Vraag

depressief ik weet echt niet wat ik moet doen

  • 10 February 2020
  • 6 reacties
  • 199 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Hey

 

Ik ben nu zo een 2 jaar zwaar depressief

Ongeveer elke dag ruzie met mijn ouders 

Geen vrienden 

De vrienden die ik had hebben me allemaal genaaid 

Ik ga niet naar school het lukt me gewoon niet omdat daar nog een oude vriend rondloopt die me dus heel hard genaaid heeft

Heb trouwens ook al pogingen gedaan om zelfmoord te plegen niet gelukt

En al zou ik nu door deze tijd heenkomen dan zou het onmogelijk zijn om onderdeel uit te maken van de (gewone) maatschappij

Nou vind ik mezelf ook gewoon heel erg lelijk 

Ik zie eigenlijk gewoon geen andere uitweg dan zelfmoord en dan nu een poging met succes

Ik wil gewoon heel graag weten of er iemand is die wel uit een zware depressie is gekomen en tips heeft

Kan me sowieso niet voorstellen dat iemand de moeite neemt om dit te lezen

Ik hoor graag antwoord

 

Doei

 

 


6 reacties

Heyy, @RWADWBK 

 

Laat ik allereerst zeggen dat ik het heel vervelend vind dat je je momenteel in deze situatie begeeft en dat ik hoop dat het beter zal gaan.

 

Ik heb een beetje het zelfde gevoel als jij hebt, dus ik denk dat ik je er in zeker zin wel mee kan helpen, alleen valt mijn situatie momenteel wel heel erg mee vergeleken dat van jouw.

 

Je wilt graag weten of er iemand uit een depressie is gekomen, hier is er een, wel weer terugval helaas, maar dat gaan we gewoon weer fixen. 

 

Allereerst die ruzie met je ouders. Het is denk ik belangrijk om een goede band te hebben met je ouders omdat zij de mensen zijn die altijd in je leven zijn en waarschijnlijk zullen blijven. Je moet niet blijven zitten in een ruzie met hen, ik snap dat je boos op ze bent, maar een blijvende ruzie gaat je niet verder helpen. Ik weet natuurlijk niet wat er aan de hand is met jullie, maar er moet altijd ruimte zijn om met ze te praten. Ga een keer met ze zitten om het bij te leggen en jullie standpunt van beide kanten te betuigen. Zo kan je elkaar wellicht beter begrijpen en mogelijk de hele ruzie bijleggen. Maar nogmaals, ik weet niet wat de situatie is, maar er zou altijd een mogelijkheid voor moeten zijn.

 

Je hebt geen vrienden zeg je, dat is een hele vervelende situatie waaraan je niet in eén keer gigantisch veel aan kan doen. Maar je kan wel zorgen dat je met nieuwe mensen om gaat om vervolgens vriendschappelijke relaties te krijgen met mensen, er zijn altijd mensen die wel met je om willen gaan, al besef je dat soms niet. 

Je oude vrienden hebben je genaaid, op welke manier is dat precies? Of wil je dat liever niet zeggen, wat ik ook totaal kan begrijpen. Dat zou echter wel helpen met het inschatten van de situatie omdat het nu een beetje grijs gebied is. 

 

Dat je niet naar school gaat is natuurlijk een kwalijke zaak en daar moet wat aan worden gedaan, doordat er een persoon op zit waarmee jij niet goed kan mag het niet zo zijn dat je niet naar school kunt/durft. Deze ene persoon is daar ook, maar het hoeft niet zo te zijn dat je last van elkaar hebt, een school is zo groot dat je die gene niet tegen hoeft te komen. Als je bij hem in de klas zit is dat vervelend, maar niet onoplosbaar, van klas veranderen is in de meeste gevallen makkelijker dan je denkt. 

 

Die zelfmoordpogingen geven zeker wel de ernst van de situatie aan, je ziet geen andere uitweg meer. Dit kan ik erg herkennen, heb er zelf ook last van gehad, ben alleen niet toch heftige pogingen overgegaan. Dit is iets waar je met een professional over zou moeten praten omdat je dit in je eentje waarschijnlijk niet kan oplossen. Je zou kunnen bellen of chatten met 113 zelfmoordpreventie of natuurlijk langs de huisarts gaan, die heeft geheimhoudingsplicht en kan je doorverwijzen. 

