Hallo allemaal,
Ik ben zolang ik me al herinner niet 100% vrolijk. En de laatste tijd gaat alles enorm bergafwaarts. Ik heb het vermoeden dat ik depressief ben, alleen ik weet niet hoe ik dit aan iemand kan vertellen. Het gaat thuis niet echt lekker. (Mijn vader word snel boos en gaat dan schreeuwen en dingen stuk slaan). Verder is er veel ruzie en er komen mensen van leger des heils Enzo om het proberen op te lossen. Ik heb het nooit geweldig kunnen vinden met mijn moeder. Wel met mijn vader vroeger. Maar tegenwoordig ben ik een beetje bang voor hem. Hij zal ons nooit slaan of wat dan ook, alleen als hij boos is slaat hij borden stuk en schreeuwd hij dingen als: het licht ook allemaal aan mij! En ik rijd straks wel tegen een boom aan, dan zijn jullie van me af! En dat soort dingen. Verder is het nooit makkelijk geweest. Ik begon 1 jaar gelden mezelf te snijden. Het was een hele moeilijke tijd voor me. Het ging om mijn half broer Marc. Toen zijn moeder stierf toen hij 18 was werd hij depressief en begon hij met roken, drank en drugs. Hij is weggegaan (ik weet niet waarnaartoe) en in de 5 jaar dat we niet wisten waar hij was heeft hij zichzelf enorm in de problemen gewerkt. Daarna had hij geen slaapplek geen geld. Zijn complete leven naar de klote, drankverslaving, schulden, strafblad enzovoort. Hij kwam bij ons wonen. Pappa zou hem helpen zijn problemen optelossen. En financieel steunen.
Vroeger hadden we een close band, maar dat was verdwenen. Hij heeft ons opnieuw in de steek gelaten en zo ging het door. Nu weten we allen niet waar hij is. Ik had het daar moeilijk mee (nog steeds) en ik heb er nooit over gepraat. Ik ben geen prater. Er is maar een die alles weet. Die ik echt vertrouw. En dat is mijn lease pony. Allemaal kleine en grote problemen stapelden tot grote bergen. Maar ik kan niet praten en niet huilen. Iedereen op dit forum zegd praten en huil het eruit. Maar ik kan niet huilen. Ik sla alles op in mijn hoofd en denk. Om mijn frustatie te minderen rook ik. Mijn verhaal is lang en ingewikkeld en ik blijf er over denken. En besluit dat het niet erg genoeg is om over te praten. Mijnlease pony is het enige wat me nog overeind houd. Alleen daar licht probleen 2. We hebben echt een band en ik kan niet zonder hem. Maar ik kan me niet concentreren op school, want mijn hoofd zit vol en gedachtes dwalen constant af. Hierdoor staat school er slecht voor. Maar ik weet dat ik mijn niveau aan kan, alleen momenteel niet.ik hield bewust mijn mond thuis. Ik wist hoe ze zouden reageren. Bovendien durfde ik het niet aan papa te vertellen. Alleen nu heeft mijn mentor naar huis gebeld. Mijn moeder heeft godzijdank niets tegen papa gezegd. Aleen mama was boos en heeft gezegd dat ik minder naar de stal mag. Maar stal is nu het belangrijkste en het enigste waar ik echt gelukkig van word. Ik weet dat ik het jaar nu aan het verkloten ben en ik niet over ga zo. Alleen dit gaat me niet helpen. Ikword nog depressiefer en het zal bergafwaarts werken. Ik weet echt niet wat ik nu moet doen.
Sorry voor de lange tekst en de schrijf fouten. Dankje als je de hele tekst leest voor me en ik hoop dat jullie een oplossing hebben voor me
Bladzijde 1 / 1
Mijn zus zit bij lentis en ik dacht daar eerst ook even aan. Alleen ik kan slecht praten en al helemaal met vreemden..
Verder ben ik vaak moe en snel uitgeput. Het gaat lichamelijk slecht. Maar ik zit altijd met dezelfde vraag.: is dit erg genoeg om met iemand over te praten?? (Bijv mentor school). En ik ben bamg dat ik mijn ouders zo kwets.
Hey, jeetje wat een heftig verhaal.. Ik vind het naar om te lezen dat je je zo ongelukkig voelt. Mijn tip is om echt met iemand te praten die je vertrouwt. Je mentor of een vertrouwenpersoon op school bijvoorbeeld. Zij kunnen je beter helpen dan ik kan en je doorsturen naar een gezinscoach of andere passende oplossingen zoeken. Stel dit niet langer uit want wat ik lees zit je al een tijd niet goed in je vel en je verdient het om je goed te voelen! Problemen lossen zich niet vanzelf op en ik hoop oprecht dat je hulp gaat vragen. Heel veel succes en hou je me op de hoogte?
