De Kindertelefoon.nl

Hey J,

ik weet dat ik heb gezegd dat ik het okey vond toen je het contact verbrak op het moment dat ik je het hardst nodig had, maar nu ongeveer een maand later mis ik je en ben ik ontzettend boos. Ik heb al mijn problemen aan de kant gezet op het moment dat jij mij nodig had en nu jij weer de oude bent en ik je nodig heb verbreek je het contact gewoon. je hebt me gewoon gebruikt en gaf helemaal niets om me. Je had iemand nodig om je problemen aan te vertellen en hebt dat gedaan bij mij alsof ik me geen zorgen zou maken en niet wakker heb gelegen met de vraag of je de nacht zou overleven. Maar wat doe jij nu het beter gaat met jou? Jij ziet dat ik in het ziekenhuis lig en verbreekt het contact  vlak na die opname. Voor mij was je mijn beste vriendin en het maakt me zo boos om te weten dat ik voor jou niets anders was dan een praatpaal. En om mij zomaar op alles te blokkeren en ervoor te zorgen dat ik je nooit meer kan bereiken is zo onnodig. Je hebt me gewoon uit jou leven gezet en niet nagedacht hoe dat is voor de ander. Ik ben ontzettend blij voor je dat t nu beter gaat maar ik had gewild dat ik je nooit ontmoet had.

He L, 

toen ik 10 was dacht jij dat je mij kon gebruiken en mij kon dwingen tot dingen die ik niet wou. je deed dat tot het punt dat ik als 10 jarig meisje vol spanning naar de plek van mijn hobby ging omdat ik wist dat jij daar was. Ik wist niet of dat jou dreigementen ook echt zouden gebeuren, daarom gehoorzaamde ik meestal maar. Je hebt mij dingen laten doen die ik anders nooit had gedaan en je hebt de ik van toen getraumatiseerd. Jij bent de reden dat ik een Medusa tattoo wil laten zetten en jij bent de reden dat ik altijd bang zal zijn als ik langs die plek kom. Je moet blij zijn dat ik het nooit tegen iemand heb gezegd want dan zou je van de vereniging afgekickt worden. Want toen leek het misschien alsof ik snel toe gaf maar ik zat jankend in mijn kamer vol paniek door wat jij stuurde en van me vroeg en wat je zei dat je ging doen als we weer zouden trainen. Je bent verschrikkelijk en ik ga je nooit vergeven.

Hey J.B

Ik weet dat je een docent bent. Ik weet dat ik van je hou ook al had je dat al wel door. Ik ben niet verliefd op je maar ik hou van je zoals elk kind van een moeder houdt. Mijn 1e jaar op de middelbare kon ik door omdat jij mij hielp. Jij hielp mij overal mee en maakt mij aan het lachen alsof ik je eigen kind ben. Je bent zo lief tegen mij. Af en toe vraag ik mij af wie die leerling was waar je af en toe aan dacht en wordt ik jaloers als ik denk dat ik het niet ben. Je had het nooit door dat ik mij vrij voelde en wat voor motivatie van je kreeg ook al zei je niets. Nu ben je weg je werkt niet meer op school en ik wil dood door jou. Ik ben weggelopen en naar jouw huis gegaan om te vragen of je thuis was maar je man zei dat ze niet thuis was. Je was zo ongerust en bent meteen naar huis gegaan en bent mij gaan zoeken. Ik kan nog steeds niet de woorden zeggen wat ik wil. Ik heb sorry gezegd en je snapte mij. Je gaf mij voor de zomervakantie je privé mail maar is dat wel normaal voor een docent naar een leerling. Vooral omdat je niet meer werkt op de school waar ik les krijg. Iedereen zegt van niet en wil dat ik je ga los laten maar dat ga ik never nooit doen! Ik wil de pijn niet meer en ik wil dat ik je nooit was tegengekomen. Je weet dat je voor mij voelt als een moeder maar waarom negeer je altijd gevoelige stukjes? Waarom leer ik altijd zo veel van je? Waarom vind je alles wat ik doe goed en hou je van mij? Is het wel normaal en waarom voelt het dan zo veilig? Is er dan iets dat je in mij ziet wat is er gewoon?

