hey

ik heb nu weer een tijd geen last gehad van woede/paniek aanvallen maar vandaag gebeurde het toch omdat ik was vergeten te leren voor een Frans proefwerk ik en mijn vader me ging over horen maar eigenlijk had het helemaal niet zo ver te hoeven komen want het proefwerk is pas over 2 weken dus ik vond het nog geen probleem maar… mijn vader vond het wel een probleem wan waarom had ik niet geleerd ik wist het (kom ik later op terug) maar ik zij tegen mijn vader dat ik moe was en geen concentratie had en dat ik dus was gaan slapen in de tijd dat ik had moeten leren. maar hij werd boos op me en zij '’ik ga je overhoren en je doet maar je best en als je teveel fout hebt naar mijn mening dan zwaait er wat'’ ik was volledig in de stres want ik had nog niet eens gekeken was ik moest leren. dus ik had uiteindelijk maar 3 van de 40 goed… ik was dus bang wat mijn vader ging doen dus ik ben snel naar mijn kamer gerend en heb de deur op slot gedaan mijn vader kwam me achterna gerend ik was helemaal het shaken en het huilen dus ik ben in bed gaan liggen en heb mezelf voor een kwartier lang geslagen. mijn vader was ondertussen opzoek naar de reserve sleutel van mijn kamer waarschijnlijk. wat dus later bleek te kloppen mijn vader had die sleutel helaas na 1 uur zoeken gevonden en kwam dus mijn kamer binnen ik raakte weer helemaal in paniek en ging schreeuwen maar ik was alleen thuis met mijn vader het had dus geen nut…

ik had mijn psychologe een kaartje op whats app gestuurd omdat ze jarig was en ze stuurde terug bedankt schat en ze zei redelijk vaak tegen mij lieverd en zo'n soort dingen (waarschijnlijk maak ik me veel te veel zorgen) maar ik vind dat nooit fijn en ik weet niet wat ik er mee moet…

en ik heb het gevoel alsof het leven voor mij geen nut meer heeft

groetjes xxx