Hoi!
Het is altijd erg genoeg om over iets te praten, wanneer jij je niet goed in je vel voelt is het het waard om aandacht aan gegeven te worden.
De ruzies bij jou thuis zijn vaak nogal extreem want er worden dingen kapot gegooid en geroepen.
Weet wel dat mensen de dingen die ze in een ruzie zeggen (zoals dat je vader zichzelf van het leven zou willen beroven) vaak niet menen wanneer ze terug gekalmeerd zijn. Toch snap ik dat deze dingen behoorlijk eng zijn om te horen. Misschien kan je eens op een rustig moment met je vader/ouders bespreken dat jij deze ruzies echt niet fijn vindt en dat het jouw gevoelens echt wel kwetst.
Je halfbroer is weggelopen van huis waarna hij zichzelf in de problemen heeft gewerkt. Ook dat is echt niet fijn, voor niemand, uit die problemen zal hij zelf moeten zien te geraken, hier kan jij hem niet bij helpen.
Wanneer je hem ziet kan je wel laten weten dat je hem mist en echt beters voor hem hoopt.
Je kan deze site eens bekijken: https://www.druglijn.be/bezorgd-om-iemand , hier kan je handige tips krijgen om hem te helpen en om er zelf mee om te kunnen gaan.
Het is jammer dat je niet meer zo vaak naar je lease pony mag wanneer je daar juist troost uit put. Dit is ook iets dat je misschien met je ouders kan bespreken, zij weten tenslotte niet hoeveel dit voor jou betekent.
Probeer voorlopig zoveel mogelijk te halen uit de momenten dat je wel bij je pony kan zijn.
Het is heel belangrijk om hulp te zoeken voor deze problemen in gevoelens. Zelfbeschadiging is iets serieus en je raakt er sneller verslaafd aan dan dat je zou denken. Dit is echt geen goede oplossing. Ook al lukt praten met vreemden je niet zo goed, er zijn nog steeds een heleboel andere manieren. Je kan bv. schrijven hoe je je voelt (zoals je hier al super hebt gedaan!) bv. in een dagboek, of juist in een brief naar een hulpverlener.
Je kan je ook creatief uiten met tekeningen en muziek,... er zijn mogelijkheden genoeg die veel beter werken dan zelfbeschadiging.
Groetjes
Lot
Het is altijd erg genoeg om over iets te praten, wanneer jij je niet goed in je vel voelt is het het waard om aandacht aan gegeven te worden.
De ruzies bij jou thuis zijn vaak nogal extreem want er worden dingen kapot gegooid en geroepen.
Weet wel dat mensen de dingen die ze in een ruzie zeggen (zoals dat je vader zichzelf van het leven zou willen beroven) vaak niet menen wanneer ze terug gekalmeerd zijn. Toch snap ik dat deze dingen behoorlijk eng zijn om te horen. Misschien kan je eens op een rustig moment met je vader/ouders bespreken dat jij deze ruzies echt niet fijn vindt en dat het jouw gevoelens echt wel kwetst.
Je halfbroer is weggelopen van huis waarna hij zichzelf in de problemen heeft gewerkt. Ook dat is echt niet fijn, voor niemand, uit die problemen zal hij zelf moeten zien te geraken, hier kan jij hem niet bij helpen.
Wanneer je hem ziet kan je wel laten weten dat je hem mist en echt beters voor hem hoopt.
Je kan deze site eens bekijken: https://www.druglijn.be/bezorgd-om-iemand , hier kan je handige tips krijgen om hem te helpen en om er zelf mee om te kunnen gaan.
Het is jammer dat je niet meer zo vaak naar je lease pony mag wanneer je daar juist troost uit put. Dit is ook iets dat je misschien met je ouders kan bespreken, zij weten tenslotte niet hoeveel dit voor jou betekent.
Probeer voorlopig zoveel mogelijk te halen uit de momenten dat je wel bij je pony kan zijn.
Het is heel belangrijk om hulp te zoeken voor deze problemen in gevoelens. Zelfbeschadiging is iets serieus en je raakt er sneller verslaafd aan dan dat je zou denken. Dit is echt geen goede oplossing. Ook al lukt praten met vreemden je niet zo goed, er zijn nog steeds een heleboel andere manieren. Je kan bv. schrijven hoe je je voelt (zoals je hier al super hebt gedaan!) bv. in een dagboek, of juist in een brief naar een hulpverlener.
Je kan je ook creatief uiten met tekeningen en muziek,... er zijn mogelijkheden genoeg die veel beter werken dan zelfbeschadiging.
Groetjes
Lot
Eigenlijk (hoewel het met mij lichamelijk ook niet erg goed gaat nu) zal ik juist de gelukkigste moeten zijn zal je denken..
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