 

Het is onzin dat je geen onderdeel van de samenleving kan uitmaken, je hebt je hele leven al deel hier van uitgemaakt. Er is geen reden dat je na een depressie niet meer kan doorstromen de samenleving in, waarschijnlijk is dat nu een groot probleem, maar als je hier uit bent zal je weer hetzelfde functioneren als mensen zonder psychische problemen in de meeste opzichten. 

 

Het onderdeel dat je jezelf heel lelijk vindt is een begrijpelijk verschijnsel, waarschijnlijk zal iedereen in de pubertijd dit wel meemaken. Niemand vindt zichzelf zo perfect als anderen, en daar is niets mis mee, zolang je ook maar het goede aan je zelf ziet. Dat kan ook van binnen zijn. Ik weet dat ik dit wel heel makkelijk zeg en dat ik het zelf ook niet altijd doe, maar toen ik in het verleden zo ben gaan denken is er een hoop veranderd. 

 

Ik houd mezelf ook aan een lijst, wat mij uit een hele diepe terugval houdt, let hierop en het zal vast en zeker beter gaan.

Never:

  • Expect
  • Alone
  • Too late
  • Say never
  • Surrender
  • Change

 

Ik hoop dat je hier iets mee kunt, en stuur gerust nog een berichtje terug, ik zal het zo snel mogelijk lezen en beantwoorden. 

 

Byyee,

 

360popescope

Badge

hoi, RWADRBK

tuurlijk nemen mensen de tijd om dit te lezen! Hier heb ik wat tips, ik hoop dat je er wat aan hebt!

 

Als je niet met je ouders kan praten is er dan iemand anders in de familie waar je mee kan praten? Je kan ook tegen je ouders zeggen dat je naar een psycholoog wilt. Die zal jou helpen om er weer bovenop te komen!

 

Ik wilde je eigenlijk ook nog even zeggen dat je niet lelijk ben want iedereen is mooi op zijn eigen manier! Bovendien gaat het niet om de buitenkant maar om de binnenkant.

 

Ik zal wel echt weer terug naar school gaan. Laat je oude vrienden links liggen en zoek contact met mensen die jou wel gelukkig maken. Desnoods ga je naar een andere school. 

 

Ook wilde ik zeggen dat je in de puberteit erg veranderd en dat iedereen dus wel eens last heeft van momenten waarop ze zichzelf lelijk vinden enzo! Maar dat is absoluut niet zo!

 

Je maakt echt wel deel uit van de (gewone) maatschappij. Zonder dat je het weet zullen er mensen zijn die om jou geven. Er zullen nog mensen komen die heel veel om jou geven! Het leven heeft tegenslagen maar je kan het fantastisch maken!

 

Dat je hebt geprobeerd om zelfmoord te plegen betekend dat je hulp nodig hebt! Dit zullen mensen echt wel begrijpen. Ik denk dat niemand dat erg vind. Er is wel een anderen uitweg! Ga met iemand praten, het maakt niet uit met wie! Wees jezelf en maak wat van het leven! Ga op zoek naar mensen die je wel gelukkig maken!

 

Ik hoop dat je hier wat aan hebt! groetjes anoniempi

 

Hey @360popescope 

Maak je klaar voor weer een laag verhaal

 Over de ruzie met mijn ouders: ik denk ook dat het belangrijk is om een goede band met me ouders hebben maar dat gaat niet heel makkelijk. Mijn beiden ouders hebben een zeer kort lontje dus al is er een heel klein meningsverschil dan kan dat uitlopen tot zei heel erg boos worden en ook fysiek worden. Ik vind dat als je een kind bij elkaar neukt ook gewoon goed voor hem moet zorgen en dat is wat er niet gebeurd. En inderdaad ik ben heel boos op ze. En al zou ik naar ze toe stappen om het proberen op te lossen dan denk ik niet dat we heel ver komen. 

