik weet geen adres…... gelukkig kunnen jullie 'm hier lezen en wordt ie dan toch niet verstuurd.

Nogmaals dankjewel 

Slaap lekker 

Ik heb genoeg stof voor mooie dromen….dankzij jullie

Gr. MickeyMouse

@MickeyMouse 

Hoi, L

Ik haat je echt heel erg, ik heb het gevoel dat je me mijn hele basisschool tijd gepest hebt. Alleen maar door die ene jongen waar jij eerst verkering mee had maar na een paar maanden koos die voor mij. Jij was jaloers op mij en je wou mij als een slecht persoon neerzetten. Iedere dag deed  je net alsof ik je wat aan had gedaan terwijl je het allemaal in scéne zette. Altijd als je niet mee mocht doen gewoon omdat ik even alleen wou zijn of gewoon met mijn eigen vrienden zonder jou zei je dat ik je buitensloot. Dat heb ik nooit gedaan want je mocht ook wel eens meedoen. En door de juf die mij geloofde dat ik de slechte persoon was terwijl het juist andersom was. Kreeg ik steeds minder zelfvertrouwen en schreeuwde  en huilde ik iedere dag in mijn kussen, ik hield mijn emoties op omdat ik dacht dat de juf het echte verhaal nooit zou geloven. Ik vind het moeilijk om het je te vergeven , en ik denk dat dat me ook nooit gaat lukken.

Met hatelijke groeten, Spidy87

Hey Guus, 

Je memt niet stoer. Denk dat ook niet. Je pest me alleen maar omdat je zelf zwak bent. Er is iets en ik kan het voelen. Ik kan het zien achter je stoere woorden. Je wilt het niet maar je bent bamg dat je er niet bij hoort. Je vindt me gewoon leuk. Maar ik zou je eens wat vertellen. Ik ben verander in lesbisch in de hoop dat je het zou zeggen. Toen je vroeg of ik echt lesbisch was en ikbja zei klonk er teleurstelling in je stem. Ik weet niet wat je doel is maar je hebt mijn eerst jaar tot een hel gemaakt. Na groep acht dacht ik aan een nieuw begin. Die heb jij verpest voor mij. Wil je dat ik zelfmoord pleeg? Als dat zo is ben je al aardig ver. Toen ik je trapte in de gang volgensmij vondt je het fijn. Het deed misschien wel pijn maar je wou nogeens. Je vond die aanraking prettig. Je vrienden weten het of niet soms? Daarom wil je niet meer dat ik je aanraak. Ik mag wel net als jij in TL zitten maar ik weet dingen die jij niet weet. Ik zie dat er diep van binnen een klein jongetje zit die zich wil uiten. Maar ik ben niet net als jij. Ik ga niet vapen en ik zit niet aan de grote tafel. Ik ben liever alleen kijkend naar jouw. Ik vimd je knap en stoer. Maar stop wel met mij pesten alstjeblieft

Hoi Opi,

Het is nu 3 jaar geleden dat ik je voor het laatst heb gezien. Inmiddels ben in bijna 14 en ik was 10 toen omi begraven werd, de laatste keer dat ik je zag. Ik snap het niet. Waarom heb je het contact verbroken? Omdat je boos bent op mijn moeder? ik geloof niet dat er zo weinig achter zit. leg het me uit! Ik zit al 3 jaar lang vol met vragen. Wil je dit wel? Dwingt M je om dit te doen? Inmiddels ben ik er achter dat hij er wel een rol in heeft…. Maar wat. het frustreert me het maakt me boos ik wil gewoon zoals een gewoon kind als ik langs je huis loop naar binnen mogen, net als vroeger. Dat lukt nu niet meer. Nogmaals vraag ik me af doe je dit omdat je boos bent op mn moeder? door die ene opmerking, nee, dat geloof ik niet. Je zou niet je kind en je kleinkind en je achterkleinkinderen daarom van je af duwen, ze gewoon uit je leven verbannen. Het ergste is dat je mn oom nog wel wil zien. Ik hoop op een dag het antwoord te weten. Waarom je dit hebt gedaan. Waarom je me niet meer wil zien. Alleen denk ik niet dat ik er ooit achter kom. Niet na wat M heeft gezegd.