Yo M

Je bent echt een rotkind en ik heb een hekel aan je omdat je meteen toen ik nieuw op school kwam in groep 6 mij ging pesten en ik wist niet hoe ik daar me om moest gaan. Jij hebt mijn hele groep 8 verpest alleen maar omdat het kon. Door jou had ik geen vrienden en had ik weinig tot geen contact met mijn eerdere vrienden in de klas. Ik kon nooit iets terug doen want ik kan niet vechten en ook geen comebacks bedenken. Doei verspilling van school

Hoi M en I:

Jullie zijn echt rotkinderen. Ik haat jullie meer dan dat je kan bedenken. Niet alleen pestten jullie me om mijn woedeproblemen, maar jullie gingen ook lachen naar een meisje die begon te huilen omdat ze een vluchteling was. Jullie hebben m’n basisschool tijd verpest. Ik was zo blij toen ik van scholen wisselde in groep 8. Dankzij jullie moet ik nu met trauma leven. Erg bedankt. Ik haat jullie. Rot op uit mijn leven.

Met hatelijke groeten,

Kit

Hee "populairste meisje vd klas" 

Wat is het? Is het boosheid? Ben je super onzeker? Of ben je gewoon ècht zo?  Is je lach oprecht als die jongen voor straf in alle pauzes rommel moet prikken? Door jou ? Was het ècht zooo grappig toen dat meisje even niet uit haar woorden kwam en jij als eerste hard ging lachen? Hoe super lol vond je het toen die  andere jongen staand voor de klas totaal werd afgebrand door de lerares engels? En dat omdat hij door jou werd aangemoedigd om die gekke tekeningetjes te maken. Toen F de halve les op de gang stond door jouw aanstellerige " auw niet doen" terwijl je het zelf uitlokte en hij alleen even je haar aanraakte met zn wijsvinger. Toen hij straf kreeg genoot je echt. Ik snap je niet zo goed. Wat is het? Kan ik je helpen? Want zo gemeen kan iemand niet ècht zijn. Toch ? 

Groetjes, ik 

Sjammetje xxxx

hoi oma,

ik weet dat ik je nooit gekend heb, maar nu ik 13 jaar ben wil ik graag meer over je te weten komen. ik heb je op videobanden gezien, maar dat is toch anders. ook zag ik de ketting die je altijd om had en mocht ik hem zelfs even om. maar toch voelt het leeg. ik droom vaak over je. en het helpt ook niet echt mee dat papa ruzie heeft met opa. daardoor kom ik nooit in je huis en kan ik niet alle dingen daar zien. tante Janneke heeft ook nog spullen. maar daar heb ik niet veel aan. ik weet dat deze brief erg slecht is maar toch voelt het goed. af en toe vraag ik me af hoe het leven zou zijn als je er nog was. ik weet niet eens precies hoe je overleden bent. en als ik het aan papa wil vragen, ben ik bang dat ik hem verdrietig maak. ik heb wel een stukje van je steen en daar zal ik voor altijd zuinig op zijn. maar dat is het enige. en het feit dat je ongeveer elke avond langskomt in mijn kamer als geest. ik ga je vanaf nu niet meer wegsturen als het normaal voelt. maar als je jezelf zichtbaar zou kunnen maken en zou kunnen praten zou dat fijn zijn. dan kunnen we eindelijk praten over hoeveel vragen ik heb. maar ik weet dat dat onmogelijk is. ik zou al blij moeten zijn dat ik je aanwezigheid kan voelen en dat ik een stukje steen heb. ach ja. het is zoals het is en we kunnen er toch niks aan veranderen. 

groetjes mij,

kaasjegirl

Hoi ik

als mensen je zien ben je een keurig gewoon meisje.  Handjes goed verzorgd, 2 ringen aan elke hand,  shirtje of mooi bloesje en vaak een rokje waar je je goed in voelt. Haar over je schouders of in een staartje. Een meisje zoals veel.  Op school soms een flapuit, lachebek, waardoor je heel af en toe even op je nummer moet. Maar verder een net lief meisje waar niemand zich aan stoort.