 

Over het stukje geen vrienden: op de basisschool groep 1,2,3,4,5 werd ik altijd gepest. Ben vervolgens naar een andere school gegaan het lukte me toen niet echt om daar vrienden te maken ( ik ben sociaal heel slecht) toen kwam ik in klas 1 niet op een normaal voorgezet onderwijs trouwens. Daar had ik eigenlijk meteen wel een klik met 3 mensen noem ze ff  Timo Victor en luci.

Timo was wel echt heel aardig had volgens mij ook veel problemen thuis. Maar hij was echt heel aardig en kon het goed met hem vinden. Nooit iets voorgevallen tussen ons maar naar paar weken was ik opeens een sukkel en ging ie met totaal andere mensen om. Vervolgens ging ik veel met Victor en luci om was ook wel gezellig gewoon ze waren gewoon chill waren eigenlijk op school en na school altijd met ze 3e. Ik deed doen ook dingen waar ik vroeger van dacht begin ik nooit aan. Roken/alcohol/lachgas etc. Nooit verslaafd aan geraakt trouwens. Vroeg toen x of ze pakje wouden halen voor me na dat was zo een paar keer en toen. Maar toen vroeg ik een x om een pakje en toen moest ik gaan betalen dus ik neem gewoon geld mee en toe sloegen ze me op de grond pakte me portomonee af en zo en vervolgens vertelde zee aan iedereen heel stoer dat ze me genaaid enzo hadden. Vertel dit nu trouwens veel te veel in detail maar goed je wou weten wat er gebeurt was😉. 

Later nog steeds in klas 1 rond februari denk ik werd ik in een andere klas geplaatst hoefde van mij  trouwens niet perse maar goed daar kwam ik 2 kinderen tegen weer noem ze ff Jacco en Nadia en Jacco was iemand waar ik heel hard mee kon lachen. Werden al snel hele goede vrienden bla bla maar kreeg dus ook contact met Nadia en zei was echt een iemand die je heel goed kon vertrouwen werd ik ook goed bevriend mee. In april werd Jacco geschorst en bleef ik dus alleen met Nadia naar zei vind er ook niet veel aan dus werd paar dagen later ook geschorst en toen bleef ik ook maar gewoon thuis. Thuis gingen we met zen 3e heel veel bellen en appen eigenlijk gewoon de hele nacht door en we kregen echt een hele hechte band. Tot augustus hebben we eigenlijk alleen maar de hele dag met elkaar gebeld en toen blokte Nadia ons opeens allebei zonder rede. Toen was eigenlijk de band met Jacco ook meteen weg. Het klinkt nu trouwens of het toen allemaal heel goed met me ging maar was wel depressief toen ook al veel ruzie met mijn ouders. Nadia was trouwens de eerste persoon tegen wie ik vertelde dat ik depressief was. 

Na nu deblokkerde Nadia me vorige maand ( begin December) en onze band was meteen eigenlijk weer heel goed Jacco kwam er ook weer bij en belde weer de hele dag we hadden zelfs plannen om gewoon weg te lopen bij onze ouders en te gaan samenwonen helaas onmogelijk voor 14 jarige. Maar begin januari blokte ze me opeens weer zonder rede net nadat we weer een hele nacht hadden gebeld. Ik maakte een fake acc aan en vroeg haar waarom.  ze zij dat ze me niet mocht. En dat kwam toch wel heel hard aan. Jacco ging ondertussen wel weer naar school en omdat ik ook allemaal gezeik kreeg met de leerplicht zei ik dus dat ik naar de dezelfde school wou als Jacco. Ik kwam ook in de klas bij hem maar het was toch zwaarder dan verwacht als je 9 maanden eigenlijk alleen maar depressief op bed gelegen beetje lopen bellen. Dus na paar dagen bleef ik weer gewoon thuis en toen kreeg ik opeens van hem een apje dat we geen vrienden waren en dat ik lekker thuis kon blijven.

Dus dat is de rede dat ik niet naar school ga. En eigenlijk ook helemaal niemand meer vertrouw of durf te vertrouwen

 De zelfmoordpogingen durf ik daarom ook niet over te praten met mensen zoals de huisarts puur omdat ik ze gewoon niet vertrouw

Om later mee te doen aan te normale maatschappij heb je een baan nodig. Ik ga niet naar school weet ook niet of ik die stap ooit nog wil gaan maken. Ga dus geen diploma halen. Laat staan een vervolg opleiding. Heb ook geen dingen die ik later heel graag wil worden

En ik vind mezelf niet alleen lelijk. Ik ben dat gewoon en je zegt dat het er om gaat van wat er binnen zit ook daar ben ik niet tevreden over.

