Heej,
Je ziet het al aan de titel, alvast sorry als dit een heel lang verhaal gaat worden..
Nou mijn vader is ongeveer rond kerst tijdelijk gestopt met werken,
Ik weet eigenlijk niet precies maar hij ging niet met plezier naar zijn werk en kwam vaak met hoofdpijn thuis.
Meestal ging hij op zondag of op dagen waarop hij de dag daarna moest werken al vroeg na bed, ongeveer rond 8 uur.
Nu is hij dus tijdelijk gestopt met werken, hij heeft nog wel gewoon zijn baan maar mag thuis blijven van zijn leidinggevende.
Alleen het probleem is dus nu, hij is gewoon niet zo happy meer thuis.
Snel boos of chagerijnig.
Voordat hij depressief was, waren mijn ouders beide pas om 6 uur thuis.
Wat fijn is want als ik dan uit school kom kan ik even doen wat ik wil.
Maar nu is hij dus ALTIJD thuis, en daar erger ik me zo aan want ik moet nu telkens verantwoorden waar ik ben..
Soms lig ik hier ook wel wakker van, omdat ik zo bang ben dat hij gevaarlijke dingen gaat doen..
Ook probeer ik allemaal dingen waarvan hij boos kan worden te verkomen,
Zoals mijn schoenen wegzetten, jas ophangen & bekers/bordjes op het aarrecht zetten.
Soms heel vermoeiend.
Iemand tips om hier mee om te gaan?
Bladzijde 1 / 1
Hoi Evenhulpnodig,
Ik snap dat je best wel even een beetje hulp kan gebruiken. Het is ook niet niks wat ik allemaal lees. Je zit er middenin en kan het niet zomaar “even ontvluchten”. Je doet je best om het zo goed mogelijk te doen en toch krijg je het gevoel dat je het niet goed (genoeg) doet. Al die dingen passen bij het hebben van een depressieve ouder. Omdat ik er niet super veel van wist, heb ik er op internet naar gezocht en ik denk dat ik wel een paar dingen gevonden heb, waar je wat aan zou kunnen hebben.
Allereerst een website speciaal voor jongeren van ouders met psychische problemen, zie
https://www.kopstoring.nl/site/Kopstoring/
Hier kun je informatie vinden en verhalen van lotgenoten lezen. Ook kan je je vragen mailen of gratis naar ze bellen met je vragen.
Via een link die ik op bovenstaande site vond kan je met lotgenoten chatten, zie
https://www.survivalkid.nl/
Ik zag staan dat de site nog in aanbouw is, dus ik weet niet of alles al werkt.
Tenslotte vond ik nog een (uitgebreide) beschrijving van wat depressie is en hoe het behandeld kan worden en ook hoe je er als kind mee om zou kunnen gaan. Het is best veel om allemaal te lezen, maar ik heb er stukjes uit gelezen en ik vind dat het heel begrijpelijk is geschreven, zonder al te moeilijke woorden. Hoofdstuk 2 met die 8 punten van hoe je er mee om kan gaan zou ik als eerste aanraden, maar je moet maar even kijken of het iets voor je is. Kies gwn die stukjes die je het meest interesseren en lees die, elke keer een klein stukje. Al die dingen die jij noemde in je verhaal, kwam ik ook tegen in de beschrijving, zie
http://www.depressievereniging.nl/wp-content/uploads/2014/03/PimCuijpers-Depressie-en-naasten1.pdf
Ik hoop dat je er wat aan hebt en sws dat het snel weer beter gaat met je vader. Want ik denk dat als het beter met je vader gaat, het voor zijn omgeving (voor jou dus onder andere) ook beter zal gaan. Het lijkt mij moeilijk om te zien dat iemand waar je van houdt niet meer de oude vertrouwde vader is, zoals je die altijd gekend hebt. Wat ik gelezen heb, is dat het heel begrijpelijk is dat je je erg betrokken voelt bij alles en dat je je best doet op alle mogelijke manieren. Maar ook dat die hulp niet altijd gezien en gewaardeerd wordt op de goede manier. Jij kunt er niks aan doen dat je vader depressief is en eigenlijk kan jij hem ook niet beter maken, maar moet hij dat (grotendeels) zelf doen, met hulp van professionals (huisarts of psycholoog ofzo) en misschien ook met medicijnen. Je vader aan de andere kant kan er iig op dit moment ook niet echt iets aan doen dat hij zo reageert, want hij is niet zichzelf. Hij voelt zich ook machteloos op dit moment. Weet dat de depressie beter zal worden, alleen heeft dit wel tijd nodig.