Van binnen in je hoofd echter, stormt het soms. Soms voel je je super blij, soms heel onzeker. Over hoe je er uit ziet, hoe je overkomt op anderen. Over je borsten, en je make up, Past dit rokje vandaag wel bij mijn stemming? Je hebt ook andere orkaantjes in je hoofd soms. Over seks, over jongens. Je voelt je raar omdat je soms gevoelens hebt en jezelf bevredigt terwijl je aan dingen denkt waarvan je denkt dat anderen daar nooit aan denken als ze klaarkomen. Je las het verhaal van Julian die in de hoek stond voor straf en je ging in je hoofd helemaal op hol op dat beeld. Je zag die jongen staan in z'n korte broekje en handjes op de rug en je orgasme was intenser dan ooit. Ook een verhaal van een jongen die een erectie kreeg in het zwembad maakte je hoofd echt op hol.  En je vroeg je af, ben ik wel normaal?  Ook toen je terug dacht aan dat moment dat je een jongen op kamp zich zag aftrekken komt soms langs.  En je zou dingen willen ervaren. Handboeien, bandjes, een bit. Je denkt dat je afwijkt en niet gewoon bent dat je als keurig meisje zulke dingen leuk en lekker vind.

Ook je muzieksmaak, keihard en als  totale tegenstelling klassieke muziek waar je bij kan huilen, is dat niet gek, denk je.  Je tekeningen met bloemen met gezichtjes, draken die lief zijn en kussende  visjes. Ben ik wel normaal, denk je steeds. Nou, ik,  nu ik de superlieve jongens, meisjes en mensjes hier op dit forum meemaak, kun jij, ik, je veel minder zorgen maken. Want “normaal”bestaat niet. En ook met al je  "rare”gedachtes ben jij , denk ik, ik, gewoon toch nog steeds dat keurige, lieve meisje die niemand kwaad doet.  Laat  maar stormen ! Want wat in je hoofd zit is van jou, ik, en niemand lijdt onder jouw gevoel. Dus, ja je bent toch wel dat gewone lieve meisje.

Denk ik..

Lieve groetjes, Ik

Jo R

Jij hebt echt men middelbare schoolleven verkloot. Je hebt me vrienden van me afgepakt en politie op me af gestuurd, en toch koos iedereen jouw kant. Ik had al moeite met vrienden en jij maakte het erger omdat je jaloers op me bent. Maar nu komt karma je pakken hoop dat je ervan geniet xxx

J,

Het is gewoon echt heel fked up wat je hebt gedaan. ik weet niet hoe jij en zij dat niet hebben gezien, maarja. Sowieso is je nieuwe gf echt weird. Maar effe, dezelfde dag. De dag dat wij t uitmaakte moest jij zo snel als je kon met haar. en misschien ook al eerder, idk. Fuck you. Ik wil je echt haten hiervoor en nooit meer met je praten. maar we zijn nogsteeds vrienden. en je bent nogsteeds gewoon aardig. en je snapt me soms. dus ja idk… t is gewoon lastig. T boeit me niet dat je een nieuwe gf hebt, het boeit me dat zij het is, en hoe het is gegaan. ik bedoel, sure, onze relatie was niet de beste, maar dan hoef je niet met haar te gaan flirten terwijl wij nog hebben. Ik was overwhelmed en zou gaan huilen als je me aanraakte, dus nee ik wou je hand ff niet vasthouden. maar dan komt zij weer “ oh je mag mijn hand wel vasthouden” nee. hou je bek. fuck off. sorry.. idk ik vind t gewoon heel kut wat je deed. maar idk ik kan je er niet voor haten. ik wil je er ook eigenlijk niet voor haten… ja idk leven is raar...

Hallo D,

Denk jij er nog wel eens aan? De tijd dat jij bij mij thuis woonde en mij meerdere keren per week misbruikte? Ik wel namelijk, elke dag. Waarschijnlijk op een andere manier dan jij dat doet. Ik heb beelden in mijn hoofd, ik voel je aanrakingen nog steeds en herbeleef de momenten nog dagelijks. Je komt ook terug in mijn dromen, of nouja, noem het maar nachtmerries. Het maakt me kapot. Ik voel me machteloos, onzeker, vies en alsof ik en mijn stem er niet toe doen. En dat heb JIJ gedaan. Je hebt mij het gevoel gegeven dat het mijn schuld is maar jij was de volwassen en wist dat het niet mocht. Maar toch deed je het, keer op keer weer. Ik snap het gewoon niet. Hoe kon je dit doen? Zag je dan niet hoe bang ik was? Zag je niet hoeveel pijn het mij deed? Je zag toch dat ik huilde? Je hoorde toch dat ik je smeekte om te stoppen? Je weet toch dat het niet eerlijk is om een jongen van 12 dit aan te doen? Waarom deed je het? Dat is de vraag die ik mij nog steeds afvraag, want ik snap het gewoon niet…