groetjes R

Hoi D,

Eigenlijk ben ik gewoon boos op mezelf, niet eens op jou.  Want toen wij elkaar leerde kennen waarschuwde iedereen me voor jou.  Ik heb je gewoon verdedigd.  Gezegd dat ik niet naar roddels luister,  en dat je voor mij gewoon een schatje was.  Toen je zei dat je een vriendin had heb ik geprobeert te begrijpen waarom je mij wilde versieren.  Ik heb mijn grenzen aangegeven maar op je gewacht.  Tot ik niet meer wide wachten.  Toen het uit was met je vriendin gingen we weer steeds vaker met elkaar om.  Tot jij S toevoegde op snap. Jij wist dat zij altijd alle jongens wil waar ik mee praat. Je zei dat je niet op meisjes viel die zo gemakkelijk waren en dat zij een hoer was. Je zei nog tegen me dat ik het maar moest zeggen en dat je haar dan zou verwijderen.  Maar ik kon dat niet zeggen.  Ik vond dat je dat uit jezelf moest doen. Nu weet ik dat je gaat dezelfde complimenten stuurt als dat je mij stuurt.  Dat je haar ook zegt dat ze mooi is.  Ik zou het weer goed kunnen praten.  Ik had je verteld dat ik voor de vakantie geen vriendje wilde, dus misschien gebuik je haar om je tijd te doden. Maar weet je,  ik heb genoeg excuses voor je bedacht.  Ik ben stom om te denken dat het bij mij anders zou zijn, ik ben niet bijzonder voor jou.  Ja ik weet dat je me wil, en het feit dat meisjes altijd veel sneller happen zorgt er ook voor dat je me nog liever wil.  Maar ik weet ook dat als je me hebt je oog alweer op een ander valt.  Wij hadden het zo leuk kunnen hebben,  maar ik kan je nooit vertrouwen. 

Hey E, 

Lieve schat, je bent goed zoals je bent. Ik hou van jou, echt. Ik hoop dat je dat zelf in ziet, dat je zelf ziet hoe geweldig mooi je bent. Niet alleen van buiten maar ook van binnen. Je bent geweldig.

Hey T, 

In de pauzes ben ik op zoek naar jou. Naar je blik, je lach. Ik dacht dat jij iets voor mij voelde, maar blijkbaar is dat niet zo. Toch heb ik nog een klein beetje hoop, ik bedoel ik heb niet uit jouw mond horen komen dat je er ‘nog niet mee bezig bent’. Niemand snapt me, maar volgens mij heb jij toch echt de eerste stap gezet. Ik hoop het. 

Hey B, 

Dit schooljaar was jij mijn eerste bestie. Ik dacht dat ik op je kon bouwen, want ookal ben je een jongen en ik een meisje, wij snapten elkaar. Maar hoeverder we kwamen, hoe meer ik begreep dat jij een jongen bent. Je snapt niet dat je mensen niet zomaar ‘dikke’ kan noemen, of dat je kan doen alsof het je allemaal niks boeit. Ik bedoel; je had een crush op mij! Ik vind het heel jammer, maar vrienden kan ik niet meer zijn met jou, ik bedoel, je hebt me teveel pijn gedaan. Ik kies voor mezelf, en ik kies wat het beste voor mij is. 

Xx L

Hey,

Aan jou @Banaantjeeee.