Dit schreef jij

Ik houd mezelf ook aan een lijst, wat mij uit een hele diepe terugval houdt, let hierop en het zal vast en zeker beter gaan.

Never:

  • Expect
  • Alone
  • Too late
  • Say never
  • Surrender
  • Change

Deze snap ik niet heel goed. 

 

Hoor graag nog antwoord hierop

Doei RWAdWBK

Heyyy @RWADWBK 

 

Ik zal even zeggen dat ik best wel schrik van je verhaal, het is nog heftiger dan ik al dacht en je hebt duidelijk hulp nodig, ik zal je zo goed mogelijk proberen te helpen. Maar dat is natuurlijk ook niet alles, dit duidt echt op een behoefte aan professionele hulp.

 

Oké, de ruzie met je ouders. 

Ik vind het lastig om me in zo'n situatie in te leven omdat mijn ouders heel relaxed zijn, ik kan alles zeggen wat ik wil thuis maar ik kan me goed voorstellen dat dat bij jou moeilijk is. Er is natuurlijk geen makkelijke manier om die band met je ouders ineens te herstellen maar ik denk wel dat het mogelijk is. 

Ze kunnen niet altijd om je heen en zullen zeker naar je moeten luisteren. Je moet niet altijd maar alleen naar hen luisteren, maar ook vertellen hoe jij over dingen denkt en waar het op staat. Vertel ze dat je het echt lastig hebt en dat je er van baalt dat ze altijd zo naar je reageren. Je kunt ze vertellen dat tijdens de situaties dat je ze het meest nodig hebt, ze er niet voor je zijn. Je moet als het ware proberen om een gevoelige snaar te raken waarbij ze gaan beseffen dat zij ook een aandeel hebben in jullie ruzie. Je hoeft ze niet meteen verrot te schelden of iets dergelijks, maar zorg dat ze door hebben wat hun handelingen doen met jou en hoe het je leven beïnvloed. Ik snap ook dat dit in de praktijk misschien een gesofisticeerde kwestie is maar er moet een manier zijn om dit resultaat te behalen. 

 

Het stuk over Timo is iets wat veel voorkomt en wat echt niet aan jou als persoon ligt. Veel mensen veranderen veel in hun persoonlijkheid en kiezen voor andere vrienden wat achteraf vaak en slechte keuze blijkt. Ik denk dat dit ook een verband kan hebben met de thuissituatie van Timo, sommige problemen thuis neem je ook mee naar andere situaties. En daarom weet ik niet of je het hem volledig kan verwijten, natuurlijk wel voor een groot deel, maar er zal altijd meer achter zitten.

Die andere jongens zijn gewoon echt klootzakken, zoiets kan je gewoon niet doen en dit is dan ook beroving. Vraag me wel een beetje af hoe je aan minderjarigen aan dat soort middelen komt, vast niet van de supermarkt en dan zitten er soms risico's aan verbonden, al is dit niet iets wat alles goed praat. Ik denk niet dat je hieraan nog veel kan doen, maar natuurlijk wel een vervelende gebeurtenis. Maar wellicht beter om achter je te laten.

 

Oke next, Jacco en Nadia.

 

Dit is een situatie die denk ik lastig op te lossen is, in elk geval in het ding met Nadia. Zij heeft duidelijk een standpunt gevormd en dat mag ook, alleen had ze gewoon eerlijk tegen je moeten zijn en uitleggen wat hier toe geleid heeft. 

De keuze dat je niet meer naar school gaat is natuurlijk al niet meer terug te draaien, maar natuurlijk ook niet heel verstandig. Als je vrienden niet op school zijn is dat natuurlijk geen sein dat jij ook niet moet gaan. En dan is het inderdaad lastiger om weer naar school te gaan. 