Hoi F, we kennen elkaar niet zo goed maar ik kan je niet vergeten. De hele dag denk ik aan je. Je bent zo knap, zo zelfverzekerd, anders, en lief tegen iedereen. Voor jou ben ik waarschijnlijk niemand maar voor mij ben je alles. Ik vind het zo lastig dat ik niet weet hoe jij over mij denkt. Waarschijnlijk ken je me geeneens. Ik probeer je te vergeten omdat het toch waarschijnlijk niks wordt maar het lukt me niet want ik vind je leuk. Heel veel liefs Tai F

Ik heb lang nagedacht om deze te plaatsen maar het is zoals het is en heel misschien stuur ik 'm wel ècht …….

Beste mevrouw ***

Toen ik u voor het eerst meemaakte dacht ik omg wat gebeurt hier? U bent nogal van het aanpakken zeg maar. De allereerste sportles in de brugklas was dan ook niet spelletjes en leuke dingen doen. Vaak met meerdere klassen want de hal kon in 3 stukken gedeeld worden, een grote sporthal met tribunes en al. Dat was al bijzonder voor me. En dan de les. Het was op de rij gaan staan, regels werden uitgelegd, en meteen allemaal 3 rondes hardlopen, heen en weer rennen en squats. Praten ho maar en aan het einde een cooling down die ik nu nog precies weet. En dat in de grote sporthal in de wijk..En zo ging het daarna ook.

Ook het jumpen en op de maat voeten en handen zwaaien en links rechts knieën optrekken op snel tempo waren best heel anders dan ik gewend was op de basisschool. En uw aanpak was de rest van de dag onderwerp van gesprek. Ik merkte meteen hoe streng u was toen een jongen uw fluit nadeed toen we gingen blokvoetballen. Hij heeft de rest van de les op de mat gezeten zware bal tillen. Toch wende het. We deden en doen ook zeker leuke dingen. U werd ook steeds iets losser vonden we. Wel een aanpak, in het begin super streng en daarna wat losser. Maar het was wel duidelijk dat niemand geintjes hoefde uit te halen. U vertelde ook van uw eigen opleiding en ervaring in een overheids dienst zeg maar ( vanwege privacy laat ik het hierbij) en ja dan snap je wel dat u het zo aanpakt. Het meisje dat haar gymkleding zogenaamd vergeten was kreeg gewoon een outfit uit de kast en ipv dat ze, zoals ze hoopte, niet mee hoefde te doen, moest ze voorop lopen bij de looptraning. Zelf merkte ik ook dat u stevig aanpakte toen ik even een bal die langs de kant lag oppakte en in het hok gooide.

U vroeg mij wie mij had gezegd dat dat moest en ik had natuurlijk geen antwoord. Dus weer ophalen die bal, en daarna de gemiste boksprongen gewoon in mijn eentje inhalen terwijl de rest op me moest wachten. We deden ook apenkooi en anderen tikspellen, buiten gingen we een soort sportief levend stratego doen, allemaal toch ook heel leuke dingen. Soms zag ik zelfs een lach bij u. We vinden u streng maar we hebben allemaal ook respect. Ik had en heb het gevoel dat u dwars door ons heen kijkt en precies ziet hoe we er bij zitten. Maar ik was net een tijdje uit een depressie aan het komen en begon mezelf weer te vinden, zat er beter bij dan een tijdje daarvoor. Ik had, snap ik nu, ook te veel een gevoel dat ik degene was “die er nog niet was”ofzo. Die daardoor soort van bijzonder mocht zijn. Ik hield te veel vast aan mijn “therapeutisch herstel” en hing sommige dingen daar aan op.

