Skip to main content

heyyy

ik ben 13 jaar oud en ben een meisje ik heb verkering met een ander meisje zij is 15 we schelen 18 maanden in leeftijd.

na veel gedoe zijn we nu bij elkaar maar toen we vandaag bij mij thuis waren en gwn wat lagen te dutten op mijn bed zag ik dat er heel veel kleine snij littekens op haar armen zitten

ik schrok er wel een klein beetje van. ik heb er niks over gezegd. het is niet zo raar dat ze die littekens heeft ze is haar  moeder verloren aan kanker toen ze een jaar of 9 was.

ze is ook heel erg slim en ze houd ook erg veel van haar school en van haar docenten ze vertelde dat sommige docenten een beetje een moeder figuur kunnen zijn voor haar omdat zij echt vragen hoe het met haar gaat. haar vader doet dat namelijk thuis niet.

ze heeft me ook verteld dat ze een tijdje erg weinig at, dat deed ze zodat mensen aandacht aan haar besteden zoals dus haar docenten. ze deed het zodat er iemand voor haar zorgde en ik denk dat ze zichzelf daarom ook heeft gesneden.

het doet me zo veel verdriet dat het zo voor haar gelopen is. ik huil er nu ook van. waarom zij?? ze is zo lief en ik weet niet hoe ik haar moet helpen. ze zegt altijd dat ze heel erg blij met me is en dat is ook zo maar… ik weet het niet…

 ik heb mezelf ook een keer gesneden  maar dat heb ik daarna niet meer gedaan omdat ik me zo schuldig voelde, alsof ik iets heel kostbaars had beschadigd… nu heb ik ook weer dat stomme gevoel van aanstellen, “zie je wel anderen mensen hebben het veel erger dan jij zeur niet zo!’

nou ik voel me een beetje hulpeloos nu zoals je merkt oh ew mn hele hoofd is nu plakkerig van tranen (klinkt dramatisch srry ) 

….. iemand tips of gwn een zegje ofz?

 

Liefssss F

Hey F, 

 

als iemand wie zelf last heeft/heeft gehad van sh, zou ik je graag advies willen geven. 

trouwens; wat heftig zeg, van dr ma.. kan ze daarover wel goed praten met je? Of vind ze dat lastig? 
 

Is ze er ooit al zelf over begonnen? Dat ze last heeft van sh of zelfbeschadeging gedachtes? Of is dit echt helemaal uit het niets?

 

 

Waren de wondjes nog nieuw of waren ze al wit/dicht of vervaagd? Zo weet je of ze nog nieuw zijn of niet, stel je voor ze zijn nieuw dan is het handig om zo snel mogelijk erover te praten, omdat er dan eventueel iets dwars zit bij je vriendin waar je nog niks van weet. 
 

natuurlijk als ze al wit / geheeld of vervaagd zijn is het nogsteeds nodig om erover te praten, maar zijn ze al wat langer geleden en dus iets minder noodzakelijk; omdat er dan op dit moment niet iets actief speelt.

 

snijden blijft een lastig onderwerp voor zowel de persoon die het doet als de partner van die persoon omdat er een taboe rond bestaat. Zoals je al zei heb je zelf ook wel enige ervaring en weet je dus ergens een klein beetje hoe het is. 
 

wat mijn vriendje bij mij doet is als hij het opmerkt er gewoon eerlijk over zijn en rustig vragen waarvan ze zijn en waardoor het komt, als ze aangeeft dat ze er liever niet over wilt praten of zich ongemakkelijk voelt kan je het beter niet door blijven vragen, maar het met rust laten tot ze er bereid toe is om erover te praten. 
 

ook kan je haar natuurlijk appen met dat je je zorgen maakt, maar vertel haar wel dat je haar nu niet anders ziet en dat je nogsteeds even veel van haar houd, aangezien ze er misschien niks over zegt omdat ze bang is dat je haar er anders op aankijkt(?)

 

laat je me even weten of je hiermee iets kon? 
 

Groetjessss

 


misschien kan je tegen haar zeggen dat je die snedes op haar arm zag en of het wel goed met haar gaat?


dankjewel @Imasadgirlbutdontmind  en @Hello1 

 

de sneedjes op haar arm waren erg dun en je kon ze bijna niet meer zien er waren ook geen verse wondjes dus dat stelt me wel gerust. ze heeft me uit zichzelf alles verteld over haar docenten en het eten, toen ik vertelde dat ik me daar een beetje zorgen over maakte zei ze dat ze dat nu ook al minder doet. maar misschien zei ze dat alleen omdat ze niet wilde dat ik me zorgen maakte ik hoop van niet. ik denk niet dat ik specefiek iets wil zeggen over haar snedes maar ik wil wel gewoon dat ze weet dat ik er voor haar ben dus dat zal ik haar wel vertellen. misschien vertel ik haar ook nog wel een keer mijn hele verhaal maar voorlopig niet omdat ik haar niet wil belasten met mijn gedoe…  ik denk dat het nu wel oke met haar gaat?? ik praat er binnenkort wel met haar over ze vertrouwt mij en ik vertrouw haar dus het komt wel weer goed.

nogmaals heel erg bedankt allebij, ik heb het nu weer een beetje op een rijtje in mn hoofd

liefsss F


Ik begin oprecht een beetje te huilen hiervan. Ik vind het zo erg.


Reageer