Ten eerste wil ik zeggen dat ik je reacties steeds weer super vind! Ten tweede hoef je je echt niet schuldig te voelen, over dat je me bot noemde! Ik zag in het topic “wensen” dat je wenste dat het beter met mij en OnlyMe gaat. Aangezien ik dat al vaker van je ben tegen gekomen (wat ik echt super lief van je vindt), ga ik er maar effe op reageren. Het gaat op zich al iets beter, ben aan het proberen om te stoppen met zelfbeschadiging, doe weer leuke dingen (zoals dit aan jou schrijven (; ) en zie het nut weer in van het leven.  Je wens is uit gekomen bij mij, want het gaat langzaam maar zeker weer beter. Ik vind het super lief van jou en de andere dat jullie blijven beweren dat me gedichten en reacties niet slecht zijn! Het forum (met jou erbij) doet me echt goed. Hier zie ik dat er zoveel goeie mensen bestaan!  Ik zal eerlijk zijn (wat ik eigenlijk altijd ben), toen ik jou voor het eerst op het forum zag, dacht ik ook van: uit welk hout is dit nou weer gesneden; en dat was niet persee negatief ofzo, maar meer van: ik begrijp diegene niet. Daarom begrijp ik ook wel dat je me bot vond (hopelijk niet vindt). Maar goed,  een langer verhaal, niks voor mij (: Ik wilde je alleen effe bedanken, en nu staat er weer een raar, onlogisch niksnuttend verhaal (:

Anyways thanks!

Oja; De titel van de topic is: Een brief schrijven die je nooit zal sturen. Maar links onderin me scherm staat dat oranje ding, daarop staat verstuur, in principe verstuur je het dan wel. Maar boeiend... Het probleem is dat het weer iets te letterlijk was,  my nonsense. 

Van een persoon die een hekel heeft aan knuffelen (: 

(oja, wel een speciale knuffel, want zelfs mijn ouders krijgen niet zo vaak een knuffel )

beste T,

de eerste paar maanden dat ik bij jou in de klas zat, kende ik je nog niet. het was pas december toen jij me appte. niet zo'n aardig berichtje, maar het was iets. we hadden de hele les door geappt. het was nog niks. totdat ik een x met je nr het tram station liep, toen pas realizeerde ik hoe leuk ik je vond. mijn vriendinnen vertelden me dat het wederzijds is, maar zodra ik je vertelde dat ik je leuk vind, blokkeerde je me gelijk. al het contact was in 1 klap verdwenen. waarom??! mijn gevoelens waren sterk, sterker dan ooit. en dat is dus ook waarom ik je nu ( 7 maanden later) nog steeds leuk vind. het doet me pijn dat je me zo hebt gedaan, T. ik doe nu letterlijk alles voor ook maar een heel klein beetje aandacht. toen ik viel en mn elleboog onder het bloed was? nee, dat deed ik niet voor jou. maar waarom is het dan zo dat je me alleen aankijkt als ik in de problemen zit? vervolgens zit je dan maar met je vrienden. jouw beste vriend heeft mij ook verteld dat je een gemeentje bent, ik had naar hem moeten luisteren. en echt waar! ik koos niet voor jou. de reden? omdat dit echte liefde is, T. dat vroeg je ook; "als ik ja had gezegd, zou je dan nu op M zijn?” nee liefie, ik was niet eens op M, dat was mijn brein die me liet geloven dat ik niet meer van jou hou, maar van iemand anders. geinig, hè? in iedergeval moet je dit weten: als het kon, zou ik mijn gevoelens voor jou verwijderen. en dat meen ik. ik mag jou niet maar toch wel. echt grappig dit, haha. maar alsnog. ik hou echt van je en dat kan ik uitschreeuwen. <3

stalker

dat is wat je me noemt

goh, wat is er met jou?

in mn dromen wil ik dat je me zoent

liefs,

tes

Heeee @OnbekendeAnnoniem :)

Ik ben oprecht zo blij voor je dat het beter gaat!! Je verdient het! <3 Blijf doorzetten en het komt echt goed! xxx Dikke knuffel uit ergens in Nederland haha

En natuurlijk is jouw verhaal/brief weer heel niceee om te lezen:) Echt een wonder dat je niet inziet hoe mooi je kan beschrijven:) En ik vind jouw gedichten zo mooi. Ik wou dat ik zo goed kon schrijven;) Super leuk om te zien dat er humor in zit;)