Het werd een excuus om soms maf te doen denk ik. En u zag het volgens mij. Niet dat ik extreem deed of grof, maar soms luisterde ik gewoon niet, was met mezelf bezig omdat ik vond dat ik dat mocht omdat ik nog “beter”” moest worden. Ik had van die buien dat ik mijn gedachten alle kanten op liet gaan, geen zin had in school, en gewoon in ‘lolligheid’ vluchtte om maar niks te moeten. Tot die keer waardoor ik hier op het forum terecht kwam. Ik had al een flinke tijd een oogje op een meisje uit de klas, en om aandacht te trekken ging ik klimmen, springen en met een bal aan de haal. U wou al lang beginnen met de les en een paar kids en ik hadden zogenaamd niets gehoord. Toen u heel hard floot om aandacht en mijn naam riep, pakte ik de bal die ik bij me had en wou ‘m wegschoppen keihard. Ik was onbezonnen. De bal kwam precies in uw gezicht. Het werd doodstil. Ik schrok natuurlijk ook want dat was niet mijn bedoeling. U bleef heel rustig, keek mij aan en zei “Julian, ga daar in die hoek staan en na de les praten we, je verdient dit. Schiet op! “ En ik voelde een bloos, en ik werd slap in de knieën en ik ging.

35 minuten heb ik daar gestaan, naar de bakstenen kijken, handen op mijn rug, me echt schamen als nooit eerder in m’n leven. Gelach, opmerkingen over mijn afzakkende kniekousen, over mijn haar, benen en handjes, ik werd even totaal op mijn nummer gezet. En bijkomstig was dat er een andere brugklas in die grote sporthal ook les had en een groep 8 van een nabije basisschool. Ik schaamde me enorm en snapte ook dat ik dit verdiende. Na de les toen iedereen al weg was mocht ik er uit en hebt u me duidelijk genaakt dat dit niet kon, en ik geluk had dat ik niet werd gemeld voor een strafblok ( 2 dagen van 8 tot 5 ). Toen ik naar huis fietste was ik zwaar onder de indruk. Ik voelde me waardeloos en slecht, En ik voelde me kansloos bij de meisjes vanwege deze openbare afgang. En ik nam een besluit. Ik ging naar het forum van de kindertelefoon kijken. En ik meldde me aan en bracht mijn topic. En toen keerde er van alles om.

Ik kreeg steun, begrip, ook meningen, en ik begin mezelf te begrijpen. Ik heb zoveel geleerd daar dat ik er nog altijd op zit om ook anderen te helpen. Maar ook mezelf. Want ik merkte dat ik helemaal niet waardeloos was, maar gewoon een kind die fouten maakt. Die dom mag doen. Die daarin zeker niet de enige is. Ik veranderde ook in de les, zoals u pas geleden al eens zei tegen mij. Het is ook zo. Ja natuurlijk nog wel lekker wild en gek doen, maar niet meer zo ongecontroleerd. Volgens mij bent u ook fijner tegen ons ( en mij) omdat de klas best leuk is en met plezier wil sporten. Ja soms gaat het nog wel eens ‘mis’ maar zoals toen heb ik niet meer gezien. Dat ik daar in de hoek heb gestaan heeft dus wel waarde gehad. Ook voor anderen want niemand wil dat. En gek genoeg ben ik er nu blij om.

Het gaat namelijk goed. Met mij, met de klas en u. Een meisje zei dat laatst nog tegen me. Als jij daar niet had gestaan was het misschien nog wel veel slechte gegaan zei ze. En ik denk nu dat dat klopt. Dus terwijl ik toen ontzettend boos op u was, kan ik nu eigenlijk beter blij zijn dat dit gebeurde. Het bracht me een les en het bracht me het Kindertelefoon forum. Misschien als ik ouder ben zou ik wel vrijwilliger kunnen worden. Misschien allemaal wel dankzij u wat kan het bijzonder lopen.

Met vriendelijke groetjes

Julian

Mooie brief Julian kwetsbaar en sterk tegelijk.

Sjammetje xxxxx

Hoi oma, 

morgen, is het precies 5 jaar na uw overlijden, ik herinder u me nog goed, u was er altijd voor mij, en de rest van uw klein kinderen, 

Ik herinder me nog goed, die ene keer uit duizenden, op school was het vreselijk, ik werd buitengesloten, ik mocht niet mee spelen, omdat „ik te slim was“ & „ik maar huiswerk moest gaan maken „ volgens de andere kinderen,

die middag belde u mij op, hoe het was, hoe het met me ging, ik vertelde hoe het op school was , hoe stom de andere kinderen waren

een uur later, stond u op de stoep, we zijn de stad in gegaan, hebben een taartje gegeten, en wat geshopt, toen hebt u een kettinkje voor mij gekocht, een zilver kettinkje, met een klavertje vier, die brengt geluk, zei u…. 
 

sinds dien draag ik hem bijna elke dag, ik droeg het tijdens de Cito, eindmusical,  Dat tennis toernooi, de eerste dag op de middelbare school, uw begrafenis, en zoveel andere dagen.volgensmij brengt het echt geluk! 
 