Dat je later weer samen met Jacco naar school ging is heel goed, je moet er toch weer een keer aan geloven, en het is idd zwaar na zo lang niet gaan. Maar je kan niet altijd overal voor weg lopen, je moet gewoon een keer weer het normale leven oppakken hoe lastig dat ook is. 

En nou klinkt het misschien een beetje lullig wat ik ga zeggen, maar ergens heb ik ook wel een beetje begrip voor de reactie van Jacco toen je thuis bleef. Jullie gingen samen weer naar een andere school(zoals ik het begrijp) en vertrouwden elkaar als vrienden. En als je dan ineens thuis blijft en Jacco alleen achter laat kan ik me ook een frustratie van zijn kan inbeelden. Hij wilde natuurlijk ook het liefst dat je er wel gewoon was. 

 

 

Het stukje over meedoen in de maatschappij, het is niet zo dat jij nooit meer een baan zal kunnen krijgen. En zelfs een diploma moet prima te doen zijn, het komt alleen niet allemaal aanwaaien als je in je bed blijft liggen. Al verpest je je hele middelbare school, zijn er nog zoveel mogelijkheden om diploma's te halen in Nederland, je kan als je wilt uiteindelijk nog met een WO diploma slagen, al zal de weg er naar toe langer zijn. En het geeft niet dat je nog niet weer wat je wilt worden, dat hebben gigantisch veel mensen, en je hoeft ook nog niet te kiezen. Eerst moet je een richting/profiel kiezen, en daarna pas een opleiding. En zelf dan hoef je nog niet precies een beroep voor ogen te hebben. Maar ik weet zeker dat je tegen die tijd echt wel een bepaalde sector heeft wat je aantrekt en wat je interesseert. 

Ik hoop dat ik je met deze hele lap tekst een beetje heb kunnen motiveren.

 

Die lijst zal ik even toelichten, had ik meteen moeten doen.

 

Het gaat erom dat niet alles meezit en dat de wind vaak van voren komt en dat dat nog veel vaker zal gebeuren. Maar je kan er ook anders naar kijken, daarom zal ik even per punt de lijst uit leggen.

 

Overal moet je even never voor houden,

 

Expect: Je moet niet overal verwachtingen voor hebben omdat dingen dat vaak tegen kunnen vallen of dat je er al met een slecht gevoel in gaat.

Alone: Er is altijd iemand die om je geeft of met je wilt praten, dat kan echt iedereen zijn.

Too late: Dit is wel van toepassing op jouw school probleem, het is nooit te laat om weer te beginnen en verder te gaan.

Say never: Je moet niet van tevoren denken dat dingen niet meer goed komen, heb ik veel gedaan en is me niet ten goede gekomen.

Surrender: Je moet je niet overgeven aan een stel mafkezen die je naar de grond hebben geslagen of ex-vrienden die je hebben laten vallen, je komt er bovenop.

Change: Blijf vooral jezelf en de beste versie van jezelf, als je gaat veranderen om dingen beter te maken zal dit op lange termijn niet ten gunste komen. 

 

Nou ik sluit maar weer even af.

 

byye

 

360popescope 

@360popescope 

 

Goed het eerste stukje je zegt dat ik professionele hulp nodig heb. Ten eerste ik weet niet hoe ik daar aan kom. En ik denk dat mijn ouders het ook helemaal niet leuk gaan vinden als ze der achter komen. En al zou ik wel zo in contact gaan met zo iemand dan weet ik echt echt niet of ik vol in zijn gezicht wil zeggen dat ik depressief ben en zelfmoordpogingen gedaan heb. 

Oké de ruzie met mijn ouders

Heb al meerdere keren geprobeerd een gevoelige snaar te raken. Ze geven geen fuck. Ik snap dat jij je niet goed kan voorstellen dat je ouders zo zijn. Maar ik ben wat ze zelf zeggen perongelijk geboren. 

Het stukje vrienden

Aan Timo Victor en luci denk ik eigenlijk ook niet veel meer aan. Maar ik ben het ook niet vergeten.

En geloof me trouwens het is echt triest makkelijk om als minderjarige aan verboden middelen te komen.

En dan even over Nadia 

Is het normaal dat je de ene dag zegt van: oh ik hou zoveel van je ♥️, wij zijn voor altijd schat😘, ben der altijd voor je♥️. En letterlijk de volgende dag zegt dat je diegene irritant vind. Zonder dat we ruzie hadden ofzo. Ik vind dat niet normaal.

