Hoi!
Al een lange tijd gaat het slecht. Steeds als ik denk dat het niet slechter kan, wordt het weer slechter. Binnenkort start ik met een behandeling waar ik 8 maanden op de wachtlijst heb gestaan en de eerste indruk was niet prettig. Nu heb ik gelukkig nog contact met mijn oude psycholoog en ik vind het heel lastig om haar los te laten, maar weet dat het moment ooit zal komen.
De gedachtes in mijn hoofd worden heftiger en ik weet niet wat ik ermee aanmoet. Eerst waren de gedachtes ook zo, maar ik ben van mezelf heel angstig waardoor ik geen einde aan mijn leven durf te maken. Gister was dat anders… Het gevoel waar ik inzat, was zwaar en ik kwam er niet uit. In mijn hoofd was er een strijd dat ik mijn spullen moest pakken en weg van huis moest gaan. Om vervolgens een einde aan mijn leven te maken. Dat moment waar ik inzat, voelde vreselijk! Ik was op me kamer en kon alleen maar huilen. Uiteindelijk goed dat ik op mijn kamer was gebleven, want de angst die ik normaal wel heb, was ineens weg en was er anders niet meer geweest denk ik.
Voor de komende week ben ik heel erg bang, want mijn oude psycholoog is met vakantie. Ze heeft gezegd dat ik haar een berichtje mag sturen als er iets is wat ik wil delen, maar ik voel me bezwaard daarover. Doordat zij natuurlijk ook vakantie heeft.
Waar ik bang voor ben, is de komende week. Als ik in zo’n diep moment zit, weet ik niet hoe ik eruit moet komen en vindt het niet fijn om de mensen thuis hiermee te belasten.
Wat moet ik doen, help?!
- Indy1234