Ik voel me nog altijd een beetje schuldig dat ik je bot noemde... Dus nogmaals DUIZENDMAAL sorry:p

Liefs x Banaantje <3 

Ps: K hoop nog steeds stiekem dat ik je tegenkom in Spanje haha:)

@Banaantjeeee wat super mega lief van je!!! Dankjewel en kus! Ik ben er nu niet zo veel maar gaat goed hoor! Nogmaals dankjewel! <3<3 

Sjammetje xxxxxx

Heee M

Ik kan niet geloven dat je dit hebt gedaan... Je hebt me een eetstoornis gegeven en gedaan alsof het je niks boeide. Nu zei je ook dat ik alles bij je kwijt mocht, dus dat deed ik, alleen toen werd je boos... je vond dat ik te veel over zm praatte en nu wil je helemaal geen contact meer met me, je hebt me laten vallen. Jij was de enige die me kon helpen...

Heee E

Ik kan niet geloven dat je het toch hebt gedaan. Door jou lag ik in het ziekenhuis... en ik mag het je niet eens vertellen. Ik vind het wel zo eerlijk als je het zal weten dus ja. Nadat je het je moeder vertelt hebt, heb ik een zm poging gedaan en ging ik naar het ziekenhuis. Nu zit ik in de kliniek. Ik zal het je zooo graag vertellen, maar ik mag geen contact meer met je hebben. Pas als het beter gaat...

hoi mama,

het spijt me zo erg dat ik het resultaat was van die 9 maanden zwanger zijn. het spijt me zo erg dat u door mij werd ontslagen en het spijt me zo erg dat u 12 hele lange jaren met mij zat opgescheept. het spijt me zo erg dat ik constant over T praat en het spijt me zo erg dat ik laat thuis kom van school omdat ik met mijn vriendinnen zat te kletsen. het spijt me zo erg dat ik slechte cijfers haal in aardrijkskunde en biologie. het spijt me zo erg dat ik constant met mijn been op en neer ga en met mijn fingers friebel. het spijt me zo erg dat een 6 voor latijn of 5,5 voor wiskunde niet goed genoeg is voor u. het spijt me zo erg dat ik niet zoals mijn broer kan zijn. het spijt me zo erg dat ik de kleine signalen niet begrijp, als u me probeert te vertellen mijn klep dicht te houden en ik toch verder praat. het spijt me zo erg voor al die tijden dat ik u stoorde en het spijt me zo erg dat ik zo'n last voor u ben. het spijt me zo erg dat het eruit ziet alsof het me helemaal niet boeit. het spijt me zo erg dat ik het resultaat was van die 9 maanden zwanger zijn. mama, het spijt me zo erg dat ik besta.

Hoi 

Hier zijn wij beide dan. Ik ben er en jij bent er. Jij bent mijn emoties. Mijn gevoelens. Hetgene wat mijn leven een hel maakt en soms zo mooi en geweldig laat voelen. Jij bent mijn gedachtes. Soms eng en soms slim en briljant. Jij en ik zijn dezelfde. Letterlijk. Deze brief draag ik op aan hetgene in mij wat mijn leven een ervaring maakt, Mijn binnenste zelf. 

Soms voel ik me doods bang voor je. Zo agressief en onbegrijpelijk. Ik kan er slecht tegen wanneer het laat is en ik ineens het gevoel van oneindige verdriet en verwoesting krijg. Het gevoel dat als ik alles en iedereen zou verliezen en zou verprutsen het niet zou boeien. Het gevoel dat als ik verloren zou zijn niemand mij zou zoeken. Het gevoel dat als ik.. dood.. zou gaan op welke manier dan alles oké zou zijn. Het gevoel van jezelf niet durven te vertrouwen rond jezelf want jij kan mij en ik kan jou alles maar dan ook alles aan doen en ik zou dan niks kunnen. Het enge gevoel. 