En bij Nadia doet het trouwens nog steeds wel heel veel pijn. 

En over Jacco heb ik het niet helemaal goed verteld. Hij is aan het begin van het schooljaar gewoon begonnen in die klas. En een maand geleden kwam de leerplicht dus moeilijk bij mij doen toen zei ik dat als ik naar school moest het liefst bij Jacco in de klas kwam. Hem leek hem dat ook geweldig omdat hij daar toen nog niet echt vrienden had zei hij tegen mij. Dus ik kwam dus bij hem in de klas eerste paar dagen ging dat gewoon prima. Vond alleen de school zelf gewoon niet heel leuk. En ik zei dat dus ook tegen hem. Nou toen ging ik toch nog wel een paar dagen naar school. Alleen toen kreeg hij opeens crush op iemand en ging opeens om met mensen van andere klassen. Dus savonds gingen we toen gamen en ik zei dus opnieuw zo van dat ik alleen naar school ging voor hem zeg maar. En toen zei die dus heel hard dat ie nu genoeg vrienden heeft en mij er niet bij hoeft te hebben. Dat kwam gewoon hard aan dus toen ging ik niet meer. 

En over het stukje diploma's dank je ik dacht dat als ik mijn middelbare bare school diploma niet zou halen eigenlijk gewoon niet heel veel meer kon dan zwerven op straat

 

En die lijst heeft zeker wel iets

 

Doei RWAdWBK

 

 

 

hey @RWADWBK 

 

Professionele hulp hoeft niet zo ingewikkeld te zijn als je denk hoor, en als eerste hoeven je ouders het ook helemaal niet te weten. Op https://www.113.nl/ kan je praten met mensen die hebben doorgeleerd zonder dat je ouders dit weten. Ook hoef je hier niets in iemands gezicht te zeggen omdat je gewoon anoniem kan bellen of chatten. Zij zijn speciaal opgeleid hiervoor en kunnen je ook advies geven voor vervolg stappen. 

 

Dat met je ouders is echt een vervelende situatie, dat ze geen fuck ergens om geven. Maar als ze je echt totaal niet wilden hadden ze wel abortus gepleegd, dat is niet gebeurd, dus totaal ongewenst kan het bijna niet zijn, hoe onwaarschijnlijk dat misschien ook lijkt. Als het echt niet gaat kan je hier ook hulp voor krijgen. Je zou wellicht eens op https://veiligthuis.nl/?gclid=EAIaIQobChMI9ZCA14_P5wIVA-N3Ch04UwJdEAAYASAAEgI0ofD_BwE kunnen kijken. Ik snap dat je dit misschien ook meteen ver vindt gaan, maar van iets bekijken is nooit iemand slechter geworden. 

 

Dat met die Nadia vind ik ook wel een beetje vreemd als ik dit zo lees, dit lokt bijna uit tot een liefdesrelatie en dat is het een beetje vreemd om ineens contact te verbreken. Ik zou hier ook echt geen logische verklaring voor kunnen bedenken, hoe graag ik dat ook wil. Je zou kunnen proberen met haar te praten en te vragen waarom ze zoiets zegt, wellicht heb je dat al gedaan, dat weet ik niet. En dat hoeft niet perse online als ze je blokkeert, je kan ook irl contact zoeken met haar.

 

Dat met Jacco snap ik dat het hard aan kwam, zoiets wil je eigenlijk niet horen van een goede vriend. Ik zou hem dan ook achter je laten, hoe moeilijk dat ook is, en dan nieuwe mensen zoeken. Dit is zeker een hele onderneming, maar je kan niet de rest van je leven thuis blijven. Dat is niet hoe het in Nederland werkt en voor jou ook niet gaat werken. 

 

En als je je middelbare schooldiploma niet haalt kan je idd niet heel veel doen, gelukkig heb je heel veel kansen om hem te halen, ook al ben je al ouders. Er zijn instanties speciaal ingericht voor mensen die een achterstand hebben zoals jij waarschijnlijk. 

 

Byye

 

360popescope

Reageer