Hey, ik heb een dilemma,

laat ik bij het begin beginnen, ik ben al mijn hele leven vrienden met een meisje en laten we haar even lara noemen, nou moeten jullie over dit meisje wel weten dat ze heel stil is en heel verlegen is, ze is ook altijd heel stil als ik bijv met haar afspreek bij mij dan zegt ze ook niks tegen mijn moeder. Dat vinden ik en mijn moeder ook best irritant aangezien ze hier nu al zo'n 8 jaar langskomt, maar daar gaat het nu niet over. Het gaat over dat zij dus al heel mijn leven mijn beste vriendin is, dat kom ergens ook omdat ik nooit echt opzoek was naar andere vrienden. Ik zit nu inmiddels in groep 8 en ga bijna naar het middelbare, ik weet al bij wie ik waarschijnlijk in de klas kom en ben daarom een beetje mijn vrienden kring aan het uitbreiden. Op de een of andere manier heeft heeft Lara daar moeite mee. Ik heb sinds ik mijn vriendenkring aan het uitbreiden ben heel wat nieuwe aardige mensen leren kennen. Zo ook een superaardig meisje die we even Sofie gaan noemen. Ik en sofie zouden samen afspreken, alleen Lara vroeg of ze mee kon, we zeiden ja. Het was supergezellig en we deden het vaker! Een paar weken later wilde sofie weer afspreken maar zonder Lara (omdat lara eigenlijk overal bij was) het was heel gezellig en we besloten vaker zonder lara af te spreken.  Lara is een meisje dat ook niet echt initiatief neemt, ze heeft zo ook niet meer voorgesteld om af te spreken met zen 3e. Op school praat ze ook steeds minder tegen me te praten en als ik met haar afspreek is het ook niet echt meer gezellig.

Weet iemand wat ik moet doen?

-anoniem