Soms maar dan ook soms kan jij mijn wereld het gevoel geven van immense blijheid. Het gevoel van willen dansen in een veld bloemen of de hele dag complimenten te willen geven. Het gevoel van jezelf de vrijheid te willen geven om te leven en te voelen en te maken. Het gevoel dat hoe jij je voelt en hoe ik me voel het beste en geweldigste is wat je ooit kan voelen. 

Toch snappen we elkaar niet helemaal. Jij bent mij. Mijn binnenste zelf wordt vertegenwoordigt door mij, mijn buitenste zelf. Toch voelt het alsof wij anders zijn wat eigenlijk gek is. Ik vraag me af, wat maakt het verschil tussen ons binnenste en buitenste? Ik geloof dat de grens daar tussen zo klein is dat er dingen overlappen. Toch wil ik jou, mijzelf, iets meer vrijheid willen geven om je eigen emoties te laten voelen. Misschien betekent dat dat ik me ellendig ga voelen maar beloof me dan dat wij ons beter gaan voelen daarna. Dan weet ik zeker dat ons leven goed gaat komen.

Veel liefs, ik 

Hoi L,

Ik vind het niet leuk wat je hebt gedaan. Ik ga je dit ook nooit vergeven. Voor jou waren het waarschijnlijk gewoon wat woorden he. Maar voor mijn niet. En nu moet je niet aardig gaan doen tegen mij hoor. Ik vertrouw je niet meer, ik wil je ook niet meer terug. Alles wat je zei was helemaal niet waar en kijk eerst eens naar jezelf. Nu hoef je niet opnieuw af te komen met dat je men vriendin wil zijn. Want dat zullen we nooit meer zijn. 

Bye (hopelijk hoef ik je gezicht nooit meer te zien!)

Lieve F 

ik wil je laten weten dat je een geweldige meid bent en een goede vriendin, ook al woon ik ver weg je bent en blijft mijn bestie. Love you

x

Lieve (meisjesnaam)

Ik maak er geen heel lang verhaal van, want ik heb het je vast al duizend keer gezegd. Maar ik houd van jou!  Jij was het, wiens ogen ik als eerste zag toen ik wakker werd. Wakker werd uit een droom die ook wel slechte voorstelling heet, een mislukte try out.  Mijn leven, althans op school, werd beheerst door een heel verkeerde basis. Namelijk dat een jongen gevoelloos, hard en grof hoort te doen om een’ echte man’ te worden. Toen ik mij daardoor liet leiden, als een slaaf van mijn eigen foute script, kwam er één barst in die muur van botheid en dwarsheid. Die barst was jij. Als ik weer eens bezig was met ontregelen en vervelend zijn, zag ik soms jouw ogen, en mijn gevoel was dat je dwars door me heen keek. Ergens achter dat ‘stoere’ masker kwam een gevoel op. En dat gevoel veroorzaakte steeds meer barstjes. En ik deed mijn best om die barstjes telkens weer te vullen. Vullen met nog meer flauw gedrag, met stemgeluid, met overschreeuwen en met gelach. Ook de vele keren dat ik  voor straf opzichtig voor het bord stond of een tijdje buiten de klas,  en ik heel stiekem van binnen al stuk begon te gaan, voelde ik jouw ogen. Ze keken naar me en ze vroegen zich af, wanneer de botte muur in elkaar zou brokkelen. Ergens voelde ik dat al die tijd al. Ik verzette me tegen iets dat niet tegen te houden was.

