Skip to main content

Hoi, ik ben een meisje van 14 jaar.

vaak lacherig, vaak vrolijk en enthousiast. Ik ben zelden verdrietig, in het bijzijn van anderen. Perfect op school, perfect thuis, perfecte vriendinnen, perfect leven.

Jammer genoeg is dit alleen de buitenkant.. 

Ik ben een meisje, die haar gevoelens niet uit durft te drukken en laat ze amper merken. Ik ben een meisje, dat alles is, behalve perfect. Ik ben heel onzeker en heb daar bij alles last van. Ik wil dat mensen mij horen. En niet alleen zoals ze mij nu horen, maar de echte ik horen. Want nu heb ik een soort van ‘masker’ op en niemand kijkt daar doorheen. Ik wil dat mensen mijn verhaal weten, en luisteren. Ik wil dat mensen mij helpen en niet worden afgeleid door die gefakete glimlach van mij. 

 Ik ben heel onzeker en heb echt helemaal geen zelfvertrouwen. Mijn schoolprestaties en sociale leven lijden er heel erg onder. 

Eigenlijk wil ik er een training voor, want als dit zo langer doorgaat dan ga ik mezelf dingen aandoen. Maar ik vindt het raar om te zeggen van ‘ik wil die training’ maar mensen kennen mijn ware ik niet eens

Nu wil ik eigenlijk iemand in vertrouwen nemen. Want ik heb een Nederlands en een gym docent die ik wel vertrouw. Maar ik weet niet hoe ik dat moet doen. Want ik vindt het echt mega moeilijk om een gesprek  aan te gaan. Want wat moet ik dan zeggen, wanneer en hoe kom ik over, begrijpen ze mij wel. Want veel mensen kennen deze kant van mij echt niet…

Hebben jullie tips hoe ik naar die docenten toe kan stappen want ik weet niet hoe ik dat moet doen en ik durf er niet heen te gaan. Want als zij dan iets gaan vragen ga ik huilen en ik vindt het heel stom omdat op school te doen.

De mensen die hetzelfde hebben of meemaken ook alsjeblieft reageren en dan zeggen hoe je het hebt opgelost, want ik ben heel benieuwd.

 

Groetjes een 14 jarig  heel onzeker en bang meisje

Hi

Je kan ook een berichtje sturen naar de docent en een appje sturen naar je ouders, als je het niet durft om het recht in het gezicht te vertellen. Je moet het sws wel aan iemand vertellen!! Het is niet raar dat je een soort van masker op zet, best wel veel mensen doen dat en veel mensen vinden het moeilijk om hun emoties te tonen. Je kunt er dan gewoon bij zetten (in het berichtje) dat je dat doet (een soort van masker op zetten). Je hoeft je daarvoor niet te schamen en het is niet raar!! Het is belangrijk dat je het niet meer voor jezelf houd!! Dus verzamel al je moed en stuur een berichtje, dat is de enige manier. als je niet durft en daarom niks doet, gebeurd er ook niks. Ik snap dat het moeilijk is, maar hier moet je gewoon even doorheen gaan en als je het eenmaal hebt gedaan, ben je heel blij en krijg je de hulp die je nodig hebt en die je verdient!! Je kan dit!! Je bent sterk!! Ik geloof in je! Nu jij nog in jezelf!!


hoi, als ik jou was zou ik met 1 van je docenten een keer na je lessen een aspraakje maken zo dat je met hun kan praten. docenten begrijpen kinderen erg goed en ze hebben er hoogst waarschijnlijk al ervaring mee. ik weet zeker dat het allemaal goed komt, maar dan moet je wel in je zelf geloven.

 


mats


Bedankt voor jullie reactie, maar ik kan zo’n gesprek wel beginnen. Maar met welke zin kan ik dan beginnen. Want het is heel raar om te zeggen van ‘ik ben super onzeker over alles.’ Maar ik weet dus niet hoe ik dat gesprek moet starten. 