Lieve groetjes, 

van ******* 

Mij_Niet_Gezien 

Wat lief @Mij_niet_gezien , echt lief. Knuffel van mij !

Sjammetje xxxx

Heyy,

‘Fin’

ik wil graag beginnen met zeggen dat ik je enorm waardeer. Nou bij het begin beginnen in de eerste, wij gingen met ‘Joseph’ vanuit waar we wonen naar school, ik wist niet wat ik moest denken en ik snap mijn vroegere ik ook niet. ik zag jou toen als zeer sociaal en leuk persoon, ik begreep je alleen niet, hoe je dat deed en hoe ik toch je onzekerheid kon voelen. Nu na een aantal opstootjes met Joseph verder, waardeer ik je enorm. Ik wil je danken voor het in het vertrouwen nemen van mij, over je vrienden enzo. Dat betekend enorm veel, er is een rede waarom ik jou als eerste contacteerde met ‘Sophie’ en ‘Leontien’. Ik voel me veilig bij jou, alleen ben ik soms toch bang dat je per ongeluk informatie door speelt die ik eigenlijk alleen voor jou bedoelde, toch wil ik je bedanken voor het vertrouwen en het er zijn. Ook vindt ik dat je heel erg goed je eigen weg kiest in dingen.

‘kor’

namen tussen haakjes zijn anoniem gemaakt

Heyy,

’joseph’

ik ken je al bijna 5 jaar, bijna altijd samen gefietst, in de eerste weet ik nog dat we samen met ‘Fin’ fietsten en dat voor mijn gevoel jij enorm snel geprikkeld werd door hem en uiteindelijk ging hij vaker met het OV en gingen wij samen fietsen, ik had daar eindelijk eerder iets over willen zeggen, durfde ik denk ik niet. Ik heb jou altijd gezien als dominant en een beetje onzeker, ik snapte jou nooit tot ongeveer een half jaartje denk ik. Jij bent enorm gezellig en open als je de andere persoon vertrouwd en zich ook open stelt, misschien door een jeugdtrauma of iets kan ik me voorstellen. Maar ik vind het lastig inschatten in welke mood je zit, ben je gezellig of dring je nu je eigen zin door? Ik klap in die tweede mood vaak dicht,  vind ik ook lastig maar ik weet gewoon niet hoe ik moet reageren. Als ik eerlijk moet zijn, ben ik altijd een beetje bang voor je geweest, als ik je app kijk ik vaak uit wat ik zeg en zo, dat heb ik met andere mensen niet echt. Ook wil kwijt dat ik ‘Doris’ niet snap. Ik mag het niet en ben bang dat hij je de verkeerde kant op sleurt, moet je zelf weten maar wees gewaarschuwd. 
je bent obsessed door zelfhulp-boeken en volgde Andrew tate graag, hier ben ik het niet mee eens en ik heb je meermaals gezegd dat ik liever niet wil dat je TikTok’s hierover doorstuurt of over kletst in de gym of op de fiets, ik ben bang voor hem en dat zou jij in mijn ogen ook moeten zijn. 
‘Kor’

alle namen zijn anoniem

Mooi & @EenAnoniemeJongen4 

Mij_Niet_Gezien 

Hoi R,

ik vond je echt leuk. En ik dacht ook dat jij mij leuk vond en ik had het oprecht fijn&leuk met je, we hebben geknuffeld en ik voelde me echt thuis bij je. Totdat je dingen wou gaan doen, je dwong mij met 1 ding. En daarna had je het via snap uitgemaakt.. Serieus?  Je gebruikte me keihard, hoe kun je? Mij bespelen omdat je weet dat ik je leuk vind en dan maar dingen ga doen. Me vertrouwen is door jou weg. Allemaal door jou, je hebt me zoveel pijn gedaan en leugens verspreid terwijl je weet waar ik allemaal mee zit. Ik heb jou me thuissituatie verteld, dat ik aan niemand durfde te vertellen. Ik vertrouwde je met me hele hart en dit is hoe je ermee omgaat.  Iedereen waarschuwde mij nog met dat je me gaat gebruiken, maar nee ik wilde ze niet geloven.