Sterkte iig en groetjes,
JJ
Ik snap dat je best wel even een beetje hulp kan gebruiken. Het is ook niet niks wat ik allemaal lees. Je zit er middenin en kan het niet zomaar “even ontvluchten”. Je doet je best om het zo goed mogelijk te doen en toch krijg je het gevoel dat je het niet goed (genoeg) doet. Al die dingen passen bij het hebben van een depressieve ouder. Omdat ik er niet super veel van wist, heb ik er op internet naar gezocht en ik denk dat ik wel een paar dingen gevonden heb, waar je wat aan zou kunnen hebben.
Allereerst een website speciaal voor jongeren van ouders met psychische problemen, zie
https://www.kopstoring.nl/site/Kopstoring/
Hier kun je informatie vinden en verhalen van lotgenoten lezen. Ook kan je je vragen mailen of gratis naar ze bellen met je vragen.
Via een link die ik op bovenstaande site vond kan je met lotgenoten chatten, zie
https://www.survivalkid.nl/
Ik zag staan dat de site nog in aanbouw is, dus ik weet niet of alles al werkt.
Tenslotte vond ik nog een (uitgebreide) beschrijving van wat depressie is en hoe het behandeld kan worden en ook hoe je er als kind mee om zou kunnen gaan. Het is best veel om allemaal te lezen, maar ik heb er stukjes uit gelezen en ik vind dat het heel begrijpelijk is geschreven, zonder al te moeilijke woorden. Hoofdstuk 2 met die 8 punten van hoe je er mee om kan gaan zou ik als eerste aanraden, maar je moet maar even kijken of het iets voor je is. Kies gwn die stukjes die je het meest interesseren en lees die, elke keer een klein stukje. Al die dingen die jij noemde in je verhaal, kwam ik ook tegen in de beschrijving, zie
http://www.depressievereniging.nl/wp-content/uploads/2014/03/PimCuijpers-Depressie-en-naasten1.pdf
Ik hoop dat je er wat aan hebt en sws dat het snel weer beter gaat met je vader. Want ik denk dat als het beter met je vader gaat, het voor zijn omgeving (voor jou dus onder andere) ook beter zal gaan. Het lijkt mij moeilijk om te zien dat iemand waar je van houdt niet meer de oude vertrouwde vader is, zoals je die altijd gekend hebt. Wat ik gelezen heb, is dat het heel begrijpelijk is dat je je erg betrokken voelt bij alles en dat je je best doet op alle mogelijke manieren. Maar ook dat die hulp niet altijd gezien en gewaardeerd wordt op de goede manier. Jij kunt er niks aan doen dat je vader depressief is en eigenlijk kan jij hem ook niet beter maken, maar moet hij dat (grotendeels) zelf doen, met hulp van professionals (huisarts of psycholoog ofzo) en misschien ook met medicijnen. Je vader aan de andere kant kan er iig op dit moment ook niet echt iets aan doen dat hij zo reageert, want hij is niet zichzelf. Hij voelt zich ook machteloos op dit moment. Weet dat de depressie beter zal worden, alleen heeft dit wel tijd nodig.
Sterkte iig en groetjes,
JJ
Mijn vader is ook depressief, maar werkt sinds kort wel weer. Eerst ging ik ook altijd maar weer zorgen dat alles opgeruimd was zoals hij wilde om te voorkomen dat hij somber werd. Nu heb ik geleerd dat of ik het nou wel of niet doe, het maakt niet zo veel uit. En als hij somber is, vind ik dat soms wel moeilijk, maar moet je echt bij je zelf heel goed weten dat dit totaal niet jou schuld is. Ook wil ik zeggen dat depressieve mensen gewoon aardig en niet eng zijn!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