Lieve (meisjesnaam), toen dat ene moment kwam, waar we allebei wel van weten wat ik bedoel, was het toch een wonder? Een wonder dat nou juist jij (!) er bij was, toen het echt gebeurde? Het lijkt wel of het zo moest zijn. En wat je zei klopt. Ik had een hele tijd niets door. Ik voelde alleen maar heel diep verdriet en heel veel schaamte. En ik voelde ook boosheid, ik wilde van hem af!  Ik wilde af van dat rotjoch, die ontregelaar, die flauwe clown. En net toen ik hem afschudde en mijn echte gevoel het won, stond jij naar mij te kijken. Hoe is het mogelijk, we hebben het er vaak over gehad.  Jij zag het, jij zag het al die tijd. Pas geleden zei je nog, dat het zo mooi was om te zien, dat het goed was. Dat je een  mix van boosheid op, medelijden en liefde en rechtvaardigheid voelde voor dat joch dat daar omgedraaid stond. Dat ventje dat maar zo'n schooljochie was en is, doodgewoon in zijn shirtje en korte broekie.  Dat je zijn  knieën zag trillen en zijn handen zag verstrakken op de rug.  Jij zag het allemaal en je zag me veranderen. Jouw stem zorgde voor de laatste klap, de dam brak. En mijn (achteraf heerlijke) huilbui en jouw lieve hand op mijn schouder, ze zijn beslissend geweest voor hoe ik nu ben. Elke dag bijna, denk ik hier nog aan. Ook anderen hebben me geholpen hoor, jouw vriendinnen D en G, de juf, de andere kinderen, de lieve schatten op het Kindertelefoon Forum. Maar dat jij degene was die er echt bij was toen ik straf, verdriet, afbraak en opbouw tegelijk meemaakte was toch een teken.  Dat jij daar ook een eerste begin aan gaf, al een paar maanden daarvoor, het is zo bijzonder. (Meisjesnaam), jij  bent er nog steeds voor me,en ik voor jou,  we hebben veel plezier samen, we doen leuke dingen, we lachen veel en ik vind je mijn allerbeste maatje en je zit voor altijd in mijn hart! Duizend keer dankjewel !  Jij hebt mij geleerd dat stoer zijn iets heel anders is dan ik dacht, dat kwetsbaar zijn mag, dat zacht zijn zeker bij een jongen past, dat beleefdheid zich loont, dat gehoorzaamheid niet dom  maar goed is, en dat zijn zoals je wilt zijn het lekkerste gevoel is dat je hebben kan. En weet je ? Zo is het ook! Trouwens, ik heb gisteren met D, ook al zo'n lieve schat,  mijn eerste rokje gekocht!  Kom snel kijken haha!  Ohja en ik slaap weer beter de laatste tijd, en ik dank ook de lieverds van het forum voor hun steun, waar heb ik het aan verdient? Maarja, tot snel (meisjesnaam), en dat is heel snel want ik fiets zo met je naar school!

Ik houd van je!  Groetjes Tover

p.s. misschien stuur ik je deze brief wel echt.

p.p.s. oeps werd het toch nog een lang verhaal.

beste i

Ik ben heel erg boos op je geweest, nu niet meer. misschien weet je niet meer wie ik ben.

de gesprekken die ik met je hebt gehad, vond ik verschrikkelijk, elke keer zag ik er weer tegen op. Ik vond het heel erg moeilijk dat ik geen ‘weet ik niet’ mocht zeggen op je vragen.  maar de vragen die je stelde wilde ik niet beantwoorden, in ieder geval niet aan jou. ik weet wel dat je me wilde helpen, maar ik vond het niet fijn. dat je me een keer vroeg of ik al borsten had vind ik nog steeds heel erg raar, je bent een hulpverlener, dit had helemaal niks met het onderwerp te maken!

ik vond het moeilijk om te praten over verdriet en over boosheid en over angst. ik voelde aan dat je hoopte dat ik zou zeggen als je vroeg: waar ben je soms boos om, dat ik dan zou zeggen: omdat mijn moeder ziek werd. of als je vroeg wanneer ik bang was of verdrietig. ik wist dat je wilde dat ik ging huilen, alleen daarom al deed ik het niet. voor zo’n gesprek zei ik altijd tegen mezelf: A hou je taai, wat je ook doet ga niet huilen!

ik weet zeker dat je me wel wilde helpen, maar dit is voor mij niet de manier geweest..

ik heb het je vergeven. 

A