Voor als je een nieuwe vriendin krijgt, hoop ik dat ze weet waaraan ze begint want je bent sneu. 

Groetjes *.

Nog een; 

deze brief schrijf ik aan al mijn proefwerken, SO,s. Huiswerk. Werkstukken ect. 
 

waarom… moet ik jullie altijd goed maken… waarom moet het altijd goed… waarom maakt mij dat cojfertje zoveel uit… waarom wordt ik gek, bij een cijfer lager dan een 7..?! 
 

waarom… als ik die lat zo hoog leg… kruip ik er niet onderdoor,?! ( ) 

waarom… is het zo moeilijk … om eens een hele dag GEEN aandacht aan jullie te hoeven geven…?! 
 

waarom…waarom…waarom?! 
 

Mij_Niet_Gezien 

(Deze brief heb ik vorig jaar geschreven en plaats hem hier nu)

Hoi S,

Vandaag ben ik naar ( naam voetbalclub maar anders ben ik niet anoniem) geweest met mijn vader.  Het was heel leuk en er werd gezongen. Ik had je er graag over verteld maar ja.... jij hebt me geblokkeerd en ik jou ook.  Ik weet niet eens meer waarom we ruzie kregen. Ik weet ook niet waarom ik deed alsof ik je niet leuk vond.  

Ik mis je iedere avond, als je welterusten zei en iedere morgen als je goede morgen zei. 

Ik weet dat ik dingen anders had moeten doen en jij ook.  Misschien gaan we ooit nog praten maar ik denk het niet.  Nou ja dan blijf ik je missen.  Doei x

Hoi….

Het gaat gwn niet zo lekker met me! ik ga miss naar een andere school, dit vind ik echt niet leuk! Ook heb ik nu al een jaar geen contact meer met mn pa, ik vind dit niet per se vervelend. Soms zit ik er natuurlijk wel mee! ik was altijd echt een papa's kindje. Heb ook een stiefpa en stiefzus, mijn moeder is helemaal tot over haar oren. En ik vind hem eigenlijk niet zo leuk, hij is nooit enthausiast ofz, hij is altijd een beetje van mwa. We gingen bijvoorbeeld skydiven, iedereen vond het fantastisch, en hij zij, ja was wel oke… Ik word hier gwn helemaal gek van!

Over het nieuwe school gedeelte, Ik twijfel zo kapot erg! Dit staat ookal in mn topic btw. Ik wil echt op school blijven, al is het alleen vr mn vrienden! ik hou oprecht met mn hart van mn vrienden, ik heb nog nooit zulke goede en betrouwbare vrienden gehad, ik voel me helemaal thuis bij hun. het gaat om 1 meisje en 1 jongen,. Buiten hun heb ik ook wel vrienden, maar die staan niet vr me klaar zoals hun! 

Ook ben ik stapel verliefd op een jongen uit de havo klas, doe zelf vwo. Ga volgend jaar havo doen.

Maar ik vind hem super aantrekkelijk om alles wat hij doet, en alleen die 3 vriendden weten het. ik druf niet op hem af te stappen.

Omdat ik super onzeker ben over mij voorhoofd, veel mensen zeggen namelijk: je zou er goed uitzien als je veel meer make-up gaat dragne.. Ik word hier alleen maar onzekerder over, ik vind dit echt niet leuk!

Zoals je al verwacht heb ik ook al aan zelfmoord gedacht, ik drufde dit niet. Anders was ik nu al lang dood.

Het voelde fijn om alles eruit te laten

xx S

Hey Z,

Je moet gwn weten dat ik je ontzettend leuk vind! Je zal mij obvi nooit zien staan. Maar ik hou van je, geen idee wrm! Als ik je zie staan voelt het alsof ik verander in een steen, een starende steen!

Ik ga dit je nooit vertellen, omdat ik te onzeker ben! Mijn droom van dit moment? Dat JIJ op mij afstapt!

Hoi  ,

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.

Groetjes,

Renske (De Kindertelefoon)