Je kan het starten met: ik moet u iets vertellen, ik heb eigenlijk al heel lang een soort van masker opgezet, maar wil en kan dat nu niet meer omdat het anders echt mis gaat.…

 

En dan vertel je dus wat er allemaal is


Dat is wel een goede maar als ik dan in de les vraag van of dat ze na de les even tijd heeft en dan zegt ze van wat wil je vertellen en dan begin ik met  ‘ik heb al heel lang een soort van masker op, maar ik wil eigenlijk iemand in vertrouwen nemen, want anders dan kom ik alleen maar verder in de problemen.’ 
is dat niet heel gek, want heel veel kans denkt zij dat mijn vraag over de stof van Nederlands gaat


Je kan dan zeggen dat het over jezelf gaat. Ik denk trouwens niet dat ze gaat denken, dat het over Nederlands gaat. Want als je daar dan bijvoorbeeld een vraag over zou hebben, zou je niet zeggen dat je al heel lang een masker op hebt, dat heeft daar niks mee te maken en ze kan ook aan je cijfers zien of het slecht of goed gaat met Nederlands, dus als ze zou merken dat je cijfers bijvoorbeeld slecht zijn bij Nederlands , had ze je waarschijnlijk al meer hulp aangeboden of gezegd dat je misschien bijles nodig hebt. Dus ik denk echt niet dat ze dan denkt dat het over Nederlands gaat. 

Maar je zou dus eventueel er bij kunnen zeggen dat het met je zelf te maken heeft, als jij je daar bij fijner voelt moet je dat doen!! Ik zou trouwens niet alleen vragen of ze na de les tijd vrij heeft, maar ook of het dan op een ander moment kan. Want dan kan ze misschien meteen kijken wnr het kan en heb je een afspraak staan


Maar ik bedoel dat ik dan in de les vraag of dat ze na de les tijd heeft, en dan gaat ze in de les denken dat het over Nederlands gaat. En dan kom ik na de les bij haar en dan zeg ik van dat ik al heel lang een masker op heb en zo. Denk je niet dat dat heel raar op haar overkomt.

 


Je kan het voor de les zeggen of na de les, denk dat het beste voor de les is (als iedereen net binnen komt, kun je bijvoorbeeld even naar haar toe lopen). Als je het precies zegt op de manier die ik net zei, komt het echt niet raar over!!! Het is ook echt niet raar dat je heel lang een masker op hebt gezet, best wel veel mensen doen dat en durven hun emoties niet te tonen. Je moet niet bang zijn, het is oké om je emoties te tonen, je bent een mens, mensen hebben emoties. Het hoeft niet altijd perfect te gaan, het leven is niet perfect. Het kent het goede, maar ook het slechte. Veel mensen denken dat alles alleen maar goed moet gaan en durven daarom niet te zeggen dat het eigenlijk heel slecht gaat, terwijl dat eigenlijk heel raar is, want het is heel normaal ( al je emoties en dat het niet altijd goed gaat bedoel ik). Wees trots op je zelf dat je er nu voor hebt gekozen om het masker af te zetten!! Het is echt niet raar!!! Je moet niet zoveel aan jezelf twijfelen!! Je kan het!!


Oké, maar moet ik dan voor de les zeggen of ik haar kan spreken na de les. En dan na de les alles zeggen. Of bedoel je dat ik voor de les alles moet zeggen want ik denk dat dat te lang is en dat ze dan wil beginnen met de les. 


Nee, ik bedoel dat je voor de les vraagt of ze na de les tijd heeft en als dat niet kan, dat je dan vraagt wanneer het dan op een ander moment kan 


Oké, dus voor de les zeggen ‘mevrouw heeft u na de les even tijd’ 

en dan na de les beginnen met ‘ik heb niet zo’n hele fijne mentor, zou ik misschien hier mijn verhaal mogen doen. 
En dan zegt zij van ‘ja natuurlijk’

en dan vertel ik mijn verhaal


En dan nog heel veel moed verzamelen om het allemaal te doen


Want ik vindt het nu al megaa moeilijk en het duurt nog bijna een week voordat ik les van haar heb


Je kan het starten met: ik moet u iets vertellen, ik heb eigenlijk al heel lang een soort van masker opgezet, maar wil en kan dat nu niet meer omdat het anders echt mis gaat.…

 

En dan vertel je dus wat er allemaal is

Ik zou dit doen. En niet zeggen van: ik heb niet zo'n fijne mentor, maar zeggen: ik heb het er liever met u over, dat klinkt wat netter.


Ja dat is wel beter 


Reageer