Skip to main content

Heey,

Oke ik wil graag jullie advies. (Ik ben een meisje en 15 jaar). Voor beeldende vorming mocht je dus iets maken onder een titel. Ik ga iets maken over jezelf snijden. Nou had ik al schetsen gemaakt en wij moeten elke week op gesprek om te kijken hoe je opdracht gaat enzo. Dus ik met zenuwen naar hem toe. En dat is dan ook nog is in de klas zodra de rest zelf doorwerk, maar dat vind ik niet zo erg. Maar ik was dus bang dat hij ging vragen of ik het ook deed. En ja hoor toen vroeg hij heel lief: en ligt het ook dicht bij jezelf. Dus ik zei ja en de rest begreep hij wel. Maar ja ik dus verder met dat onderwerp alleen ik moest een boodschap bedenken maar dat vond ik moeilijk dus ik gisteren een foto ervan gestuurd en hij zei dat ik het mooi verwoord had en bla bla bla. Toen vroeg hij hoe gaat het met je. Dus ik wist ff niet wat ik moest zeggen. Uit de vorigen topics kun je wel snappen waarom. O ja en mijn oude gymdocent weet het ook en heeft mij daarna dus genegeerd. Dus daarom wist ik ff niet wat ik moest zeggen. Ik zou om eerlijk te zijn gaat het kut. Bla bla bla en toen zei hij: als ik iets voor je kan doen, text me gerust. Dat vond ik zooo aardig. Maar ik denk dat ik weer depressief ben geworden en ik snijd mezelf ook weer. Maar ik wil dat eigenlijk vertellen. Maar ik weet dus niet hoe ik dat moet aanpakken. 

Heeft iemand misschien tips aub

Groetjes mij ♡

Hii,

ik denk dat het erg goed voor je zou zijn als je met hem of iemand anders  zou kunnen praten. Je zou kunnen vertellen dat je het erg fijn of aardig van hem vind dat hij zo naar je uitreikt. En dat je eigenlijk een vertrouwenspersoon  nodig heb om af en toe even mee te praten over dingen. En dan vragen of hij die vertrouwenspersoon voor jou kan zijn of dat hij misschien een goede vertrouwenspersoon (andere docent, soms heb je speciale vertrouwenspersonen) kent die jou kan helpen. 
 

ik hoop dat dit een beetje helpt en dat je iemand vind waarmee je goed kan praten. 
 

groetjes,

nicknick


Hey, hoe gek het ook klinkt heeft bijna elke docent al een keer zo’n soort situatie meegemaakt of het er in ieder geval met collega’s over gehad. 

Zo te horen ben je hier dus al eerder geweest en weet je dat het niet helemaal goed gaat. Het beste wat je kan doen is iemand in vertrouwen nemen en zo te horen voel je je ook fijn bij deze docent. Dat is mooi! 

Zoals je ook al zegt vermoedt hij het al en weet hij het eigenlijk dan ook al een beetje én hij zegt dat je hem altijd mag appen, dus dat is top! Zo te horen wil hij je graag helpen.

Het maakt niet veel uit wat je zegt of hoe je het aanpakt. Hij zal je snappen en je proberen te helpen. Wat voor jezelf misschien fijn is is om te bedenken wat je graag wil. Wil je graag gewoon praten met iemand en iemand in vertrouwen nemen? Wil je hulp? Wil je hulp om het je ouders te vertellen? Of is er iets anders dat je graag wil? Als je dit voor jezelf een beetje een richting hebt gegeven zou je hem ook iets in die richting kunnen sturen of vragen. Weet je dit niet, dan geeft dat ook niks. Zeg dan gewoon dat je graag even wil praten, een afspraak wil maken of het ergens over wil hebben en dat je niet precies weet hoe je het moet vragen/zeggen. Nu met lockdown is het misschien een beetje lastig, maar je zou hem kunnen vragen om te bellen of anders na de lockdown af te spreken.

Maar nogmaals: MAAK JE GEEN ZORGEN om wat je zegt. Het maakt niets uit. Ik stuur meestal gewoon: “Hoi, kan ik u/je misschien binnenkort even spreken?” En als je wil dat hij iets meer weet waar het over gaat zet je er iets extra’s bij.

 

Ik hoop dat dit een beetje helpt. Succes.

 

groetjes


Reageer