De Kindertelefoon.nl

ja veel dingen maar het belangerijkste is om er over te blijven praten en weten dat je niet alleen bent:)

Ik ben niet meer depressief maar dat was tot vorig schooljaar wel anders . Ik denk niet dat ik toen dingen  “gedaan” heb behalve dan de voortdurende ruzies met mijn mama . Ik ben er eigenlijk zelf uitgekomen door mezelf te dwingen om te veranderen  , en dat ging van me compleet anders kleden tot hangen met de populaire mensen op school . Dat laatste was soms niet makkelijk maar intussen voel ik me goed en veel zelfzekerder . Oja , vorige zomer ben ik ook beginnen roken  , depressie op zich had daar weinig mee te maken , dat hoorde eerder bij het nieuwe imago dat  ik mezelf opgedrongen had  , maar intussen doe ik het gewoon graag . Ik hoop dat jij er ook uitkomt  , veel succes !

Ik denk dat je zelf het antwoord op je vraag wel weet. Iedereen met depressie heeft bepaalde coping mechanisms om in leven te blijven. De een snijdt, de ander gaat veel eten, de ander ligt de hele dag in bed. Het doet er niet toe wat je coping mechanism is, zolang je, zoals the masked angel al zei, erover blijft praten. Dit kan tegen vrienden, een therapeut, je ma, een dagboek, maakt niet uit. Krop het in ieder geval niet op. Praten is immers ook een coping mechanism.